มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๒ โชติกเสรฏฐี อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๓ ผูก” มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “โชติกะเศรษฐี มี ๔ ผูก” หน้าต้น ระบุ “หน้าต้นหนังสือโชติกเสฏฐี ผูกต้นแลนายเหย๛” ท้ายลานระบุ “กริยาอันกล่าววรรณนายัง โชติกมหาเสฏฐีชาตก ผูกต้น ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล๛” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๕๕ มะลิซ้อน อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด ๕ ผูก” มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “มะลิซ้อน มี ๔ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “มะลิซ้อน ผูกต้น” หน้าลานแรก ระบุ “มะลิซ้อน ผูกต้น หนังสือสเหนียรชา(ควรเป็น เสมียนชา)” ท้ายลาน ระบุ “นัทกุมาร ผูกต้น ก็สมเร็จเสด็จแล้วบอระมวลควรกาล ธรรมเทศนาก็แล้วเท่านี้ก่อนแล ๚ เสด็จแล้ว เพลาละอ่อนเล่าหนังสือ” หน้าทับปลาย ระบุ “หน้าทับเค้ามะลิซ้อน ผูกต้นแล” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงินและดินสอดำ
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๖ ลายงู อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๐ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ลายงู ผูก ๕” และจารอักษรธรรมล้านนา ระบุ “๏ หน้าทับเค้าลายงู ผูกถ้วน ๕ แลนายเหย รัสสภิกขุซมสร้างไว้ในพระศาสนาพร้อมกับด้วยญาติโยมพี่น้องชู่คนแล “ และเขียนอักษรธรรมล้านนาด้วยดินสอด “___บ้านดอนแจงแลนายเหย” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาอันกล่าวยังสังวรรณนาจาเถิงนิยายลายงู ผูกถ้วน ๕ ก็สมเร็จเสด็จบอระมวลควรกาลเท่านี้ก่อนแล ฯ๛ ฯ บริบูรณเสด็จแล้วยามค่ำพอดีแลทุพี่เหย รัสสภิกขุซมสร้างไว้ปางเมื่อบวชอยู่วัดดอนแจงพร้อมกับด้วยญาติโยมพี่น้องชู่ผู้ชู่คน ธุวํ ธุวํ แก่ข้าแด่เทอะ ข้าขอได้เถิงสุข ๓ ประการ ขอหื้อได้เถิงนิพพานเป็นที่แล้วแด่เทอะ ข้าขอส่วนบุญอันนี้ไปรอดญาติพี่น้องครูบาอาจารย์แห่งข้าแด่เทอะแลหนอ” มีรอยแก้ไขด้วยดินสอดำ
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๖ ลายงู อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๐ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “ลายงู ผูก ๖”, จารอักษรธรรมล้านนา ระบุ “◌ หน้าต้น ลายงู ผูกปลาย ซ้ายหางตาสาวแลมายักคิ้วให้ สาวว่าไรใจชื่นบานเท่านี้แล ศรัทธาโยมอยู่โยมมากพร้อมกับด้วยญาติพี่น้องสร้างไว้ในพระศาสนาแล” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาแก้ไขยังธรรมเทศนาอันกดเข้ามาในนิกายก็แล้ว กิริยาอันสังวรรณนายังนิยายลายงูชาดก อันพระพุทธเจ้ายกแต่เค้ามาจุจอดรอดเถิงปลายนิยายอันประเสริฐ หื้อบังเกิดกรุณาจิตปสาทะศรัทธาก็เที่ยงว่าจักสมฤทธีดังคำมักคำปรารถนาแห่งสูท่านทั้งหลายบ่อย่าชะแลกล่าวยังนิยายลายงู ผูกถ้วน ๗ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ๛ บริบูรณเสด็จแล้วนายเลย ตัวบ่ดีสักน้อย ข้าอยากได้บุุญเต็มที ก็อดสาเขียดเอาก็บ่ดีได้แล ข้าขอกุศลนาบุญอันนี้ไปรอดญาติโยมพี่น้องผู้ข้าชู่ผู้ครูบาอาจารย์เทอะ ตนตัวข้าจักขอสุข ๓ ประการหื้อได้เถิงนิพพานเป็นที่แล้วแด่เทอะ” ลานสุดท้าย เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “ลายงู มี ๖ ผูก” มีรอยแก้ไขด้วยดินสอดำ
มัดรวมกัน มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “เรื่องสุริน มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “สุริน ผูกที่ ๒” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “สุรินท ผูก ๒ แล” ท้ายลาน ระบุ “สุรินฺทชาตก นิฏฺฐิตํ กิริยาอันสังวรรณนาเทศนายังสุรินทชุมพู ผูกถ้วน ๒ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ๛ ดวง ฅุ้ม สร้างแล อย่าด่าข้าเนอ บ่ช่างดีหลาย เป็นดีอายพี่น้องผู้[เ]พื่อนช่างเหลือตัวแลนายเอย มีรอยจารแก้ไขเพิ่มเติม แล้วลงหมึกสีน้ำเงิน
