RBR_003_223-233 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 48 พระยาสี่เสา ผูก 1-3 อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด ทองทึบ 11 ผูก” ไม่มีไม้ประกับ ไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “พระยาสี่เสา มี 6 ผูก” / RBR_003_229-231 ชุดเดียวกัน ทองทึบ ทองหลุด พื้นรัก ท้ายลาน ระบุ “สํวณฺณนา นิฏฺฐิตา กล่าวห้องสี่เสา ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ บริบูรณ์เสด็จแล้วเดือน ๔ แรม ๑๔ ค่ำแลนายเหย ฯฯ ลางตัวก็ใหญ่ ลางตัวก็น้อย ลางตัวบิ่นหัวไปทางเหนือ ลางตัวบิ่นหัวไปทางใต้ ลางตัวไห่ขึ้นมาแลนายเหย”
RBR_003_223-233 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 48 พระยาสี่เสา ผูก 1-3 อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด ทองทึบ 11 ผูก” ไม่มีไม้ประกับ ไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “พระยาสี่เสา มี 6 ผูก” / RBR_003_229-231 ชุดเดียวกัน ทองทึบ ทองหลุด พื้นรัก หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสี่น้ำเงิน “พญาสี่เส้าผูกที่ ๓ หน้าหลัง เขียนอักษรธรรมล้านนาด้วยดินสอดำ “พระยาสี่เสาผูก ๓ แลนา พระยาสี่เสาผูก ๓” ลานแรก ด้านซ้ายมือ จารไม่ลงหมึก “พระยาสี่เสาผูก ๓” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาอันกล่าวจายังพระยาสี่เสาผูกถ้วน ๓ ก็แล้วเท่านี้ก่อนแล เสด็จแล้วยามเข้าไต้เข้าไฟแลนา หนังสืออาฅุ้มเป็นเค้าพร้อมกับด้วยลูกเต้า นางชาคน ๑ นางขันแก้ว หนานฅำ หนานนาบึด นางฟอง นางฅำป้อ นางเตย เป็นหล้าครัวหอม หนานพรมเพิ่นก็ชักชวนได้ขงขวายหาได้ยังใบลานมาหื้อผู้ข้าตนชื่อว่า รัสสภิกขุอยู่ เป็นผู้เขียนหื้อ
RBR_003_223-233 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 48 พระยาสี่เสา ผูก 1-3 อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด ทองทึบ ๑๑ ผูก” ไม่มีไม้ประกับ ไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “พระยาสี่เสา มี 6 ผูก” / RBR_003_232-233 ชุดเดียวกัน ทองทึบ ทองหลุด พื้นรัก หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากาลูกลื่นสีแดง ระบุ “พญาสี่เสาผูกที่ ๒” หน้ารองหน้าทับ ระบุ “ฯ หน้าต้นพระยาสี่เสา ผูก ๒ แลนาเหย มีอยู่ ๓ ผูกและนาฯฯ๛” (เหย เขียน ห) ท้ายลาน ระบุ “สํวณฺณนา นิฏฺฐิตา กล่าวห้องพระยาสี่เสา ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛ เสด็จแล้วตาวันบ่ายแลนาเหย อันว่า รัสสภิกขุสะ เขียนบ่ดีสักหน้อย เพราะว่าบ่เคยเขียนสักคำเทื่อ ผิดที่ใดใส่หื้อจิ่มเทอะ ทุพี่ทุอาวองค์ใดก็แล้ว คันว่าได้เล่าเรียนก็ดี ได้เทศน์แล้ว อย่าไปใคร่หัวข้อยเนอ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ เม นิจฺจํ ธุวํ ธุวํ แก่ข้าแด่เทอะ ๛”
RBR_003_223-233 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 48 พระยาสี่เสา ผูก 1-3 อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด ทองทึบ 11 ผูก” ไม่มีไม้ประกับ ไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “พระยาสี่เสา มี 6 ผูก” / RBR_003_232-233 ชุดเดียวกัน ทองทึบ ทองหลุด พื้นรัก หน้าทับต้น ระบุ “ฯฯ หน้าต้นพระยาสี่เสาแล มีอยู่ ๓ นี้ผูกปลาย ฯฯ” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาอันกล่าวยังห้องพระยาสี่เสาผูก ๓ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ๛ หนังสือสี่เสานี้มีอยู่ ๓ ผูก รัสสภิกขุสะ เขียนตัวก็บ่ดีสักหน้อย บ่เคยเขียนแล ทุอาวเหยคันได้เล่าแล้วอย่าไปใคร่หัวข้อย ดูดีต่อตา”
