พระมาลัย ฉบับวัดดอนขนาก ตำบลดอนยายหอม อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม ถือว่าเป็นพระมาลัยฉบับท้องถิ่นหรือฉบับชาวบ้าน เขียนด้วยอักษรขอมไทยบนสมุดไทยขาว หน้าต้นจ านวน 89 หน้า หน้าปลาย 90 หน้า รวมทั้งหมด 179 หน้า ด้านในมีภาพวาดประกอบ สีสันสวยงาม อยู่บริเวณสองข้างของสมุดในแต่ละตอน
พระมาลัยฉบับนี้ แต่งด้วยฉันทลักษณ์ที่เรียกว่า “กลอนสวด” ซึ่งประกอบไปด้วยกาพย์ชนิดต่างๆ 3 แบบ ได้แก่ กาพย์ยานี 11 กาพย์ฉบัง 16 และกาพย์สุรางคนางค์ 28 นอกจากนี้ยังพบชื่อทำนองสวดพระมาลัย 5 ทำนองได้แก่ ฉันท์ เชิด ราบ มังกร วสันต์ และเอกบท
พระมาลัย เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับพระมาลัยเถระ ท่านมีถิ่นกำเนิดอยู่ ณ หมู่บ้านกัมโพช เมืองลังกา พระมาลัยได้ฌานสมาบัติมีฤทธิสามารถเดินทางไปนรกและสวรรค์ได้ เมื่อครั้งที่ท่าเดินทางไปนรกเพื่อรับฟังคำบอกเล่าของสัตว์นรกและอสุรกายที่ถูกเหล่ายมบาลทรมานร่างกายด้วยวิธีการต่างๆ นานา มาบอกแก่ญาติพี่น้องของสัตว์นรกเหล่านั้นให้ละเว้นการทำบาป เร่งสร้างบุญกุศล จะได้ไม่ต้องมาชดใช้บาปกรรมในนรกแบบเดียวกับพวกเขา ขณะที่ท่านลงไปนรกนั้นท่านก็ได้โปรดสัตว์ให้เว้นจาการทรมานชั่วครู่หนึ่งที่ท่านได้เสด็จผ่านไป
จากนั้นท่านก็นำความที่เปรต อสุรกายฝากสั่งมาบอกแก่ญาติโยมของเปรต อสุรกายเหล่านั้น ให้เร่งกระทำบุญ ลดเลิกการทำบาปทั้งปวง ต่อมาท่านไปออกบิณฑบาตพบกับชายหนุ่มผู้หนึ่ง นำเอาดอกบัวมาถวายจำนวนแปดดอก ท่านจึงนำดอกบัวนั้นไปถวายที่พระเกษแก้วจุฬามณีบนสวรรค์ เมื่อถึงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ก็ได้พบกับพระอินทร์และทราบข่าวว่า พระโพธิสัตว์ศรีอริยเมตไตรจะเสด็จมาไหว้พระเกษแก้วจุฬามณีพอดี ท่านจึงรออยู่เพื่อพบกับพระศรีอาริย์ และได้สนทนาธรรมกัน เมื่อเสร็จแล้วพระมาลัยจึงนาความที่ได้สนทนาบนสวรรค์เกี่ยวกับยุคของพระศรีอารย์มาเทศนาให้มนุษย์ได้ฟัง
ตำรายันต์ต่างๆ เช่น ยันต์จักพรรดิตราธิราช ยันต์ตะกรุดโทน ยันต์ลงผ้าประเจียด ยันต์ลงผ้าเช็ดหน้า เขียนด้วยอักษรไทย และอักษรขอมไทย ด้านท้ายเขียนกลับด้าน บางแห่งเขียนด้วยอักษรธรรมอีสาน
สมุดไทยดำ เขียนด้วยดินสอขาว อักษรไทย ภาษาไทย แทรกด้วยอักษรขอมไทย ภาษาบาลีเล็กน้อย เอกสารไม่ครบฉบับ ฉีกจากจากตัวเล่ม หน้าต้นกล่าวถึงมาตราต่าง ๆ ของกฎหมายและการลงโทษ ส่วนหน้าปลายกล่าวถึงตำรับยาและการรักษาโรค
สมุดไทยดำ เขียนด้วยเส้นดินสอขาว อักษรไทย ภาษาไทย และอักษรขอมไทย ภาษาบาลั และภาษาไทย แทรกเล็กน้อย เนื้อหาเกี่ยวกับการรักษาโรค ไข้ ความเจ็บป่วยต่าง ๆ หน้าปลายเป็นตำราแปรธาตุ
สมุดไทยดำ เขียนด้วยเส้นดินสอขาว อักษรไทย ภาษาไทย และอักษรขอมไทย ภาษาบาลี เนื้อหาอยู่ในหมวดตำรายา และไสยศาสตร์ และภาพยันต์
สมุดไทยดำ เขียนด้วยดินสอขาว กล่าวถึง กฎหมาย และตำรายา