มัดรวมกัน มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “เรื่องสุริน มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “สุริน ผูกที่ ๔” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “สุรินท ผูก ๔ แล” ท้ายลาน ระบุ “สุรินฺทชาตกํ นิฏฺฐิตํ สังวรรณนาสุรินทชาตกํ ผูกถ้วน ๔ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ※ แล้วแลนายเหย” และเขียนอักษรไทยด้วยดินสอดำ “หนังสือเรื่องเจ้าสุริน” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน
มัดรวมกัน มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “เรื่องสุริน มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “สุริน ผูกที่ ๕” ลานแรกด้านซ้ายมือ ระบุ “สุรินท ผูกถ้วน ๕” ท้ายลาน ระบุ “สุรินฺทชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันสังวรรณนาอันวิเศษเทศนาห้องเหตุสุรินทชุมพู ผูกถ้วน ๕ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล || หน้าทับปลาย สุรินท ผูกปลาย แลนายเหยแล ก็มีโยมฅุ้ม โยมดวง ก็พร้อมกับด้วยลูกเต้าชู่ผู้ชู่คน ก็มีศรัทธาเอาใบลานมา ข้าเขียนบ่งามสักน้อยแลนายเหย อย่าได้ด่าข้าเนอ บ่ช่างสักคำเทื่อแล รัสสภิกขุจันทสอนบ่เคยสักน้อยแล อย่าไปเล่าขวัญข้า อย่าไปด่าข้อยเทอะ บ่ช่างแท้แท้แล ตั้งแต่วันนี้ไปขอหื้อข้าดีเหลือนี้ไปจนเท่าวันตายแล ขอสุข ๓ ประการ มีนิพพานเป็นยอดแด่เทอะ” ลานหน้าทับ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาสีม่วง “นายสุรินต๊ะจุมปูผูกห้านายเฮย” มีรอยแก้ไข้ด้วยดินสอดำ
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๔ อ้อมล่อมมะต่อมคำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด ๕ ผูก” มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “อ้อมล้อมต่อมคำ มี ๒ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ออ้มล้อมผูกที่ ๑”, สีแดง “มี ๒ ผูกกับกัน”, ดินสอดำและดินสอสีฟ้าเขียนอักษรไทยซ้อนกัน “ออ่มลอ่มตอ่มคำ ผูกต้น ” และ “ดีจัดนะน้องนะ” หน้าทับต้น ระบุ “หน้าทับเค้าอ้อมล้อมต่อมคำ ผูกต้น” ท้ายลาน ระบุ “กล่าวยังสิรสาอ้อมล้อมต่อมคำ ผูกต้น ก็สมเร็จเสด็จแล้วเป็นห้องเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛ เสด็จแล้วยามเที่ยงแลนายเจ้าเหย วันศุกร์ เดิอนสิบสอง ขึ้น ๔ ค่ำ พร่ำว่าได้ ปีมะโรงนักษัตร ฉศก ทุพี่อินทา มีศรัทธาเอาใบลานมานิมนต์ รัสสภิกขุคำภีระเขียน ผู้ข้าขอสุข ๓ ประการ มีนิพพานเป็นยอดแด่เทอะฯฯ”
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๔ อ้อมล่อมมะต่อมคำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด ๕ ผูก” มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “อ้อมล้อมต่อมคำ มี ๒ ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “หน้าต้น หนังสืออ้อมล้อมมะต่อมคำ ผูกต้นแลนานายเหย” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “ออ้มลอมมะตอ่มคำ” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “หนังสืออ้อมล้อมมะต่อมคำ ผูกต้น” ท้ายลาน ระบุ “กล่าวยังสิรสาอ้อมล้อมต่อมคำ ผูกต้น ก็สมเร็จเสด็จแล้วเป็นห้องกองแล ๏ แลแลเสด็จแล้วเดือนสาม แรมสิบ ๑๐ ค่ำ วันอังคารแลเจ้าเหย || จบเพลแล้ว รัสสภิกขุจันทสอน ภิกขุขาวเขียนไว้ || กับศาสนาโคตมเจ้าถาบต่อเท่าเข้าสู่ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ นิจฺจํ ธุวํ ธุวํ แก่ข้าแด่เทอะ กะลังหัดเขียนใหม่ ตัวบ่ดีเพราะอยากใคร่ได้บุญเต็มที ที่เขียนบ่ดีเพราะว่าสาวมากรายหน้าวัดทั้งวันวัน ใจบ่ดี ค่ำมาแล้วมันซ้ำมาตักสระกลาง กลางท่ง ซ้ำมาสรงน้ำบ่ผ่อซ้ำหัน จำเป็นผ่อมันมัน เยี่ยมดูที่ผู้ใดดีดีนั้นแล้วแล้ว๛”
