RBR_003_213-215 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๕๖ กล่ำกาดำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด-ลานดิบ” พบเพียง ๓ ผูก หน้าทับต้น ระบุ “กาก ๏ พิมพานุ่นงิ้วผูกต้นแล๛” / เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ก่ำกาดำผูกที่ ๑” / ด้านหลัง ระบุ “ทุพี่ กขคฅงจสชซยตถทธนปผพภม” หน้ารอง หน้าทับต้น ระบุ “หน้าทับเค้าหนังสือก่ำกาดำแลนายเหย รัสสภิกขุธอง บานไลยหนา ๓ นายท่านทั้งหลาย” / ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “ก่ำกาดำผูกต้นแล” ท้ายลาน ระบุ “พิมฺพาสิมฺพลียํ ปฐมํ นิฏฺฐตํ กิริยาสังวรรณนาพิมพาขะนุ่นงิ้วผูกต้น ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ๛ เขียนพิมพาขะนุ่นงิ้วผูกต้น ๛ แล้ววันเสาร์ ยามใกล้ค่ำแลนายเหย ๛ รัสสภิกขุภิกขุธอง เขียนหนังสือผูกนี้ ขอส่วนบุญไปรอดไปเถิงบิดามารดาข้าจิ่มเทอะ กับตัวข้าจิ่มเทอะ กับครูบาอาจารย์ข้าจิ่มเทอะ ๛ จบ ธุวํ ธุวํ แล แล แล แล แล ฐ ฐ ฐ ฐ ๓ ๓ ๓” และ “ข้าเกิดมาชาติใดแส็นใด ขอหื้อมีสติปัญ[ญา]คุชาติเทอะ ๛”
RBR_003_216-222 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 35 สุวรรณหอยสังข์ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด 7 ผูก” มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “เรื่องหอยสังข์มี 6 ผูก” RBR_216-217 เป็นชุดเดียวกัน หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “หอยสังผูกที่ ๑” “มี ๖ ผูกกับกัน” และเขียนอักษรไทยด้วยดินสอดำ “นายเรียน เรียนที ๑ แล้ว บ้านดอนชาติ”(ดอนชาก) /ด้านหลัง เขียนอักษรไทยด้วยดินสอดำ “อ่านออกแล้วหนา” หน้ารอง หน้าทับต้น จารไม่ลงหมึก “นายทองอยู่ มันเรียนที หนึ่งแล้ว” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “ผูกต้น หอยสังข์” ท้ายลาน ระบุ “สุวณฺณสงฺขราชาชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันกล่าวยังสุวรรณสังขราชชาผูกต้น ก็เสด็จบอระมวลเท่านี้ก่อนแลนา ฯ อย่าไปด่าผมเนอขุนท้าวเหย รางตัวก็ใหญ่ ” หน้าทับปลาย เขียนอักษรธรรมล้านนาด้วยดินสอ ระบุ “ผูกต้นวัดคอนบ้าน หอยสังข์ผูกต้น” มีรอยแก้ไขด้วยดินสอดำ
RBR_003_216-222 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 35 สุวรรณหอยสังข์ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด 7 ผูก” มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “เรื่องหอยสังข์มี 6 ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “ฯ หน้าทับเค้าชาดกผูก ๖ ฯะ๛” เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “หอยสังข์ ผูก ๖ ปลายหมู่” ท้ายลาน ระบุ “สุวณฺณสงฺขราชชาตกํ นิฏฺฐฺตํ แล || รัสสภิกขุปัญญาเขียนอยู่วัดเกาะแก้วกลาง ๛” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง
RBR_003_216-222 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 35 สุวรรณหอยสังข์ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด 7 ผูก” มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “เรื่องหอยสังข์มี 6 ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “หน้าทับเค้าสุวรรณหอยสังข์ ผูกถ้วน ๖ หมดกันเท่าอี้แลนาย” เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “หอยสังผูก ๖ ปลายหมู่” มีรอยแก้ไขด้วยดินสอ
