มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๖ ลายงู อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๐ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีีน้ำเงิน “ลายงู ผูก ๒” และระบุ “๏ หน้าทับเค้าลายงู ผูก ๒ แล มีอยู่ ๗ ผูกกับกันแลฯฯ รัสสภิกขุซมพร้[อม]กับด้วยโยมอยู่โยมมาก สร้างไว้ในพระศาสนาแลท่านเหย” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาสังวรรณนานิยายลายงู ผู้ถ้วน ๒ ก็สมเด็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ๛ บริบูรณ์เสด็จแล้วนาฬกาตี ๑๑ ทุ่มคำพอดีแล ทุพี่เหยข้าฟั่งเต็มทีอย่าไปด่าข้าเนอ ข้าเขียนบ่ดีสักน้อยเหมือนปูยาดคันนา เพราะว่าฟั่งแปลงศาลาเต็มที ทุพี่เหย ๚ รัสสภิกขุซม สร้างเอาเอง ปางเมื่อบวชเป็นภิกขุอยู่วัดดอนแจง เพราะว่าอยากได้บุญเต็มที ขอหื้อผู้ข้าได้เถิงสุข ๓ ประการ ได้เถิงนิพพานเป็นที่แล้วแด่เทอะ ข้าขอกุศลอันนี้ไปรอดญาติโยมพี่น้องครูบาอาจารย์ข้าแด่แลฯฯ๛” หน้าทับปลาย ระบุ “๏ หน้าทับเค้าลายงู ผูก ๓ แลนายเหย มีอยู่ ๗ ผูกกับกันแล รัสสภิกขุซมพร้อมกับด้วยโยมอยู่โยมมาก สร้างไว้ในพระศาสนาแล” มีรอยแก้ไขด้วยดินสอดำ
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๖ ลายงู อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๐ ผูก” หน้าทับเค้า เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ลายงู ผูก ๔” ลานแรกด้านซ้ายมือ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ลายงู ผูก ๔” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาสังวรรณนาจาเถิงพระยาเจ้าเมืองลายงูเข้ามาบูชามหาสัตว์เจ้าด้วยข้าวของอันมากนัก แล้วพระยาตนนั้นดังกล่าวมานี้แล อิติวุตฺตปกาเลน ด้วยประการดังกล่าวมานี้แล นิยายลายงู ผูกถ้วน ๔ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ๛ รัสสภิกขุซมสร้างเอาเองปางเมื่อบวชเป็นภิกขุอยู่วัดดองแจง อยากใคร่ได้บุญเต็มที ข้าขอสุข ๓ ประการ หื้อผู้ข้าได้เถิงนิพพานเป็นที่แล้วแด่เทอะ ขอกุศลนาบุญอันไปรอดญาติพี่น้องชู่ผู้ชู่คนแด่เทอะ” หน้าทับปลาย จารอักษรขอมไทย ระบุ “ฉันไม่เคยเลย ที่เขียนจะสร้างไว้ในพุทธศาสนา”
ท้ายลาน ระบุ “กฐิน[นิ]ทานํ กริยาอันกล่าวยังห้องผลอานิสงส์อันบุคคลหญิงชายทั้งหลาย อันหื้อผ้ามหากฐินเป็นทานก็บังคมสมเร็จเสด็จบรมวลควรแก่การเท่านี้ก่อนแลนายเหย ขอหื้อผญาปัญญาสลอดเสลียว ทุกชาตินั้นเทอะ ทุพี่ฅายฮักสาวบ้านดอนทันแท้แล แล้วฮักสาวนาหนองอีกคน ๑ วันนี้ก็เป็นวันดีแล้ว ยังสาวหูมน้อยๆ คน มะจนจันเขางัวตะภายเฅงเกงเดงเด ๛ มะ อะ อุ อุ อะ มะ ทุกคนทั้งบิดดามารดา สุข ๓ ผะการ” หน้าปลาย ระบุ “๏ ๚ ยังมีโยมกิ่งกับโยมมี อยู่บ้านดอนชาด มีศรัทธาสร้างหนังสือ อานิสงส์กฐิน ไว้กับศาสนา ขอบุญอันนี้ ติดตามไปคู่ชาติจิ่มเทอะ ทุพี่ ฅลย พึ่งหัดเขียนใหม่ อย่าว่าเพิ่นเนอ อยากได้ได้บุญเต็มทีนายเหย” / ด้านหลัง เขียนอักษรไทยด้วย ปากกาลูกลื่นสีแดง “อานิสงส์ผ้าป่า”
หน้าต้น เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “เต่าน้อยอองคำ” หน้าปลาย เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “เต่าน้อยอองคำ”
