มัดรวมกัน มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “เรื่องสุรินตะจุมพู มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “๚ หน้าทับเค้าสุรินทชุมพู ผูกถ้วน ๕ แลนายเหยฯ” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “๕” ท้ายลาน ระบุ “สุรินฺทชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันสังวรรณนาอันวิเศษเทศนาห้องเหตุสุรินทชุมพู ผูกถ้วน ๕ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ๛ วัน ๔ ขึ้น ๑๓ ค่ำ เดือน ๕ เท่านี้แล” หน้าทับปลาย ระบุ “เมื่อจักเทศนาหื้อตั้งเครื่องต่างๆ คือว่า ช่อหื้อพอร้อยผืนแล ทุงก็ร้อย ข้าวก็ร้อยก้อน ฯ เทียนก็ร้อยเล่ม ฯ ประทีบก็ร้อยดวง ดอกไม้ก็ร้อยดอก ฯ หื้อบอระมวลแล้ว จิ่งเทศนาธรรมหื้อแม่นอย่างในคัมภีร์แล้วก็จักสมฤทธีดังเทศนามาแล” และ “สุรินทชุมพูปราบทีปจุ่งกระทำบุญไปไจว้ๆ อย่าได้ขาด ฯ มูลศรัทธาเลยออกเจ้า ฟังแต่เค้าเถิงปลายเทอะ”
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๕๓ อรพิม อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด มี ๕ ผูก” หน้าต้น ระบุ “หน้าทับเค้าอรพิมผูกต้น แลนายเหย ข้าเขียนบ่ดีสักน้อยตัวบ่เสมอกันสักหน้อย เลิอกตัวก็เท่าช้าง เลิอกตัวเท่าแมวแลนายเหย ธุวํ ธุวํ แก่ / นายธองนางซับสร้างไว้” เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ออระพิมผูก ๑” ท้ายลาน ระบุ “สังวรรณนา นิฏฺฐิตา กิริยาอันกล่าวห้องพระยาจิกขราช บอระนาด(ควรเป็น มรณาติ?) ตายไปเพราะตัณหา นิฏฺฐิตา ก็แล้วเท่านี้ก่อนแล ๛ รัสสภิกขุภิกขุบุญอยู่บ้านใหม่เขียนบ่งามสักน้อย”
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๕๓ อรพิม อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “หน้าทับเค้า อรพิมผูกถ้วน ๒ มี ๓ ผูกกับกัน / นายธองนางซับสร้างไว้” เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ออระพิมผูก ๒” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาอันกล่าวหน้องนางอรพิมมาเปลี่ยนตัวเป็นผู้ชาย มาใส่ยานางสิมพลีแล้ว แลหนีไปบวชเป็นภิกขุสร้างศาลา นิฏฺฐิตา ก็แล้ว || เท่านี้ก่อนแล ะ ะ ะ เสด็จแล้ววันภะหัสแล เดือน ๑๐ ขึ้น ๑๑ ค่ำ แลนายเหย” มีรอยแก้ไขด้วยดินสอดำและปากกาลูกลื่นสีเขียวและน้ำเงิน
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๕๓ อรพิม อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “อรพิม”, เขียนอักษรธรรมล้านนาด้วยปากกาสีดำ “อรพิมมีในสมัยก่อนพ้นมาแล้วแล” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “อระพิมผูกต้นที่ ๑” ท้ายลาน ระบุ “สํวณฺณนา นิฏฺฐิตา กิริยาอันกล่าวห้องพระยาจิกขราชมรณาติตายไปเพราะตัณหา นิฏฺฐิตา ก็แล้วเท่านี้ก่อนแล : กิริยาอันกล่าวห้องอรพิม ผูกต้น ก็แล้วเท่านี้ก่อนแล ☼ ๏ เสด็จแล้ววัน ๓ ยามค่ำ ※ คุณเภิกเขียนไว้ บ่เคยสักคำเทื่อนา เขียนบ่ดีสักน้อย เหมือนปูหน้อยปูน้อยยาดคันนา ตัว ๑ เท่าช้าง ตัว ๑ เท่าแมว :
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๓๑ สุทน อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด มี ๗ ผูก” (ในมัดพบเพียง 3 ผูก) หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “สุทน” และสีแดง “สุตน ผูก ๑” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “สุดโทน ผูกต้น”, ท้ายลาน ระบุ “ยสุทฺธชาตกํ นิฏฺฐิตํ กล่าวห้องสุดโทน ผูกต้น ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛ ๚ ยังมีนางแก้วมีศรัทธาเอาใบลานมาหื้อกูหนานธรรมเขียน พร้อมใจกับลูกเขยชื่อว่า หนานติ (เขียน ตฺถิ) ภริยาชื่อว่า นางอน(อ้น?) พร้อมใจกับเอาใบลานมาหื้อกูหนานธรรม ขอ[สุข] ๓ ผะการ หื้อได้เถิงนิพพาน