RBR_003_201-211 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๗ กล่ำกาดำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๑ ผูก” RBR_202-205 เป็นชุดเดียวกัน หน้าทับต้น ระบุ “หน้าทับเค้าก่ำกาดำ ผูก ๒ แลนานลอยพพฯ๛” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “ก่ำกาดำแล ผูก ๒ แล” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาอันสังวรรณนาจาห้องค่าวนางพิมพาขะนุ่นงิ้วมารอดผูกถ้วน ๒ อันอาจารย์เจ้าขอดไว้เป็นโวหารตามนิทานกล่าวไว้วิสัชนาคลองไคบอกคาถา นิฏฺฐิตา ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล || หน้าทับปลายก่ำกาดำ ผูก๒ แลนายเหย รัสสภิกขุมา || อย่าติข้าเนอ ลางตัวก็หน้อย ลางตัวก็ใหญ่ บ่ดีสักน้อยเหมือนแมวกอยยาคันนา หาๆ โห เหวๆ ฯ๛ ฯ๛ ออ ฯ๛”
RBR_003_201-211 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๗ กล่ำกาดำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๑ ผูก” RBR_202-205 เป็นชุดเดียวกัน หน้าทับต้น ระบุ “หน้าทับเค้าก่ำกาดำผูก๓ แล” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาอันกล่าวแก้ไขยังพิมพาขะนุ่นงิ้วผูกถ้วน ๓ ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล | รัสสภิกขุมา คั่งเต็มที เสียรักติดจอ__” หน้าทับปลาย ระบุ “หน้าทับปลายพิมพาขะนุ่นงิ้วผูก ๓ แล หน้าปลายก่ำกาดำบ่าวน้อยแลเมียเหย ฯ๛
RBR_003_201-211 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๗ กล่ำกาดำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๑ ผูก” RBR_202-205 เป็นชุดเดียวกัน หน้าทับต้น ระบุ “หน้าทับเค้าก่ำกาดำผูกปลายแล ๒๐ ลานใน ฯะ๛ ใบลานกับ ๑ บ่หันดีสักใบได้ พร่องก็ผุ พร่องก็เหนียว เขียนปางเมื่อบวชอยู่วัดดอนแจง บวชได้พระวัสสาเดียว รัสสภิกขุมาแล บ่ดีอยากใคร่สิกข์เต็มที สิกข์บ่ได้ เพราะว่าอายุบ่สม ฯะ๛” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาอันสังวรรณนา พิมพาขะนุ่นงิ้วชาตกํ มาเถิง จตุตฺถํ นิฏฺฐิตํ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯะ รัสสภิกขุมา เขียนก่ำกาดำผูกปลาย ขอกุศลนาบุญ ๓ ประการ มีนิพพานเป็นที่แล้ว บ่ดี สักน้อย เหมือนปู ยาดนา แล ฯะ ฯ เพราะว่าหันน้อย หลอยกรายมาตักน้ำที่สระใหญ่ ใจพี่จิตทวย กับหญิงรามสาวน้อย ฯะ๛ ตัวแม่นาย ชู่เชื้อตัว แม่เนื้อน้อย คิงคายชาย ทุพี่นี้ มันบ่เลาไหน หลายแก่มัว เมารักนาย ตัวคายกลิ่น ชู้จะหลอน ฯ พี่ได้หนันตาวันลงคลาดคล้อยและ อย่าติเตียนข้าเนอแลแล บุญท้าวปันเนืองนองสมบัติกองโกฏิบ่ไร้โหดเสวยสุข บ่มีคำทุกข์สัก อย่าไพร่อย่าราช ชื่นใจชม ปางเมื่อพระอุดมตนผันแผ้วเสวยราชแล้วชอบคองธรรม”
