หน้าทับเขียนปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “มัทรีป่าเพียวเทศขัก” และเขียนปากกาลูกลื่นสีดำ “มัทรี ผูก ๙” ท้ายลานระบุ “มทฺที ปพฺพํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันสังวรรณนายังมัทรีปริเจทอันประดับประดาไปด้วยพระคาถาทั้งหลายว่าได้ ๙๐ ทัส ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ บริบูรณ์เสด็จแล้วปีมะเมีย เดือน ๑๐ แรม ๖ ค่ำ พร่ำว่าได้วันเสาร์ ยามบ่ายโมง ๑ กับ ๒๕ ภินิด แลเจ้าเหย รัสสภิกขุอินธสอนเขียน บ่ดีขัด อาวชายเหือน กับภริยาชื่อว่า นางนา อยู่ดอนกอก ก็พร้อมกับด้วยลูกหญิงลูกชาย ก็อุบายหาใบลานหื้อภิกขุอินธอง สร้างหนังสือมัทรีฉบับป่าเภียว ไว้ค้ำชูศาสนาพระโคตมเจ้า ขอหื้อผู้สร้างผู้เขียน สุข ๓ ประการ มีนิพพานเป็นยอดแด่เทอะ หมู่ผู้ข้าทั้งหลายได้สร้างธรรมเขียนธรรม หมู่ข้าน้อยทั้งหลายก็พาเอากันปรารถนาเอาสัพพัญญุตญาณสิ่งเดียวแลเจ้าเหย เขียนบ่ดี สติบ่ตั้ง เพราะสาวบ้านเค้ามะคร้อ ครั้นว่ามันมาวัด มันเหลียวมาผ่อแต่หน้า ครั้นข้าบ่ผ่อก็อดบ่ได้ ครั้นข้าผ่อไป มันบิดหน้าหนี อีสาวอัปรีย์ช่างผ่อหน้าทุแลนา ขอหื้อมีประหญาปัญญาอันเฉลียวฉลาดชูตัวธรรม อย่าหื้อเป็นกรรมเป็นเวรแก่ข้า ขอหื้อบุญอันเขียนตัวธรรมนี้ไปลูบ(ลบ)ตัวกรรมตัวเวรอันกระทำมาหื้อเสี้ยงแด่เทอะ [นิพฺพา]น ปจฺจโย โหตุ นิจฺจํ ธุวํ แด่เทอะ”
หน้าทับเขียนด้วยปากกาลูกลื่นสีแดงระบุ “โมคคัลลาหลงโลก” ลานแรกด้านซ้ายมือระบุ “โมคคราโหลงโลก” เขียนเลขไทยกำกับหน้าด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงินด้านซ้ายมือของลานหน้าหงาย “๑ - ๑๖”, เขียนภาษาไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงินกำกับชื่อบุคคลในเนื้อหา และเขียนแก้ไขด้วยปากกาเมจิกสีแดง ท้ายลานระบุ “มหาโมคฺคลฺลานชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันกล่าวสังวรรณนาเทศนายังมหาโมคคัลลานเถรเจ้าอันไปหลงโลกอันออกมาในฏีกาธรรมบทก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ๚ จบแล้วเจ้าศรัทธา ทุพี่ค่ำก็พร้อมกับโยมแลน้องสร้างไว้ค้ำชูพระศาสนาโคตมเจ้านี้ก็ขอหื้อมีสุข ๓ ประการมีนิพพานเป็นยอดชู่ผู้ชู่คนแลเจ้าเหย บ่ใคร่ดีหลาย ทุพี่ค่ำเหย มันผิดทัดใดนิมนต์ใส่หื้อจิ่มเทอะ ทุพี่เหยผ่อไปตามันช่างลายเสียแลนา ทุพี่เหย ๚๛”
