ว่าด้วยเรื่อง ยามพระราม ตำราห่วง เทพจร นาคสมพงษ์ เป็นต้น
ตำรายาแก้โรคลมต่างๆ เช่น ยาแก้ลม 15 ประการ ยาแก้ลม 16 จำพวก ยาแก้ลมอัมพฤก อัมพาต เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีตำรับยาแก้โรคอื่นๆ เช่น ยาต้มตัดไข้ ยาต้มแก้ไข้เหนือ ไข้สันนิบาต ตำรายาพระเจ้าหงสา ยาเหลืองใหญ่ ยาแดงใหญ่ ยาต้มกระทุ้งธาตุทั้ง 4 ยาขับเลือด ยาละลายเลือด ฯลฯ
ตำราฝีมะเร็ง มีภาพตำแหน่งฝีแต่ละชนิดบนร่างกายคน รูปร่างลักษณะของฝีต่างๆ และตำรับยาแก้ฝีต่างๆ เหล่านั้น นอกจากนี้ยังตำรับยาอื่นๆอีก เช่น ยาหยอดตา ยาแก้แสบ ยาแก้ราก ยาแก้เยี่ยวมิออก ยาแก้คางแข็ง ยาแก้เจ็บอก ยาแก้ฝีฟกบวม ยาแก้ฝีขึ้นในคอ ยาแดงใหญ่ ยาเหลือง หน้าปลายเป็นเรื่องคล้ายๆ ตำราโหราศาสตร์ แต่เป็นเรื่องใดยังไม่ทราบแน่ชัด
หน้าปกสมุดไทยเขียนว่า "ขอให้แพทย์ พิจารณาสรรพคุณ" ด้านในเขียนเรื่องสรรพคุณของสมุนไพรชื่อ "เชือกเขามวก" มีสรรพคุณแก้โรคต่างๆ ได้ เช่น มะเร็งคุด มะเร็งชอน ปวดท้อง เป็นตะคริว ริดสีดวง หรือช้างม้าวัวควาย เป็นขี้เรื้อน กลากเกลื้อน ให้ฝนกับน้ำผักโหมทั้งกินทั้งทา นอกจากนี้ยังมีสรรพคุณในเชิงไสยด้วยเช่น การเข้าหาขุนนางให้นำเชือกขามวกมาทำเป็นประคำคาดเอว หรือต้องไปรบทัพจับศึกก็ใช้ได้เช่นกัน รวมไปถึงพระคาถาที่ใช้เสกเชือกเขามวกด้วย
ตำราวิธีการคิดคำนวณหน้าที่นา หรือสวน มีรูปภาพประกอบ มีตำรับยาต้มแก้กล่อน ยาแก้ซาง ยาแก้สันนิบาตสองคลอง เขียนด้วยดินสอ (*น่าสังเกตว่าสมุดไทยเล่มนี้จะเป็นเล่มเดียวกับ NPT006-012 ตำราคณิตศาสตร์ แต่ขาดออกจากกัน เนื่องจากลายมือการเขียนตำราคณิตศาสตร์ และตำรับยาด้านหลังค่อนข้างจะเหมือนกัน)
ตอนต้นเป็นภาพยันต์ และคาถาอาคมต่างๆ ตอนท้ายเขียนด้วยดินสอ เกี่ยวกับกฏหมายลักษณะอุทธรณ์ 12 ประการ อุตริอุทธรณ์ 21 ประการ ลักษณะนานาอุทธรณ์ 22 ประการ ลักษณะอาสาชนะอุทธรณ์ 5 ประการ ลักษณะตัดฟ้อง 20 ประการ ลักษณะตัดสำนวน 10 ประการ
ตอนต้นเป็นตำรับยาแก้ลมต่างๆ เช่น ยาลมปะกัง ยาลมเสลด ยาแก้ลมพรรดึก นอกจากนี้มียาบำรุงโลหิต ยาต้มสันนิบาต ยาพอกฝี ฯลฯ ตอนท้ายเป็นเรื่อง "แม่ซื้อ" ซึ่งเป็นคติความเชื่อเกี่ยวกับเด็กแรกเกิด อยู่ในคัมภีร์ปฐมจินดา
ตำราโหราศาสตร์เล่มนี้ ชำรุด ขาดออกจากเล่ม มีเนื้อหาไม่มาก และไม่ปะติดปะต่อกัน ในเล่มเป็นเรื่อง ตำราห่วง และตำรามหาฤกษ์
ในสมัยหนึ่งสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จประทับอยู่ ณ เขาคิชฌกูฎบรรพตคีรี ใกล้ราชธานีราชคฤห์มหานคร ทรงแสดงอาการวัตตาสูตร กำหนดด้วยวรรค ๕ วรรค มีนวราทิคุณวรรค เป็นต้น จนถึงปารมีทัตตะวรรค เป็นคำรบ ๕ คาถาอาการวัตตาสูตรนี้ มีอานุภาพยิ่งกว่าสูตรอื่นๆ ในการที่ป้องกันภัยอันตรายแก่ผู้มาตามระลึกอยู่เนืองนิตย์ บาปกรรมทั้งปวงจะไม่ได้ช่องหยั่งลงสู่สันดานได้ด้วยอำนาจอาการวัตตาสูตรนี้ ปกลานจารเป็นอักษรขอมและอักษรไทยว่า “พระพุทธศักราชล่วงแล้วได้ 2458 พรรษา ข้าฯ แม่อิ่ม มีใจศรัทธาสร้างหนังสือนี้ ไว้ในพระพุทธศาสนา ขอให้สำเร็จแก่พระนิพพาน ในอนาคตกาลโน้นเทอญ”
