RBR_003_325 อยู่ใน “เลขที่ ๑๔๒ ตำนานตะโก้ง อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ, ล่องชาด ๗ ผูก” หน้าต้น ระบุ “หน้าทับเค้าธาตุตะคู้ง มีผูก ๑ เสด็จแล้ว ปีซร (ฉลู?) ยามบ่ายแล เดือน ๑๐ แรม ๑ สาม ค่ำ พร่ำว่าได้วัน ส ส ร ภิกขุน้อยเป็นผู้จาร ตัวบ่ดีสักน้อย หนังสือธาตุตะคูง มีผูกเดียว” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ตำนานพระเกสาธาตุเจ้าตะกุ้ง” หน้ารองหน้าต้น ระบุ “โยมธิม (ทิม?) บ้านล่องโภงาม (ร่องโพธิ์งาม?) สร้างไว้ในศาสนาแลนายเหย ข้าขอกุศลนาบุญจิ่มเทอะ ขอหื้อไปถึงปิตตาและมาดาข้าแล” / ด้านหลัง ระบุ “หน้าทับเค้าธาตุตะกู้งมีผูกเดียว” ท้ายลาน ระบุ “สํวณฺณนา นิฏฺฐิตา กริยาอันกล่าวยังนิทานตำนานพระเกสาธาตุเจ้าตะกู้ง ก็บังคมเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ธุวํ ธุวํ ธุวํ แก่ข้าแด่เทอะ บ่ดีสักน้อยเพราะว่าบ่ชำนาญ ผิดที่ใดใส่หื้อจิ่มเนอ ทุพี่ทุอาวเหย”
RBR_003_328 อยู่ใน “เลขที่ ๑๔๒ ตำนานตะโก้ง อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ, ล่องชาด ๗ ผูก” หน้าต้น เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ตำนานธาตุตะกุ้ง” ท้ายลาน ระบุ “สํวณฺณนา นิฏฺฐิตา กริยาอันกล่าวยังนิ ฯ ทานตำนานพระเกสาธาตุเจ้าตะคู้ง ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล แลฯ๛ หนังสือธาตุตะโคง ผูกเดียวแล ธุวํ วํ ข้าแด่เทอะ บ่ดีสักหน้อย แล นายเหย ผิดที่ใดใส่หื้อจิ่มเทอะ อาราทฺธนํ กโรมิ หนังสือโยมพิน โยมนาย และพี่น้องเหย”
RBR_003_329 อยู่ใน “เลขที่ ๑๔๒ ตำนานตะโก้ง อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ, ล่องชาด ๗ ผูก” หน้าต้น ระบุ “พระธาตุตะคู่งมีผูกเดียว” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “พระธาตุตะกุ้ง” หน้าหลัง หน้าต้น “๚ ห[น้]าทับเค้า ธาตุตะคูง มีผูกเดียวเท่า ฯıı นี้ เสด็จแล้วปีมะแม ยามบ่ายแล เดือนแปด แรมสี่ค่ำ พร่ำว่าได้วันทิตย์ หนังสือธาตุตะคู่งมี พรหมสุกฺขา ” (ตัวเอียง จารขึ้นทีหลัง) ท้ายลาน ระบุ “สํวณฺณนา นิฏฺฐิตา กริยาอันกล่าวยังนิทานตำนานพระเกสาธาตุเจ้าตะคู่ง ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯııะ๛ ฯ ธุวํ ธุวํ แก่ข้าแด่เทอะ บ่ดีสักน้อยเพราะว่าบ่สะนาน (ชำนาญ) ผิดที่ใดใส่หื้อจิ่มเนอ ฯıı๛”
หน้าต้น เขียนอักษรไทยด้วย ปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ปฐมกัปและ / ๏ ปถมกัปผูกเดียวแล ๏” หน้ารอง หน้าต้น เขียนอักษรไทยด้วย ปากกาลูกลื่นสีแดง “ปฐมมะกับผูกเดียว” ท้ายลาน ระบุ “ปถมกปฺป สํวณฺณนา นิฏฺฐิตา กริยาอันกล่าวแก้ไขยังปฐมกัปอันนี้ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล นายเหย ๛ ฑั ฑั ฑ ฑ ฑ สมเ สมเร็จเสด็จแล้ว เหย รัสสภิกขุ ก ข ค ฅ ง ผู้ข้ามีใบลานมาสร้างธรรมกับ [นี้] ไว้ค้ำศาสนา ขอหื้อผู้ข้ามีผญาปัญญาทั้งพี่น้องวงศาชู่ผู้ชู่คนแด่เทอะ ยังมีศรัทธา ปิตตามาดาพี่น้องชู่คนยังไปหาใบลานมาสร้างขอหื้อใบลานหุมห่อเถิงเมืองฟ้าแลนิพพานแด่เทอะ ตนตัวข้า ชื่อว่า รัสสภิกขุ สุวรรณ ชะแล นิจฺจํ แก่ข้าแด่เทอะ นายเหยอย่าไปเล่าขวัญข้าเนอ ตัวหนังสือเหมือนไก่เขี่ยหัวมองแลนา ตัวใหญ่เท่าช้างก็มี ตัวเท่าแมวก็มี”