RBR_003_216-222 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 35 สุวรรณหอยสังข์ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด 7 ผูก” มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “เรื่องหอยสังข์มี 6 ผูก” ลานแรกด้านซ้ายมือ ระบุ “หนังสือหอยสังข์ ผูกถ้วน ๖ แลนายเหย” ท้ายลาน ระบุ “สุวณฺณสงฺขชาตกํ นิฏฺฐิตํ ก็แล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ เสด็จแล้ว จบเมื่อเพลแล ขึ้นสิบ ๓ ค่ำ เดือนอ้าย ขึ้น ๑๓ ค่ำ วันพุธ แล ทุโห หาใบลานมาหื้อทุมูน ขี้ร้ายไร้ เขียนบ่ดีสักหน้อย เหมือนปูยาดคันนาแลนายเหย บ่เคยสักคำเทื่อ กะลังหัดใหม่แลเจ้าข้าเหย อย่าไปติเทอะเนอ กะลังเป็นเขยใหม่ ซันตัวก็ใหญ่ ซันตัวก็น้อย บ่เหมือนกันดอก ค่อยดูไปหื้อถี่เนอ ผู้ข้าเขียนอย่าไปใคร่ได้บุญเต็มทีแล ทุโห กับโยมดี โยมมูน เอื้อยมี อีทิพย์ อีจำ บาเรือน บาจูย บาเฅียม แลนายเหย มาพร้อมกับกัน จิ่งได้สร้างหนังสือหอยสังข์ ผูกถ้วน ๖ แล ผู้เขียนขอหื้อได้บุญเท่ากันเนอนายเอย ข้าขอไปอยู่บ้านดอนชาดได้เก่า ทุโหเหย เพราะชีนั้น ข้าชั่งได้เขียน ฯ ฯ แล ฯ ฯ งำหานี้ อ้ายก็มาหาน้อง บ่ใช่มาด้วยง่าย มีทั้งภูผาขันหนีตันก็ได้สวี คนทั้งหลาย พืนก็สวี ไม่ตัวอ้ายสวีหนี เอิอย หิ้ก เหย หัวแท้ ฯ ฯ ชำหานี้ อ้ายก็ไปตีเผิ้ง มีแม่น้ำน้อยสั้น กันถ่อได้ทางออกไปจักคดจักเรียวมีแม่น้ำเกี้ยวกัน เมืองสีพันดอน คอนสวรรค์ มีแจ้งจักบ่อน น้ำแต่ก่อนไหลแบ่ง จักค้อนเป็นดอนทรายอยู่ใสเด เจ้าให้เจ้าเว้าสูตรต้นสูตรปลาย อีแม่สิจำปลาสังมาเจตนาอยู่แท้น้อย ฯ หลอนหล้าน้อยเจ้าละหล้าเต็มที มาภี้สิแก้ผ้าห่ม ฯ ฯ ฯ ฯ ฯ ฯ ฯ ข้อยผู้ข้าขอกุศลนาบุญไปรอดปิตตามารดาจิ่ม ผู้ข้าทั้งหลาย ฯ ฯ ฯ ฯ ฯ ฯ ฯ” หน้าทับปลาย เขียนอักษรไทยด้วยดินสอดำ “ผูก ๖ วัดนาหนองเซิง” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน และดินสอดำ
RBR_003_223-233 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 48 พระยาสี่เสา ผูก 1-3 อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด ทองทึบ 11 ผูก” ไม่มีไม้ประกับ ไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “พระยาสี่เสา มี 6 ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “พญาสีเส้าผุกที่๓” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “ผูกถ้วน ๓ พระยาสี่เสา” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาอันกล่าวจายังพระยาสี่เสา ผูกถ้วน ๓ ก็แล้วเท่านี้ก่อนแล || เสด็จแล้วยามค่ำ เดือน ๙ กลางเดือนแลนายเหย เดือน ๙ กลางเดือน จบวันเสาร์ นายเหย ตัวบ่ดีบ่งามสักน้อยนายเหย รัสสภิกขุธรรมสอน ยังหาใบลานมาเขียนแลนายเหย ทุพี่พระพี่ ค่อยพิจารณาดูเทอะ ทุพี่พระพี่เหยใคร่ได้บุญเต็มทีเจ้าเหย”
