หน้าแรก หัวลาน ระบุ “พระกายละคร” ท้ายลาน ระบุ “ลังสือไกรภูมิของหลวงตากา สร้างไว้ในพระศาสนา ขอให้ได้ดังความปรารถนา ขอให้ กุสล กุศลอันนี้ ผู้ข้าได้สร้างพระไตรภูมินี้ จงไปเถิงลูกเมียญาติกาทั้งทั้งหลาย ขอให้ได้เข้าสู่นิพพานพร้อมกันทุกตนทุกตน ก็ข้าเทอญ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ ıı กับทั้งข้าพเจ้าผู้ริจนาด้วยกัน ๔ คน ท่านมีใหญ่ องค์ ๑ ท่านมีน้อย องค์ ๑ ขอให้เป็นญาติติดกันทุกชาติ ๆ ทั้งชาตินี้แลชาติหน้า ตราบเท่าเข้าสู่นิพพาน ขอให้ได้พบพระศรีอาริยเมตไตยเจ้า องค์จักมาโปรดสัตว์นำเข้าสู่พระมหานครนิรพาน นิพฺพาน ปจฺจโย โห โห แล้วแล เจ้าข้าเอย ıı๛”
หน้าต้น เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “กายนคร” หน้ารอง หน้าต้น ระบุ “ หน้าทับเค้า หนังสือกายนครโทน ผูกเดียว ฯ ข้าผู้สร้างชื่อว่า ฯ สีวิสุทโธ อยู่บ้านปู่ฟ้า ข้าขอหื้อได้เป็นอรหั[น]ตสาวก ต จะ ตัดกิเลสวัตถุกามหื้อขาด ฯ” ท้ายลาน ระบุ “กริยาอันกล่าวยังธรรมเทศนาอันชื่อว่า กายนคร ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ๚ ๚ บริบูรณ์ เสด็จแล้วยามตาวันบ่าย ๕ โมงค่ำแล วันเสาร์ เดือนยี่ ปีมะแม ข้าเขียนหนังสือผูกนี้ ขอส่วนกุศลนาบุญไปรอดไปเถิงปิตามาดาญาติทั้งหลายทั้งผู้สร้างแล ผู้เขียนจิ่มเทอะ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ เขียนหื้อทุอาสม ฯฯ๛” หน้าปลาย ระบุ “หน้าทับปลาย กายนคร ผูกเดียว ม่วนอาละแลเนยหาย เป็นตาดีอายเด ทุอาวสมเหย เขียนบ่ได้ดีหลายแล ฯฯ๛”
หน้าต้น ระบุ “ หน้าทับเค้า ปุณณนาคกุมาร แลนายเหย ฯฯ๛ ๚ มีผูกเดียวแล” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “บุณฺณนาคกุมฺมาน” ท้ายลาน ระบุ “ปุณฺณนาคกุมารราชชาตกํ นิฎฺฐิตํ ıı กริยาอันกล่าวยังปุณณนาคกุมารผูกเดียว ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแแล ฯฯ๛” หน้าปลาย เขียนอักษรธรรมล้านนา ด้วยดินสอ “ข้าว ๒๐ โXมเนือง”
หน้าต้น ระบุ “ıı หน้าทับเค้า หนังสือ ปุณณนาคกุมาร ม่วนดีมีผู้เดียวแล นายเหย ฯıı ๒๑ ล้าน อ้ายหนานสร้างไปหื้อ” (ตัวเอียง จารด้วยอักษรไทย) / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “เรื่องทอดกฐิน บุนะคะกุมาร ปุณณกกุมาร” ท้ายลาน ระบุ “ปุณฺณนาคราชชาตกํ นิฏฺฐิตํ กริยาอันกล่าวยังปุณณนาคกุมารผูกเดียว ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯıı๛ เสด็จแล้วจับยามใกล้จักเพล เดือน ๑ กลางเดือน ตัวบ่ดีสักน้อย อย่าไปด่าข้อยเนอ เพราะฟั่งเขียน อยากใคร่สิกข์ เต็มที ıฯ โอ้ละหนอ จุ่นบุ่น แม่ทูนหัวเหย พี่คั่วทอด น้องกินข้าว ก็เป็นความสะมัก กินผักเดก็เป็นความสะท้อน ความย้อนทั้งเจ้าจ่มหาแกมดอกดูข้อย ขนครัวชูเป็นลูกเขย สู่อีแม่เจ้า ๚ ๛”
หน้าต้น เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ปุณณกุมาร / นิทานเรื่องบุญนะก๊ะกุมาร” ลานแรก หัวลาน ระบุ “ปุณนาค ผูกเดียว” ท้ายลาน ระบุ “ปุณฺณนาคราชตกํ นิฏฺฐิตํ กริยาอันกล่าวยังปุณณนาคกุมารผูกเดียว ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ ฯ เสด็จแล รัสสภิกขุจัน บ้านนาหนองบวช”