RBR_003_234-235 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 24 เวสสันตรนกเค้า อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด 5 ผูก” พบเพียง 2 ผูก หน้าทับต้น ระบุ “๏หน้าทับเค้าเวสสันตรนกเค้า ผูกต้น มี ๓ ผูก กับกัน” / เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “เวสันตระนกเค้าผูก ๑” และสีแดง “มี ๓ ผูกกับกัน ฯ ฯ ะ๛ ขอส่วนบุญไปเถิงคู่คนเผ่าพงศ์วงศ์สร้าง ผู้เขียน จันทะสอน ญาติโยมครูบาอาจารย์ ฯ ฯ ะ๛” / เขียนอักษรไทยด้วยดินสอดำ “หนังสือธัมะวัฒ” หน้าหลัง เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “ของข้าวันหัวแตก ใข่ตัก ใข่จะเอาไป ยังอ่านบ่อจบเตื่อ” ท้ายลาน ระบุ “กุณฑริกาแก้ปัญหา นิฏฺฐิตา กล่าวยังกุณฑริกาปัญหา ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ ฯะะ๛ สมเร็จเสร็จก่อนจังหัน ฯฯ แต่เช้า” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงินและสีแดง
RBR_003_234-235 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 24 เวสสันตรนกเค้า อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด 5 ผูก” พบเพียง 2 ผูก หน้าทับต้น ระบุ “หน้าต้นเวสสันตรนกเค้าผูก ๒ มี ๓ ผูก” / เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “เวสันตะระนกเก้า ผูก ๒” และ “สกุณาชาดก” ท้ายลาน ระบุ “ทุปฺปญา นิฏฺฐิตํ กิริยาอันกล่าวยัง ทุปปัญญาชาฏก อันมาในเวสสันตรสกุณาชาดก ก็สมเร็จเสด็จแล้วบอระมวลควรกาลเท่านี้ก่อนแล” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง
หน้าทับต้น เขียนอักษรธรรมล้านนาด้วยปากกาเมจิกสีดำ “สมุทฺทโฆโสชาตกํ ผูกเดียว” ท้ายลาน ระบุ “สมุทฺทโฆโสชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันกล่าวยังสมุทรโฆษชาดกก็แลเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛ หน้าทับเค้าพุทธโฆโส ผูกเดียวแล แลนายเหย รัสสภิกขุปูก เป็นศรัทธาเขียน ลลล รัสสภิกขุรีด เป็นศรัทธาใบลานถวาย พี่ปูกเขียนยามเมื่ออยู่วัดดอนมะโก ใจบ่ตั้ง มือบ่เที่ยง เพราะเพิ่งไปตอดห[า]ปลา ข้าพเจ้าหันสาวบ้านขอกฝายแลเหย อิเลยเคยคาย สาวบ้านเขาฝ้ายตกน้ำแม่ ขูดเงย บุญมาเงย บุญมีเงย ข้าเขียนบ่ดีตัวบ่งามสักหน้อยแลเจ้าที่ไหว้เหย ที่ตกก็ตกแล ที่ผิดก็ผิด รัสสภิกขุองค์ใดเทศนาก็ค่อยพิจารณาดูจิ่ม คันตกทัดใด ใส่หื้อจิมเนอ ๛ บ่เคยเขียนสักคำเทื่อเลย บ่เคยแท้แท้หนา XXXXX หนังสือพุทธโฆโสแลมาแต่บ้านวัดดอนทะโกแล ม่วนอาละแล ๛”
RBR_003_237-238 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 59 ปัญหาปู อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ 2 ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ปัญหาปู ผูกที่ ๓ มี ๔ ผูกกับกัน” หน้าหลังเขียน “ปัญหาปู” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาอันกล่าวยังสุวรรณนาปัญหาปูผูกถ้วน ๓ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ยามตา[วัน]ตกแล้ว วันอาทิตย์ ปีวอกแลนายเหย รัสสภิกขุจัน จารหนังสือปัญหาปูฅำแล ขึ้นสองค่ำ วันอาทิตย์ ปีวอกแลนายเหย ธุวํ ธุวํ แด่เทอะ ปจฺจโย โหตุ เม แด่เทอะ กลางตัวก็น้อยเท่ากินก้อย กลางตัวใหญ่เท่าหัวแม่มือแลอย่าไปติค่อยเทอะ ปางเมื่ออยู่วัดบ้านกูดแล”
RBR_003_234-235 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 24 เวสสันตรนกเค้า อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด 5 ผูก” พบเพียง 2 ผูก / ทองทึบ ทองหลุด พื้นรัก หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ปัญหาปู ผูกที่ ๔ ปลายหมู่” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “หนังสือปัญหาปู ผูก ๔” ท้ายลาน ระบุ “หตฺถสารมนฺติชาตกํ นิฏฺฐิตํ สํวณฺณนา ปูตัวมีผญาถามปัญหาเซิ่งบรมโพธิสัตว์เจ้าราชรสีก็มีวันนั้นแล กิิริยาอันกล่าวยังสุวรรณนาปัญหาปู ผูกถ้วน ๔ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อน ๛ จบแล้วนายเหย วันผะหัส เดือน ๑๒ ขึ้น ๓ ยังมีศรัทธาอาวหนานทา อยู่บ้านบวกพูแก้วแผ่ผายไปหาผู้มรณาไปหน้ายังมีรัสสภิกขุสุวรรณจันทะเขียน ปางเมื่อบวชได้ ๓ พระวัสสา แท้คำเดียว ขอหื้อมีผญาปัญญาแก่ข้าเสลียวสลาด เกิดชาติใดเช่นใด ขอหื้อมีสุข ๓ ประการ มีนิพพานเป็นยอดแด่เทอะ ธุวํ ๆๆ