หน้าต้น ระบุ “หน้าทับเค้า โลกศาสนา มีผูกเดียว” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “โลศาสนา มีผูกเดียว” ลานแรก หัวลาน ระบุ “หน้าต้น หนังสือโลศาสนาผูกเดียว” ท้ายลาน ระบุ “อนุโลกสาสนํ กริยาอันกล่าวจายัง อนุโลกสูตรเจ้า นิฏฺฐิตํ ก็สมเร็จแล้วเท่า ฯ นี้ก่อนแล ฯ ฯะ ปีกุน เดือน ๙ คน ๑๖ ค่ำ พร่ำว่าได้วันจันทร์ เสด็จแล้วยามตาวันบ่าย แลนายเหย ขอกุศลนาบุญอันนี้ไปรอดไปเถิงพระยาอินทร์พระยาพรหม พระยายมราช ท้าวทั้ง ๔ แม่ธรณี คงคา พระยาเวสสุวรรณ แม่โกสพ ครูบาอาจารย์คู่ตนคู่องค์ ญาติพี่น้อง ญาติโยมผู้ตาย ผู้ยอขึ้นหื้อได้เป็นพระตน ๑ ตกที่ใดใส่หื้อข้าจิ่มเทอะ ข้าผู้บ่เข้าใจหลาย ตัวบ่ดี บ่เคยเขียนสักคำเทื่อ กำลังหัดเขียนใหม่ ฯ ธํ วํ ธํ วํ แก่ข้าดีๆ แด่เทอะฯฯ” หน้าปลาย ระบุ “โลศาสนาผู้เดียว”
RBR_003_332 อยู่ใน “เลขที่ ๑๔๑ ตำนานพญาอินทร์, พระแก้วดอนเต้า, พญาจิตราช อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ, ล่องชาด, ลานดิบ ๙ ผูก” หน้าต้น ระบุ “๏ฯฯ หน้าทับเค้า กายพระนคร แแล ฯ ๛ ๏ รัสสภิกขุชม พร้อมกับด้วยโยมอยู่ โยมมาก สร้างไว้ในพระศาสนาแแล” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “พระยาจิตตราช” ลานแรก หัวลาน เขียนอักษรไทย ด้วยดินสอ “วัดหน้า” และเขียนอักษรธรรมล้านนา “หน้า” ท้ายลาน ระบุ “กริยาอันกล่าวยังธรรมเทศนาอันชื่อว่า กายนคร ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแแล ฯ ๛ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ เม ธุวํ ธุวํ แก่ข้าเแด่เทอะ จบแล้วยามเมื่อบ่าย ๔ โมงค่ำ รัสสภิกขุชม สร้างไว้ปางเมื่อบวชเป็นภิกขุอยู่วัดดอนแจง ข้าขอกุศลนาบุญอันนี้ไปรอดพ่อแม่ พี่น้องชู่ผู้ชู่คนแด่เทอะ เพราะว่า อยากได้บุญเต็มที่เขียนบ่ดีสักน้อย ลางตัวก็ใหญ่ ลางตัวก็หน้อย ทุพี่องค์ใดได้เล่าผิดก็ใส่หื้อจิ่มเทอะ ฯะ๛”
RBR_003_333 อยู่ใน “เลขที่ ๑๔๑ ตำนานพญาอินทร์, พระแก้วดอนเต้า, พญาจิตราช อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ, ล่องชาด, ลานดิบ ๙ ผูก” ลานแรก หัวลาน ระบุ “ตำนานพระแก้ว” ท้ายลาน ระบุ “กริยาอันกล่าวยังตำนานนิทานวัดพระแก้วดอนเต้าเวียงดินเมืองกุกุฏนครก็มีแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ตำนานพระแก้วดอนเต้า”
RBR_003_335 อยู่ใน “เลขที่ ๑๔๑ ตำนานพญาอินทร์, พระแก้วดอนเต้า, พญาจิตราช อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ, ล่องชาด, ลานดิบ ๙ ผูก” หน้าต้น เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “พุทธตำนาน” และเขียนขีดฆ่าด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน และเขียน “ชราสูตร” หน้าต้น ระบุ “หน้าทับเค้า นิทานสูตร ผูกเดียวแลท่านเหยนายเหย” ท้ายลาน ระบุ “ฯı๛เมตตาฯı๛กรุณาฯı๛มุทุตาฯı๛อุเบกขาฯı๛นี้แลพรหมวิหาร ๔ แล ภาวนาได้กุศลแลฯı”