RBR_003_201-211 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๗ กล่ำกาดำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๑ ผูก” RBR_206-208 เป็นชุดเดียวกัน หน้าทับต้น ระบุ “๚หน้าทับเค้าก่ำกาดำ ผูกต้นแลฯฯ๛” ท้ายลาน ระบุ “พิมฺพาสิมฺพลียํ ปตฺถมํ นิฏฺฐิตํ กิริยาสังวรรณนาพิมพาขะนุ่นงัวผูกต้น ก็บังคมสมเร็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛ เสด็จแล้ววัน ๕ เดือน ๗ แรม ๒ ค่ำ ปีชวดแล รัสสภิกขุธรรมสอนมีศรัทธาได้สร้างไว้ค้ำชูศาสนาพระพุทธเจ้า ข้าขอปรารถนาเอาสุข ๓ ประการ นิพพานเป็นที่แล้ว ฯ เอื้อยเสา มีศรัทธาปูชาเอาธรรมพระเจ้าอันนี้หื้อเป็นทานไว้กับศาสนาพระเจ้า”
RBR_003_201-211 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 47 กล่ำกาดำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 11 ผูก” RBR_206-208 เป็นชุดเดียวกัน หน้าทับต้น ระบุ “๚ หน้าทับเค้าหนังสือก่ำกาดำ ผูกถ้วน ๔ ปลายแล ฯฯ๛” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาอันสังวรรณนาพิมพาขะนุ่นงิ้วชาตก มาเถิง จตุตฺถํ นิฏฺฐิตํ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ※๛ เสด็จแล้วยามเมื่อตาวันใสหน้าแล้งแล ปีชวด เดือน ๘ ขึ้น ๑ ค่ำ วัน ๑ แล ข้าแด่ สร้างธรรมพระเจ้าไว้ในพระศาสนาหื้อข้าสุข ๓ ประการมีนิพพานแด่ :๛” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน
RBR_003_201-211 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 47 กล่ำกาดำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 11 ผูก” RBR_209-210 เป็นชุดเดียวกัน ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “ก่ำกาดำ ผูกต้นแล” ท้ายลาน ระบุ “พิมฺพา สิมฺพลียํ ปตฺถมํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันสังวรรณนา พิมพาขะนุ่นงิ้วผูกต้น ก็แล้วเท่านี้ก่อนแลแล ฯ ฯ ฯ ๛๛ บริบูรณ์เสด็จแล้ว บ่าย ๒ โมง ปีมะเส็ง เดือนสิบเอ็ด แรมค่ำ ๑ วันเสาร์ ศักราชได้ ๒ พัน ๔ ร้อย ๔ สิบ ๘ วัสสา (ตรงกับวันเสาร์ที่ 14 แรม 1 ค่ำ เดือนตุลาคม พ.ศ. 2448 ปีมะเส็ง)ฯ บ่งามสักหน้อยแลเจ้าเหย พอเป็นถ้อยอยู่ ใบลานบุคคลผู้ใดได้เล่าได้เทศนาพิจารณาดูหื้อถี่ฯ เทอะตกที่ไหนใส่หื้อจิ่มเทอะ ทุพี่เหย ข้าขอสุข ๓ ประการ นิพพานที่แล้วเทอะ นิจฺจํ ธุวํ แลฯ อย่าไปใคร่หัวขวัญข้อยเนอ ทุพี่ เพราะ ฯ ตั้งใจเอาบุญกับกัน อย่าไปใค่หัวขวัญข้าแท้ใด ขัดบ่ได้ ฯ”
RBR_003_201-211 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 47 กล่ำกาดำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 11 ผูก” RBR_209-2010 เป็นชุดเดียวกัน หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “กำกาดำผูกปาย”, เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “เขียนจบเมื่อบ่าย ๒ โมง ปีมะเสง เดือน ๑๑ ขึ้น ๙ ค่ำ วันเสาร์ ศักราชได้ ๒๔๔๘ พรรษา” หน้ารอง หน้าทับ เขียนอักษรไทยด้วยดินสอดำ “นายทองบ้านหนองขามเรียนที ๑ แล้ว ๚ เข้าโรงเรียนอยู่ชั้นป ๑” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาอันสังวรรณนา พิมพาขะนุ่นงิ้วชาตก มาเถิง จุตฺตถํ นิฏฺฐิตํ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล๛ บริบูรณ์เสด็จแล้ว บ่าย ๒ โมง ปีมะเส็ง เดือน สิบเอ็ด ขึ้น ๙ ค่ำ พร่ำวันเสาร์ ปางเมื่อ ศักราชได้ ๒ พัน ๔ ร้อย ๔ สิบ ๘ วัสสา (ตรงกับวันเสาร์ที่ 7 ขึ้น 9 ค่ำ เดือนตุลาคม พ.