กูหนานธรรมเป็นผู้เขียน ขอหื้อมีผญาปัญญาแด่เทอะ กูหนานธรรมขอสุข ๓ ผะการ หื้อได้เถิงนิพพานแด่เทอะ ฯฯ๛” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๓๑ สุทน อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด มี ๗ ผูก” (ในมัดพบเพียง 3 ผูก) หน้าทับต้น ระบุ “หน้าหน้าหน้าทับเค้าเค้าหนังสือเจ้าสุทนแลนายเหย ข้าเขียนบ่ดีสักน้อย ลางตัวก็ใหญ่ ลางตัวก็น้อยแลนายเหย / หน้าทับเค้าหนังสือสุทน / เอวนฺจตปูนฺตาพฺราฺมมณํ หน้าทับเค้าหนังสือเจ้าสุทน”, เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “สุตน ผูก ๒” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “สืทน ผูกถ้วน ๒”, ท้ายลาน ระบุ “สุทนชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาจายังสุทนชาดก นิฏฺฐิตํ ก็เสด็จบอระบวลควรเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛ : สืทน ผูก ๒ ⸬ จบแล้ว ⸬ ตัวบ่ดีบ่งามแล้วเจ้าคุณเฮย อิสังนิบวชแต่น้อย มือบ่อวน(อ่อน?)บ่ได้บายนมสาวหัวตาเฮย” / “สุทนตามมโนราแล สุทนตามมโนราแล” หน้าทับปลาย ระบุ “หน้าทับเค้าหนังสือสุโทน” และจารอักษรไทย “สุทนตามนาง ๏ สุโทนตามนางมโนราแลฯ ผูก ๒” มีรอยแก้ไขด้วยดินสอดำ
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๓๑ สุทน อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด มี ๗ ผูก” (ในมัดพบเพียง 3 ผูก หน้าทับ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “สุตนผูกปลาย” หน้าก่อนลานแรก ระบุ “นายแป๊ะเขียน” (ตัวอักษรเอียง จารด้วยอักษรไทย) / ลานแรกด้านซ้ายมือ ระบุ “สุดโทนผูกปลาย” ท้ายลาย ระบุ “สุทฺธนชาตกํ นิฏฺฐิตํ ก็แล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛ / สุดโทน ผูกปลาย / ศรัทธาแก้วหนานติ (เขียน ตฺถิ) นางอน (อ้น?) มีใบลานมาหื้อกูหนา[น]ธรรม ขอหื้อใบหุ้มห่อเถิงเมืองฟ้าแลนิพพาน ขอสุข ๓ ผะการ หื้อได้เถิงนิพพาน กูหนา[น]ธรรมเขียนค้ำชูศาสนาพระโคตมเจ้าขอหื้อมีผญาปัญญา ธูธู แก่ข้าแด่เทอะ” “นายแป๊ะเขียนพรมพาณ์เรียนที ๑ แล้ว ปลางเมื่ออยู่วัด ๕ พันสา” (จารด้วยอักษรไทย) มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน
RBR_003_171-175 มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ 37 ปทุมกุมาร อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ มี 4 ผูก” RBR_003_171-174 เป็นชุดเดียวกัน หน้าทับต้น ระบุ “๏ หน้าทับเค้า ปทุมกุมาร ผูกต้นแลนาย ห ฯฯ” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “ประทุมกุมาร ผูกที่ ๑” ลานเปล่าทับหน้า เขียนอักษรธรรมล้านนาด้วยดินสอดำ “วัน ๑๒ ๔ ค่ำ เทศ วัน ๑๓ ๔ ค่ำ สวดมนต์ วัน ๑๔ ค่ำ นั่งหัตถบาส มาในเมรุ วัน ๑๕ ๔ ค่ำ สวดพระธรรม ๔ รูป ” (ตัวอักษรเอียง เขียนด้วยอักษรไทย) ท้ายลาน ระบุ “ปทุมกุมารํ นิฏฺฐิตํ || กิริยาอันกล่าวยัง ปทุมกุมาร ผูกต้น ก็แล้วเท่านี้ก่อนแล” ลานเปล่าทับหลัง เขียนอักษรไทยด้วยดินสอดำ “หนังสือนี้ของนายวุ่น หนังสือนี้ของนายวุ่น” มีรอยแก้ไขด้วยดินสอดำ
RBR_003_171-175 มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ 37 ปทุมกุมาร อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ มี 4 ผูก” RBR_003_171-174 เป็นชุดเดียวกัน หน้าทับต้น ระบุ “๏ หน้าทับเค้า ปทุมกุมาร ผูก ๓ แลนายเหย ฯฯ๛” เขียนอักษรธรรมล้านนาด้วยดินสอดำ “นิมนต์นั่งหัตถบาส องค์ที่บ้านบํอ_นิมนต์ให้ธรรมเป็นทานด้วย วัน ๑๔ ๓ [ค่ำ]” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “ประทุมกุมาร ผูก ๓” หน้าทับต้นด้าน ๒ เขียนอักษรธรรมล้านนาด้วยดินสอดำ “หนังสือของนางมาก” ท้ายลานระบุ “ปทุมกุมาร ผูกถ้วน ๓ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน
