ตอนต้นกล่าวถึงตำรับยาแก้ไข้จับสั่นสะท้าน ต่อมาเป็นเรื่องไสยศาสตร์ ยันต์ โองการ คาถาต่างๆ เช่น คาถาเสกแป้งคลึงลมเพลมพัด คาถาปิดทางอบายภูมิ คาถาเสกขี้ผึ้งติดชายผ้า เป็นต้น
ตํารายาฉบับนี้จากการสํารวจเบื้องต้นอยู่ในสภาพสมบูรณ์ตัวอักษรชัดเจน มีจุดลบเลือนบางเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ไม่ทราบอายุของเอกสาร เพราะไม่ปรากฏวัน เดือน ปีที่แต่งหรือคัดลอก และไม่ปรากฏชื่อผู้แต่งแต่อย่างใด ได้แต่เพียงสันนิษฐานว่าเอกสารชิ้นนี้น่าจะเป็นเอกสารที่หมอเหเป็นผู้เขียนขึ้นเพื่อจดบันทึกความรู้ที่ร่ําเรียนและศึกษามา ซึ่งจดบันทึกยารักษาโรคต่างๆและตัวยาสมุนไพรที่ใช้ทํายา เช่น ยาแก้สารพัดโรคเพื่อบํารุงร่างกาย ยากวาด ยามะเร็ง ยาลม ยาแก้หืดแก้ไอ ยาแก้โรคริดสีดวง ยาแก้บิด ยาทาทวาร ยาแก้โรคสันนิบาต เป็นต้น
ตำรายาเล่มนี้กล่าวถึงยาแก้โรคที่เกี่ยวกับเลือด และตำรับยาอย่างอื่นไว้ได้วย เช่นยาแก้ไข้ทั้งปวง ยาบำรุงโลหิต ยาชื่อเนาวโกฐแก้ไข้ตรีโทษ ยาชื่อมหาสดมแก้โลหิตพิการ ยาไฟประลัยกัลป์แก้โลหิต 18 ประการ ยาแก้เลือด ยาแก้โลหิตตกทวารทั้ง 9 ยาแก้ระดูขัด ยานัตถุ์ชื่อแม่หม้ายผัวร้างแก้ริดสีดวงงอก ฯลฯ
เนื้อเรื่องของ อานิสงส์สังขยาธรรม ในช่วงที่เขียนด้วยอักษรขอมหวัดนั้น กล่าวถึงเรื่อง “พรหมชาลสูตร” พรหมชาลสูตรเป็นพระสูตรแรกในทีฆนิกาย สีลขันธวรรค พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่บรรดาพระสาวกที่พระราชอุทยานอัมพลัฏฐิกา ซึ่งตั้งอยู่ระหว่างกรุงราชคฤห์และเมืองนาลันทา ส่วนเนื้อเรื่องในช่วงที่เขียนด้วยอักษรขอมไทยบรรจง กล่าวถึงเรื่อง อานิสงส์สังขยาธรรม หรืออานิสงส์การสังคายนาพระไตรปิฎก โดยมีพระมหากัสสปะเป็นประธานแก่พระอริยะสงฆ์ทั้ง 500 จัดตั้งการสังคายนา
หน้าต้นเริ่มด้วยบทไหว้ครู จากนั้นกล่าวถึงยาหม้อสูตรต่างๆ ซึ่งแต่ละสูตรจะมีคาถากำกับตัวยาสมุนไพรแต่ละชนิดไว้ ได้แก่ ยาหม้ออภัยษารี ยานิลรัศมี ยาหอมประทานพิษ ยามหานิลกาฬกระบือ ยารุคุณ ยาคุณพระ(ยาพอก) และยาหม้อคุณพระ หน้าปลายเริ่มต้นด้วยคาถาพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ, ก ข จนจบ, คาถาอาการ ๓๒, หัวใจสัตตโพฌชงค์, หัวใจพุทธคุณ จากนั้นเป็นกล่าวถึงคาถาปิดทวารทั้ง ๙ คาถาเสกน้ำสระผม คาถาทำน้ำมนต์ป้องกันอันตราย คาถามหาเสน่ห์ภาพเขียนยันต์และคาถากำกับสำหรับทำตะกรุด และวิธีทำเบี้ยแก้ของหลวงพ่อบุญ วัดกลางบางแก้ว ซึ่งเป็นคาถาที่น่าสนใจยิ่ง
ตำราดูไข้เป็นเรื่องหลัก มีเนื้อความครบ ต้นเรื่องมีภาพแสดงจุดต่างๆบนร่างกาย แก้โรคต่างๆ เข้าใจว่าเป็นส่วนปลายของตำรานวดกดจุดที่ขาดหายไป นอกจากนี้ยังมีเรื่องคาถาคงกระพัน หน้าปลายมีคาถาไสยศาสตร์
ตำรับยาสมุนไพรหลายขนาน ยาขับหนองใน ยาแก้อุปทม ยารุเลือด ยาขับเลือด ยาแก้กาฬสิงคลี ยาแก้เลือดตีขึ้น ยาดองแก้โทษานุโทษ ยาบำรุงเลือด ยารุเลือดมิถึงระดู
หน้าต้นกล่าวถึง ตำราห่วง ซึ่งวิธีนับนั้น ให้นับวันขึ้น ๑ ค่ำ เป็นต้นไป ทั้ง ๑๒ เดือน ถ้าเดือนใดวันขึ้น ๑ ค่ำเป็นอาทิตย์ นับไปตามลำดับข้างขึ้นและข้างแรม คือ ขึ้น ๑ ค่ำ (เอาเลข ๑) เป็นหลัก ๒ ค่ำ ๓ ค่ำ ฯลฯ ๑๕ ค่ำ และนับแรม ๑ ค่ำ ๒ ค่ำ ๓ ค่ำ ๔ ค่ำ ฯลฯ ๑๕ ค่ำ (๑๔ ค่ำเดือนขาด) นับโดยวิธีนี้ไปทุก ๆ เดือน หน้าปลายเริ่มด้วยภาพวาดลายเส้นรูปนักโทษสวมขื่อจองจำ เทวดาขี่เต่า ฉัตรทอง ราหู พ่อหมอ และปราสาท จากนั้นเขียนด้วยดินสอ ลายมือหวัด กล่าวถึงสูตรยารักษาโรค การพนันชนิดหนึ่งมีชื่อเรียกว่า ถั่ว และการทำนาก อ้างอิงจาก ตำราพรหมชาติฉบับสมบูรณ์ (ออนไลน์). สืบค้นจาก http://horoscope.dooasia.com/phommachat/phommachath021c002.shtml)
สมุดไทยฉบับนี้เป็นเรื่องโหราศาสตร์ทั้งฉบับ กล่าวถึง ชายหญิงธาตุใดอยู่ด้วยกันแล้วส่งเสริมซึ่งกันและกัน หรือธาตุใดไม่เหมาะที่จะเป็นคู่ครองกัน วันที่เป็นมงคลในการให้หยิบยืมเงิน หรือรับคืนเงิน การตัดผม การทาน้ำมัน การแรกนา วิวาหะมงคล การทำการใดๆ หน้าปลายของสมุดไทยกล่าวถึง เรื่องดำเนินพระราม เป็นบทร้อยกรอง
