สมุดไทยบันทึกตำราพยากรณ์ทำนายต่าง ๆ มีตำรายาแทรกด้วย ด้านในมีบันทึกว่า “สิทธิการิยะ ยังมีอาจารย์ผู้หนึ่งท่านไว้พระตำรานี้ได้มาแต่เมืองเชียงใหม่ เดิมนั้นท่านไว้เป็นกฤษณาว่าทองพันตำลึง ครั้นท่านผู้มีปัญญาคิดได้ พบแต่แต่โอ่งเปล่าใบหนึ่ง แต่ท่านใส่ตำรานี้ไว้ พระเจ้าเชียงใหม่ได้ตำรานี้ไว้ ตำราของพระสีเสาให้ไว้เป็นทาน ท่านแช่งชักสาบานไว้มากนัก ถ้าว่าตำ | รานี้มีเหมือนเรากล่าวไว้ ก็ให้เราไปสู่อบายทุกข์ ๑,๐๐๐ กัลป์ ๑,๐๐๐ ชาติเถิด พระเจ้าเชียงใหม่ทำเสวยเป็นนิจนิรันดร์ อายุท่านได้ ๑๐๗ ปี เกสาของท่านยังดำอยู่ พระทนต์ยังตึงอยู่ทุกสิ่ง ผิวเนื้อประดุจทองนพคุณ ครั้นอยู่มาสมภารพระอินทมุนีโคจรไปแต่กรุง จึงพระจ้าเชียงใหม่นิมนต์พระอินทร์ให้ท่านทำ พระ | อินทมุนีก็เทศนาไป แล้วก็หยุดอยู่ที่นั้นนาน พระเจ้าเชียงใหม่จึงยกตำรานี้ถวาย พระอินทมุนีจึงว่า บุคคลผู้ใดมีความศรัทธามิได้เป็นมิจฉาก็ดี ก็ขอยำตำรานี้ให้สืบๆ กันมา ผู้ใดๆ ทำยานี้กินไปจนถึงปีหนึ่ง แม้นผมขาวก็กลับดำ ฟันคลอนแล้วก็กลับแน่น โรคทั้งปวงหายสิ้นแล ถ้าได้กินจน[จบ]ครบถ้วน | กำหนดสามปี อาจสามารถจะเดินบนน้ำได้ มีอายุยินได้ ๑,๐๐๐ ปี พระอินทมุนีก็ได้ทำกิน อายุท่านได้ ๑๐๘ ปี แล้วดูท่านก็ยังกระชับกระชวยอยู่ผมท่านก็ยังดำอยู่ ฟันยังแน่นอยู่ ท่านได้ตำรานี้มาแต่ วันประหัส เดือนเจ็ด จุลศักราช ๑๐๘๗ ปีมะเส็ง สัปตศกแล ...”
สมุดไทยบันทึกตำรายาและตำราไสยศาสตร์ประเภท คาถาอาคมต่าง ๆ หน้าปกเขียนเป็น “ตำรายา” มีข้อความด้านในว่า “เขาแช่งไว้ไม่ให้ใครเอาเรียน” มีบันทึกวันเดือนปีเกิด “เอื้อยเธด เกิดปีระกา อายุ ๓๕ ปี เอื้อยเธด ตายเดือน ๑๒ ขึ้น ๑๐ ค่ำ วันอาทิตย์ ปีมะแม ศักราชล่วงไปได้ ๒๔๖๒ วันล่วงได้ ๒๓” มีบันทึกทั้วไป “ซื้อของหมด ๑๐๖ สิบบาท”, “บาเปื่อง เกิดปีมะเส็ง เดือน ๑๑ ขึ้นค่ำ ๑ วันจันทร์”, “บาโห้ เกิดปีฉลู เดือนสี่ แรม ๑๓ ค่ำ”
สมุดไทยบันทึกตำราโหราศาสตร์ต่าง ๆ และมีตำรับยาสมุนไพรไทยแทรก
สมุดไทยบันทึกตำราโหราศาสตร์ ไสยศาสตร์ และเวชศาสตร์ เช่น ตำราช้างดิน, คาถาโมคคัลลานดับพิษไฟ เคราะห์ ๙ ชั้น, ยาคุณธาตุ ฯลฯ มีบันทึกวีนเดือนปีเกิด “บาเหล็ง เกิดเดือน ๑๑ แรม ๗ ค่ำ วันจันทร์ ปีมะโรง”, “บาจัน เกิดเดือน ๙ ขึ้นค่ำ ๑ วันศุกร์ ปีมะเมีย”, “บาเงิน เกิดเดือน ๘ วันพุธ ปีจอ”, “อีพิมบา เกิดเดือน ๘ แรม ๓ ค่ำ ปีมะโรง วันจันทร์” “ตาพุทโธ ยายคำนับ ข้าขอทำกินใช้แผ่นดินอันนี้ ขอให้เกิดมั่งเกิดมีเป็นเศรษฐี บ้านนอกคุ้มงัว ทั้งคุ้มแอกคุ้มไถ คุ้มไร่คุ้มนา คุ้มตะกวดแลเหี้ยเพี้ยในนา บัด(ควรเป็น หมัด)พี้หนอนปออย่าให้มีมา จบเท่าอีคำแรกนาแลท่านเหย คันว่า ย่าไปแรกนาแล้วหื้อแปลงกระทงสี่อัน ข้าวตอกดอกไม้ธูป หื้อไว้สี่แจ่งไร่นา แล้วหื้อกราบงัวเสีย สมเทอะ แลนายเหยดีแท้เนอ ท่านทั้งหลาย