หน้าต้น ระบุ “๚ หน้าทับเค้า ชื่อว่า เต่าน้อยอองคำ ฯ๛” หน้ารอง หน้าต้น ระบุ “ หน้าทับเค้า ชื่อว่า เต่าน้อยอองคำแล นางอุทธรา เพิ่นก็ว่า ฯฯ๛ ๚ ชื่อว่า ภิกขุธรรมสอนสร้างแล ๚ฯฯ๛” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “เต่าน้อยอองคำ”
หน้าต้น เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาสีน้ำเงิน “หนังสือสืบจะตาบ้านเมือง” หน้ารอง เขียนอักษรไทย ด้วยดินสอ “นายเธิง” ท้ายลาน ระบุ “สฬากริวิชฺชาสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ กริยาสังวรรณนาอันแก้ไขยังสฬากริวิชชาสูตร อันมีในทิพมนต์ผูกเดียว ก็สมเร็จเสด็จบรมวลควรแก้ไขในกาลเท่านี้ก่อนแล ฯ ฯ ๛ นายเหย ฯ”
หน้าต้น จารเป็นอักษรไทย ระบุ “หนังสีือจักกัณวุตติปาปะสูตรว่าเรื่องรักษาศีล” ลานแรก หัวลาน ระบุ “จักกัณ[วุ]ตติปาปสูต ผูกโทน” ท้ายลาน ระบุ “กริยาอันกล่าวยัง จกฺกณวุตฺติปาปสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแแล ฯฯ๛ บริบูรณ์แล้ว ı3ı จุลศักราชได้ ๑๒๖๑ ปีกุน เอกศก เดือน ๖ เหนือ เดือน ๔ ใต้ วันจันทร์แล”, “ผู้ข้าได้สร้างหนังสือจักกณวุตติปาปสูตร นี้ไว้ในศาสนาพระโคตมเจ้า ผู้ข้าขอกุศลส่วนบุญอันเกิดด้วยอันข้าได้สร้างเขียนธรรม จุ่งผู้ข้าชื่อหนานวัฒนะ บิตตามาดาญาติกากับลูกเมียข้า หื้อได้เถิง ๓ ประการ มีนิพพานเป็นยอดแด่ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ นิจฺจํ ธุวํ ๆ” เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “สร้างพ.ศ. ๒๔๔๒ ปีกุน สมัย ร.๕”
RBR_003_277-289 รวมอยู่ใน “เลขที่ 157 มังคลัตถทีปนี อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด 13 ผูก” หน้าต้น ระบุ “๏ หน้าทับเค้า มังคลทีปนี ผูกถ้วน ๙ บริบูรณ์และ คล่องแล้ว” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก) / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน และดินสอ “ผูก ๙” ท้ายลาน ระบุ “โวหารมังคลทีปนี ผูกถ้วน ๙ ก็สมเร็จเสด็จแล้ว เท่านี้ก่อนและ” หน้าปลาย ระบุ “ฯ หน้าปลาย มังคลทีปนี ผูกถ้วน ๙ แล คล่องแล้ว”
RBR_003_362 อยู่ใน “เลขที่ ๕๘ อิสสิสิง อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด ๒ ผูก” ลานแรก หัวลาน ระบุ “อิสสีสิง ผูกเดียว” ท้ายลาน ระบุ “นิฏฺฐิตา กริยาอันกล่าวยังอิสสีสิง ผูกโทน ก็บรมวลแก่กาลเท่านี้ก่อนแลนา ı๏ı บริบูรณ์เสด็จแล้วยาวเมื่อเช้า เดือนยี่ ขึ้น ๑๒ ค่ำ วันอาทิตย์แลนายเหย ยังมีทุพี่เหือนเอาใบลานมาหื้อรัสสภิกขุสมบูรณ์ อยู่วัดนาหนองแลนายเหย เขียนบ่ดีสักหน้อย ใจบ่ดี สติบ่ตั้งแลนายเหย นิมนต์ค่อยพิจารณาหื้อถี่เทอะ อย่าไปแช่งด่าผมเนอ ทุพี่เหย ขอบุญสมภาร ผู้สร้างผู้เขียนขอหื้อได้อย่างคำนึกคำปรารถนา ขอหื้อได้บุญหลายๆ แลนายเหย ที่ผู้สร้างผู้เขียนญาติการพี่น้อง ขอบุญหื้อได้เท่ากันแลนายเหย ı มีศรัทธาหนานจันทา อยู่บ้านดอนชาด สร้างไว้ในพระศาสนา ๕ พันพระวัสสา นปจฺจโย โหตุ เม สา ๆ ธุ ๆ ıı แล ๛” หน้าปลาย เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “อิสสีสิง”
