มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๖ ลายงู อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๐ ผูก” หน้าทับเค้า เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ลายงู ผูก ๔” ลานแรกด้านซ้ายมือ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ลายงู ผูก ๔” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาสังวรรณนาจาเถิงพระยาเจ้าเมืองลายงูเข้ามาบูชามหาสัตว์เจ้าด้วยข้าวของอันมากนัก แล้วพระยาตนนั้นดังกล่าวมานี้แล อิติวุตฺตปกาเลน ด้วยประการดังกล่าวมานี้แล นิยายลายงู ผูกถ้วน ๔ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ๛ รัสสภิกขุซมสร้างเอาเองปางเมื่อบวชเป็นภิกขุอยู่วัดดองแจง อยากใคร่ได้บุญเต็มที ข้าขอสุข ๓ ประการ หื้อผู้ข้าได้เถิงนิพพานเป็นที่แล้วแด่เทอะ ขอกุศลนาบุญอันไปรอดญาติพี่น้องชู่ผู้ชู่คนแด่เทอะ” หน้าทับปลาย จารอักษรขอมไทย ระบุ “ฉันไม่เคยเลย ที่เขียนจะสร้างไว้ในพุทธศาสนา”
ตำรายาแก้โรคฝีดาษ ยาแก้โรคซาง แก้โรคตานขโมย ยาพอกฝี ยาเขียวสรรพคุณ
หน้าต้นกล่าวถึง ยันต์และคาถาต่างๆ เช่น ยันต์วิสัปปะติ ยันต์ลงหน้าหิน ยันต์ปราบศัตรู เป็นต้น หมายเหตุ ลายมือคล้ายเอกสาร SAC002-003
หน้าต้นกล่าวถึง ยันต์และคาถาต่างๆ เช่น ยันต์เต่าถบตีนเสา เป็นต้น หน้าปลายเกี่ยวกับเรื่องโหราศาสตร์ การทำนายเรื่องปริมาณน้ำกับการทำนา ทำไร่ จากนั้นเขียนด้วยลักษณะคล้ายจดบันทึกเรื่องที่สนใจ และบางส่วนเอกสารเขียนกลับหัว
กล่าวถึงโรคและยารักษาโรค ได้แก่ ไข้สันนิบาต ริดสีดวง ไข้เหนือ โรคลม โรคเลือด เป็นต้น
กล่าวถึงยันต์ตรีนิสิงเห คาถาให้ข้าศึกเกรงขาม คาถาเสกหุ้นขี้ผึ้ง เป็นต้น
กล่าวถึงคาถาต่างๆ เช่น คาถามหาเสน่ห์ เป็นต้น
หน้าต้นเป็นตำรายา กล่าวถึงโรคและสมุนไพรสำหรับรักษาโรค เช่น ยารักษาริดสีดวงงอก ประกอบด้วย ลูกกล้วย 1 อุตพิด 1 กดาดแดง 1 ก้านชา 1 พฤกษ์ 1 บดเข้าด้วยกันผสมน้ำผึ้งรวงปั้นเป็นลูกกลมขนาดเท่าลูกพุทรา กินหายแล เป็นต้น หน้าปลายเป็นเรื่องไสยศาสตร์ เช่น คาถาเรียกผู้หญิงเข้าหา คาถาสะกดศัตรู เป็นต้น
พระอภิธรรมเจ็ดคัมภีร์ ผูก 6 พระยมก