หน้าต้น ระบุ “หน้าทับเค้า หนังสืออุ[ณ]หัสสวิชัยใหญ่แล” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “อุนหะสะวิไส” หน้ารอง หน้าต้น เขียนอักษรไทย ด้วยดินสอ “นายเภิ่มมันฆารบํดี” ท้ายลาน ระบุ “อุณหสฺสวิเชยฺยา นิฏฺฐิตํ กริยาอันกล่าวห้องอุณหัสสวิชัย อันวิเศษก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ๚ แลแลแล พระสูตร พระวินัย เป็นร่ม หาใจข้าจริงบ่ตายข้าจริงเขียนแล” หน้าปลาย ระบุ “ข้าขอกุศลนาบุญตัวข้านี้ ฟันข้าบ่หื้อหัก เขี้ยวข้าบ่หื้อหล้อนเสียจากกัน เท่าอยู่เช่นเฒ่าเต็มที่พู้นเนอเจ้า บุญค้ำบุญชู ป้องกันตัวบาปไว้หื้อดีแท้ ๆ แลนายเหย เจ็บใจๆ บ่ดีตัวหนังสือมันบ่ดีเหมือนกัน ทุอาวเหยข้าอยากได้บุญเต็มทีจิ่มแล”
RBR_003_361 อยู่ใน “เลขที่ ๕๘ อิสสิสิง อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด ๒ ผูก” หน้าทับเค้า ระบุ “หน้าทับเค้า อิสฺสีสิง แล” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “อิสสีสิง” ลานแรก หัวลาน ระบุ “อิสิสิง ผูกโทนแล มีผูกเดียว” ท้ายลาน ระบุ “นิฏฺฐิตา กริยาอันกล่าวยัง อิสสีสิง ผูกโทน ก็บรมวล ควรแก่กาลเท่านี้ก่อนแล เสด็จแล้วตาวันบ่ายหน้อย ๑ หั้นแล รัสสภิกขุแก้ว แล นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ เม นิจฺจํ ธุวํ ธุวํ แก่ข้าแด่เทอะ หื้อข้าได้เถิงเนรพานเป็นยอดแด่เทอะ อันข้าได้สร้างหนังสือคำสอนแห่งพระพุทธเจ้านี้เกิดมาภาวะชาติใด พยาธิในตนตัวแห่งข้าอย่าหื้อมีสักภาวะชาติเทอะหื้อตนตัวข้างามยิ่งกว่าในพื้นฟ้าเหนือหน้าแผ่นดิน หาผู้จักเผียบเทียมบ่ได้ ปากต้านเจียรจาอันใดก็เป็นอันม่วนมากนัก ปากก็หอมเหมือนโอชารสดอกไม้อันหอมยิ่งกว่าหอม ” / ด้านหลัง ระบุ “๏ หน้าทับปลาย อิสสีสิง ผูกโทนแล” / “อาวหนานปอ บ้านนาหนองสร้างแล นายเหย นายเหย” หน้าปลาย ระบุ “ศรัทธาอาวหนานปอ พร้อมกับด้วยภริยาชื่อว่า นางอม อยู่บ้านนาหนอง ก็มีใจชมชื่นนินดีในศาสนาแล้ว ก็มาสร้างธรรมพระเจ้าอันชื่อว่า อิสสีสิง นี้ขอหื้อได้เถิงสุข ๓ ประการมีนิพพานเป็นยอดแด่เทอะ ฯ” / ด้านหลัง ระบุ “อิสสีสิง ม่วนสะหน้อยแลนายเอย”
หน้าต้น เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “จะนะสันทะ ผูก ๑” หน้าต้น ระบุ “ ชนสันธะ ผูกต้น มี ๔ ผูกกับกัน หนังสือวัดหนองบัวแล ๛” ลานแรก หัวลาน ระบุ “ชนสันธะ ผูกต้นแล” ท้ายลาน ระบุ “ชนสันธะ ผูกต้น ก็สมมุติด้วยเวลาเท่านี้ก่อนแล ๚ ชนสันธะ ผูกต้น หนังสือวัดหนองบัวแลท่านเหย ถ้วนถี่อาละเนอ ต้องพิจารณาดูหื้อถี่ถ้วนจริง จักรู้ได้เล่าพู้นเล่าเพ้ บ่รู้เรื่องราวดอกท่านเหย เป็นคำสอนถ้วนถี่ นักปราชญ์ผู้รู้ว่าม่วนเต็มทีเป็นร้างเป็นสาวฟังบ่ม่วนสักน้อย เขาบ่ชอบใจเขานา ฯฯ” หน้าปลาย เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “วัดหนามพุงดอ”
หน้าต้น ระบุ “หน้าทับเค้า ชนสันธะ ผูก ๒” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “จะนะสันทะ ผูก ๒” ท้ายลาน ระบุ “ชนสนฺธทุติยํ นิฏฺฐิตํ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛ เสด็จแล้ววันเสาร์ บ่ายประมาณจัก ๓ โมง วันพระ แรม ๘ ค่ำ พร่ำว่าได้เดือน ๑๑ ıı แลนายเหย ปีมะเมีย ฉศก ตกอยู่ในวสันตฤดู ขอบุญช่วยค้ำข้าพเจ้าสู่พระนิพพานแลเทอะ โยมแพง แม่หาง เป็นศรัทธา ผู้ศรัทธาเอาลานมาหื้อรัสสภิกขุจัน แลนายเลย ธุวํ ธุวํ ๛”