ศ. 2448 ปีมะเส็ง) ยังมีศรัทธาคุณตัวะหาได้ยังใบลานมาหื้อข้าน้อยผู้ชื่อว่า รัสสภิกขุธรรมสอน เขียนปางเมื่ออยู่วัดบ้านกุด เพื่อจักสร้างไว้ค้ำชูศาสนา ๕ พันวัสสา โคตมเจ้าเตชะ ข้าได้เขียนหื้อปัญญาเหมือนเจ้ามโหสถ ขอหื้อข้าได้เถิงโสดาสกิทาคา อนาคา อรหันตาเจ้า เข้าสู่นิพพานเป็นที่แล้วเทอะ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ เม นิจฺจํ ธุวํ แด่เทอะ ฯ บ่งามไหน หลายเป็นตาดีอายเพิ่นแท้เด ตัวใหญ่ก็ใหญ่ ตัวน้อยก็น้อย เหมือนแย้น้อยเขี่ยเถ้าหนทาง บ่เคยสักคำเทื่อแลเจ้าเหย อยากได้บุญเต็มที ตกที่ใดใส่หื้อจิ่มเทอะ ทุพี่พระพี่เหย ดูหื้อถี่เทอะ อย่าไปใคร่หัวขวัญข้าเนอ อย่าไปเหอะข้าเนอ ใจข้าบ่ดี สติบ่ตั้ง เป็นตาดีอาย ทุพี่ ตัวะ แท้เด ทุพี่ ตัวะ เหย ไปใคร่หัวขวัญเนอ ๛” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงินและดินสอดำ
RBR_003_201-211 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 47 กล่ำกาดำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 11 ผูก” RBR_211-212 อาจเป็นชุดเดียวกัน หน้าทับต้น ระบุ “๏ หน้าทับเค้าพิมพาขะนุ่นงิ้วผูกต้นแลนายเหยม่วนอาละ ฯฯ๛” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาสีน้ำเงิน “กล่ำกาดำผูก ๑” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “พิมพานุ่นงิ้วผูกต้นแล หนองบัว” ท้ายลาน ระบุ “พิมฺพาสิมฺพลียํ ปฐม กิริยาอันสังวรรณนายังพิมพาขะนุ่นงิ้วผูกต้น ก็แล้วเท่านี้ก่อนแล ๛ บริบูรณ์เสด็จแล้วปีจอ ยอซกตกอยู่ในระดูเดือนสิบเบ็ด ขึ้น ๕ ค่ำ พร่ำว่าได้วันเสาร์แล นายเหย รัสสภิกขุธอง บ้านใหญ่ปาน เพราะว่าอยากได้กุศลนาบุญเต็มที ขอหื้อได้เหมือนคำนึกคำปรารถนาแด่เทอะ เขียนบ่งามสักน้อย ตัวที่ใหญ่ก็ใหญ่ ที่น้อยก็น้อย ที่ตกก็ตก คันว่าผู้ใดได้เราได้อ่านก็พิจารณาดูหื้อถี่เทอะ เพราะบ่เคยเขียน หัดเขียนใหม่แลนายเหย อย่าไปด่าข้าเนอ เพราะใคร่ได้คำแก้เปรสนาปัญหาเหมือนดังพิมพาขะนุ่นงิ้วบอกปัญหาหื้อเจ้าก่ำกาดำนั้นแลนายเหย ๛ มี ๔ ผูกกับกันแลนายเหย
RBR_003_201-211 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 47 กล่ำกาดำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 11 ผูก” RBR_211-212 เป็นชุดเดียวกัน หน้าทับต้น ระบุ “พิมพานุ่นงิ้วผูก ๓ มี ๔ ผูกกับกันหนังสือวัดหนองบัวแล”, เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “กล่ำกาดำผูก ๓” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “พิมพานุ่นงิ้ว ผูก ๓ ” ท้ายลาน ระบุ “สังวรรณนายังพิมพาขะนุ่นงิ้วผูกถ้วน ๓ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛ มี ๔ ผูกกับกัน