RBR_003_223-233 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 48 พระยาสี่เสา ผูก 1-3 อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด ทองทึบ 11 ผูก” ไม่มีไม้ประกับ ไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “พระยาสี่เสา มี 6 ผูก” / RBR_003_226-228 ชุดเดียวกัน ทองทึบ ทองหลุด พื้นชาด หน้าทับต้น ระบุ “หน้าทับเค้าหนังสือพระยาสี่เสา ผูกต้น แลนายเหย ฯ๛ ฯ๛มีกับกัน ๓ ผูก นี้ผูกต้นบ่ได้อยู่ ฯ๛ ๛ ฯ๛” / เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีดำ “พญาสี่เสาผูกที่๑” ท้ายลาน ระบุ “สํวณฺณนา กล่าวห้องพระยาสี่เสาผูกต้น ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ๛๛๛๛๛๛ เสด็จแล้วเดือน ๙ แรม ๕ วันจันทร์ ปีชวดแลนายเหย อย่าไปติข้าเนอ ยังบ่สนัดเทื่อ” มีรอยแก้ไขด้วยดินสอดำ
RBR_003_223-233 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 48 พระยาสี่เสา ผูก 1-3 อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด ทองทึบ 11 ผูก” ไม่มีไม้ประกับ ไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “พระยาสี่เสา มี 6 ผูก” / RBR_003_226-228 ชุดเดียวกัน ทองทึบ ทองหลุด พื้นชาด หน้าทับต้น ระบุ “พระยาสี่เสา ผูก ๒ มี ๓”, “หน้าทับเค้าพระยาสี่เสา ผูก ๒ แลนาย” “ฯคันว่าพระยาสี่เ” / เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสี่น้ำเงิน “พยาสี่เสาผูก๒” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “พระยาสี่เสาผูกถ้วน ๒” ท้ายลาน ระบุ “ฯ สํวณฺณนา กล่าวห้องพระยาสี่เสาผูก ๒ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ๛ บ่สนัดแท้” หน้าทับปลาย ระบุ “หน้าทับเค้าพระยาสีเสาผูก ๒ มี ๓ ผูกกับกัน บ่ใคร่สะสันทัดแท้” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน และดินสอดำ
RBR_003_223-233 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 48 พระยาสี่เสา ผูก 1-3 อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด ทองทึบ 11 ผูก” ไม่มีไม้ประกับ ไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “พระยาสี่เสา มี 6 ผูก” / RBR_003_229-231 ชุดเดียวกัน ทองทึบ ทองหลุด พื้นรัก หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสี่น้ำเงิน “พญาสี่เส้าผูกที่๑” ลานแรก ด้านซ้ายมือ เขียนอักษรไทยด้วยดินสอดำ “หน้าต้นพระยาสี่เสา” ท้ายลาน ระบุ “สํวณฺณา นิฏฺฐิตา กล่าวห้องพระยาสี่เสาผูกต้น ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ ฯ เสด็จแล้วเวลาตาวันบ่ายแลนายเอย หนังสืออาฅุ้มเพิ่นมีศรัทธามาลามาหาข้าพเจ้าตนชื่อว่า รัสสภิกขุอยู่ สร้างหนังสือพระยาสี่เสานี้หื้อได้ไว้ในศาสนาพระพุทธเจ้าแลนายเหย ขอกุศลนาบุญอันนี้ไปค้ำชูเจ้าศรัทธาเพิ่น ตนชื่อว่า อาฅุ้ม นั้นแด่เทอะ นิจฺจํ นิจฺจํ ธุวํ ธุวํ แก่ข้าแก่เทอะ น ปจฺจโย โหตุ เม ฯ๛ อาฅุ้ม บ้านดอนกอก เพิ่นชักชวนกันพร้อมกับลูก ๗ คน เอื้อยชา เอื้อยขันแก้ว หนานฅำ หนานนา เอื้อยฟอง ฅำป้อ อี่เตยเป็นลูกหล้านายเหย ขอหื้อกุศลนาบุญอันนี้ไปรอดไปเถิงชู่ผู้ชู่คนแด่เทอะ ข้าพเจ้าเขียนหนังสือ ๓ ผูกนี้ ข้าขออนุญาตโมทนาส่วนบุญกับแด่เทอะ” หน้าทับปลาย ระบุ “หน้าต้นพระยาสี่เสา ผูกต้นแล” (ตัวเอียงไม่ลงหมึก น่าจะจารทีหลัง)
