สมุดฝรั่งเขียนด้วยลายมือหวัดเล็กน้อย แต่อ่านง่าย บันทึกส่วนตัวเกี่ยวกับสายตระกูล โดยสมุดเล่มนี้มีกระดาษแทรกอยู่ โดยเศษกระดาษชิ้นนั้นระบุวันที่ 5 มีนาคม ร.ศ.114 (พ.ศ.2438-2439)
สมุดไทยขาว อักษรไทย ภาษาไทย เขียนด้วยลายมือที่อ่านง่ายเป็นระเบียบ เนื้อหาเริ่มต้นด้วยบทไหว้ครู จากนั้นกล่าวถึงลักษณะของม้า ม้าดี ม้าร้ายเป็นอย่างไร ตำรายารักษาโรคที่เกิดกับม้าและสมุนไพรรักษาโรค เช่น โรคลำบองน้ำ เอาพริกไทย 1 บาท ดีปลี 1 บาท พริกชี้ฟ้า 1 บาท เทียนดำ 1 บาท ตำยาสดละลายน้ำส้มสายชูให้กิน เป็นต้น นอกนั้นยังกล่าวถึงตำรายารักษาโรคต่าง ๆ เช่น ยาเม็ดดำพ่อหมอเอี่ยม ยาต้มแก้ไข้ เป็นต้น จากนั้นกล่าวถึงเรื่องตลกขบขันเรื่องการพนันโป เป็นต้น หมายเหตุ หน้าปลาย 12 หน้าสุด เขียนกลับหัว
คำสวดกรรมวาจาจารย์ หรือคำบอกอนุศาสน์ คือ คำสั่งสอนในพระพุทธศาสนาที่ให้ปฏิบัติตาม คำว่า บอกอนุศาสน์ ใช้ในความหมายเฉพาะ หมายถึง พระอุปัชฌาย์หรือพระเถระที่พระอุปัชฌาย์มอบหมาย บอกคำสั่งสอนหรือคำชี้แจงให้พระภิกษุที่บวชใหม่ทราบทันที ในตอนท้ายของพิธีอุปสมบท อนุศาสน์ มี 8 ข้อ แบ่งเป็นข้อที่ภิกษุควรประพฤติปฏิบัติ มี 4 ข้อ คือ ออกบิณฑบาต นุ่งห่มผ้าบังสุกุล อยู่โคนต้นไม้ และฉันยาดองด้วยน้ำมูตรเน่า. ส่วนที่พระภิกษุต้องไม่ประพฤติปฏิบัติ มี 4 ข้อ คือ เสพเมถุน ลักของผู้อื่น ฆ่าสัตว์ และพูดอวดคุณพิเศษที่ไม่มีในตน ทั้ง 8 ข้อนี้เรียกว่า อนุศาสน์ ทะเบียนของหอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติ คือ (23) สบ. 23.1.4/38 นายทองอ่อน สิทธิไกรพงษ์ได้มอบให้หอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติเก็บรักษา ข้อมูลอ้างอิง บอกอนุศาสน์ (10 พฤศจิกายน 2554) จากเว็บไซต์ http://legacy.orst.go.th/?knowledges=บอกอนุศาสน์-๑๐-พฤศจิกายน
หน้าต้นมีเรื่อง “ขุนช้างขุนแผน” “ยันต์” “ตำราเสกและหุงสีผึ้ง” หน้าปลายมีเรื่อง “ตำรานักษัตร” และวรรณกรรมไม่ทราบชื่อ
