สมุดไทยเล่มนี้เป็นเรื่อง คัมภีร์ปฐมจินดา ว่าตั้งแต่เรื่อง พรมปโรหิต กำเนิดโลหิตระดู จนถึงเรื่องครรภ์รักษา ที่ว่าด้วยการดูแลรักษาครรภ์ของแม่ มียาแก้โรคต่างๆ สำหรับสตรีมีครรภ์ เช่น ยาครรภ์รักษาใหญ่ ยาชักมดลูกเป็นต้น ท้ายเล่มเป็นเรื่อง กำเนิดโรคซางต่างๆ และยารักษา
ตำรายแก้ไข้สันนิบาตต่างๆ เช่น ไข้เหนือ ไข้อีดำอีแดง ยาแก้ฝีดาษ ยาพอกฝี เป็นต้น ท้ายเรื่องมีชื่อตำรับยาว่าเป็นของ "ตาครูจัน"
คาถาอาคมต่างๆ โองการมหาเถรตำแย โองการมะกรูดแปดกิ่ง โองการกำแพงเจ็ดชั้น โองการพระเจ้าห้าพระองค์ คาถาไล่ผีต่างๆ คาถาจับมัดผีลงหม้อ ยันต์ปิดปากหม้อ ฯลฯ
กล่าวถึงตำราห่วง เทพจร มหาฤกษ์ ดูธาตุชายหญิง กรุงพาลี ปลูกเรือน
ตำรามหาฤกษ์ ถ้าจะดูฤกษ์งามยามดี ให้ดูมหาฤกษ์ หรือฤกษ์ใหญ่ โดยถือฤกษ์ตามวันขึ้นแรมในเดือนหนึ่งๆ แบ่งเป็นสองส่วน กล่าวคือ ส่วนข้างขึ้นนับตั้งแต่ขึ้น 1 ค่ำถึง 15 ค่ำ และส่วนข้างแรม ตั้งแต่แรม 1 ค่ำ ถึง 14 ค่ำ แล้วกำหนดดูว่า วันขึ้น-แรมไหนจะดีก็ให้ถือฤกษ์ตามนั้น
ตำรายารักษาโรคต่างๆ เช่น ออกดำออกแดง ไข้สันนิบาต และกล่าวถึงกำเนิดไข้รากสาด
ตำราว่าด้วยเรื่องคาถาอาคม เช่นคาถาทำน้ำมนต์ คาถาสะเดาะโซ่ตรวน ประแจเหล็ก เป็นต้น และการทำยันต์เพื่อป้องกันสิ่งอันตรายต่างๆ โดยเขียนตัวคาถาเป็นภาษาบาลีด้วยอักษรขอมไทย
ยอพระกลิ่น หรือมณีพิชัย เป็นกลอนบทละครนอก เนื้อเรื่องคือ พระอินทร์พานางเกษณีที่เป็นมนุษย์ไปอยู่ด้วยที่เมืองสวรรค์ และได้ให้กำเนิดธิดาชื่อ ยอพระกลิ่น และได้นำไปใส่ไว้ที่ปล้องไม้ไผ่ในเมืองมนุษย์ จนยอพระกลิ่นเติบโตขึ้นก็ได้พบกับมณีพิชัยจึงได้แต่งานกัน แต่พระมารดามารดาไม่โปรดยอพระกลิ่น จึงหาวิธีต่างๆ นานา มาแกล้ง ครั้งหนึ่งเคยใส่ร้ายยอพระกลิ่นว่าเป็น ภูติผีปีศาจ มากินแมว สุดท้ายพระอินทร์ผู้เป็นพ่อจึงลงมาช่วยคลี่คลายปัญหา จนในที่สุดยอพระกลิ่นและมณีพิชัยจึงได้ครองรักกันอย่างมีความสุข
บทกลอนคำสอนสำหรับสามเณรในการปฏิบัติตน และการปรนนิบัติพระผู้ใหญ่
