หน้าต้น เขียนอักษรไทยด้วย ปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ปฐมกัปและ / ๏ ปถมกัปผูกเดียวแล ๏” หน้ารอง หน้าต้น เขียนอักษรไทยด้วย ปากกาลูกลื่นสีแดง “ปฐมมะกับผูกเดียว” ท้ายลาน ระบุ “ปถมกปฺป สํวณฺณนา นิฏฺฐิตา กริยาอันกล่าวแก้ไขยังปฐมกัปอันนี้ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล นายเหย ๛ ฑั ฑั ฑ ฑ ฑ สมเ สมเร็จเสด็จแล้ว เหย รัสสภิกขุ ก ข ค ฅ ง ผู้ข้ามีใบลานมาสร้างธรรมกับ [นี้] ไว้ค้ำศาสนา ขอหื้อผู้ข้ามีผญาปัญญาทั้งพี่น้องวงศาชู่ผู้ชู่คนแด่เทอะ ยังมีศรัทธา ปิตตามาดาพี่น้องชู่คนยังไปหาใบลานมาสร้างขอหื้อใบลานหุมห่อเถิงเมืองฟ้าแลนิพพานแด่เทอะ ตนตัวข้า ชื่อว่า รัสสภิกขุ สุวรรณ ชะแล นิจฺจํ แก่ข้าแด่เทอะ นายเหยอย่าไปเล่าขวัญข้าเนอ ตัวหนังสือเหมือนไก่เขี่ยหัวมองแลนา ตัวใหญ่เท่าช้างก็มี ตัวเท่าแมวก็มี”
ปฐมกัปป์ (RBR003-330). (2564). สืบค้น 06 กุมภาพันธ์ 2568. จาก ฐานข้อมูลเอกสารโบราณภูมิภาคตะวันตกในประเทศไทย. http://manuscripts.sac.or.th/manuscript-info.php?id=733
ปฐมกัปป์ (RBR003-330). [ออนไลน์]. เข้าถึงจาก : http://manuscripts.sac.or.th/manuscript-info.php?id=733. (วันที่ค้นข้อมูล : 06 กุมภาพันธ์ 2568)
ปฐมกัปป์ (RBR003-330). สืบค้นเมื่อ 06 กุมภาพันธ์ 2568. http://manuscripts.sac.or.th/manuscript-info.php?id=733