หน้าทับเค้าเขียนปากกาลูกลื่นสีน้ำเงินระบุ “มหาวิบาก เรื่องเปรต ไม่มีภิกษุ” ท้ายลานระบุ “กล่าวห้องมหาวิบากตามอันย่อแคบ ก็สมมุติด้วยเวลาเท่านี้ก่อนแล ฯ๛ เสด็จแล้วตาวันรอแลงแลนายเหย ข้าเขียนบ่ดี อย่าไปเล่าขวัญหัวข้าเนอ พ่อแม่ข้ามีศรัทธามาลาไปซื้อใบลานมาหื้อผู้ข้าน้อยเขียน พ่อชื่ออยู่ แม่ชื่อมาก มีใจศรัทธาซื้อใบลานมาหื้อผู้ข้าเขียนแลฯ๛” หน้าทับปลาย เขียนดินสอสีฟ้า ระบุ “หนังสือนายมี(อักษรธรรมล้านนา) หนังสือนายมี(อักษรไทย)” มีการแก้ไขคำศัพท์และเพิ่มเติมวรรณยุกต์ด้วยปากกาลูกลื่น
สมุดไทยบันทึกตำรายาและตำราไสยศาสตร์ประเภท คาถาอาคมต่าง ๆ หน้าปกเขียนเป็น “ตำรายา” มีข้อความด้านในว่า “เขาแช่งไว้ไม่ให้ใครเอาเรียน” มีบันทึกวันเดือนปีเกิด “เอื้อยเธด เกิดปีระกา อายุ ๓๕ ปี เอื้อยเธด ตายเดือน ๑๒ ขึ้น ๑๐ ค่ำ วันอาทิตย์ ปีมะแม ศักราชล่วงไปได้ ๒๔๖๒ วันล่วงได้ ๒๓” มีบันทึกทั้วไป “ซื้อของหมด ๑๐๖ สิบบาท”, “บาเปื่อง เกิดปีมะเส็ง เดือน ๑๑ ขึ้นค่ำ ๑ วันจันทร์”, “บาโห้ เกิดปีฉลู เดือนสี่ แรม ๑๓ ค่ำ”
สมุดไทยมบันทึกตำรายาสมุนไพรโบราณ เช่น ยามหานิล, ยากาน, ยาพ่นถอนพิษไข้ถอนพยาธิ, ยาเหลืองใหญ่, ยาเหลืองน้อย, ยาจุดกาน, ยาทรางธาน, ยาทรางขโมย, ยาแก้ลม, ยาผู้หญิงกินอยู่ไฟ, ยาแก้ทรางแดง, ยาคันธรักษา, ยากวาดปากเด็ก, ยาสดกินแก้เลือดทั้งปวง, ยากวาดรุทรางเด็ก, ยามะโหก ฯลฯ
สมุดไทยบันทึกพระธรรมคดีเกี่ยวกับกรรมฐาน และตำราพยากรณ์ ทำนายต่าง ๆ เช่น พระกรรมฐาน, บทพิจารณาสังขาร, ตำราห่วง, ตำราอัคนิโรธ, ตำราฤกษ์ใหญ่, ตำรายาตรา, ตำราดูโชค, กาพย์พระมาลัย
สมุดไทยบันทึกตำราไสยศาสตร์ มีคาถาอาคม และยันต์ต่าง ๆ เช่น ยันต์อิติปิโส ๘ ด้าน, ยันต์พระยาเต่าเรือน, ยันต์พระเจ้า ๕ พระองค์, ยันต์ไตรสรณคมน์ทั้ง ๓, ยันต์ถมครั่งนอกตะกรุด, ยันเหน็บสะเอวศัตรูทำร้ายมิได้, ยันต์ลงตะกั่วดำผูกเด็กไม่ร้อง, ยันกันผีหนทาง, ยันต์ลงผ้าประเจียด, ยันต์คู่ราหูฝังป่าช้า, ยันต์ฝาตลับเสน่ห์, ยันต์พระเจ้า ๑๖, คาถาเสกเลขหนุมานล่องหน, คาถายอดพระธรรม ๗ คัมภีร์, คาถาเสกหมาก, คาถาหัวใจมหารำลึก, คาถาเสกหมาก, คาถาเสกน้ำมันท่าตัวคงกระพัน, คาถา ๑๖ ตัวฆ่ามิตาย, คาถาล้อมยันต์เสก ๑๐๘, คาถาองค์พระใส่ฝ่ามือกำไว้ยิงมิออก, คาถาการเวก, คาถาเสกหมากกินเสน่ห์ ฯลฯ
สมุดไทยบันทึกตำราโหราศาสตร์ พยากรณ์ ทำนายทายทักต่าง ๆ และมียันต์ไสยศาสตร์ต่าง ๆ เช่น ตำราสัพพัญญูเจ้าไว้ครั่ง, ตำรานางธรณีเลียบโลก, ตำรายามสูรย์, ตำราสูรย์ตก, ตำรายามแพ้วัน, แปลงชองนอน, ตำราวันไข้ถูกผี, ตำราวันแรกตัดผมลูกอ่อน, ตำราบ่องหู, ตำราวันหนูกัดผ้า, ตำราหนูกัดอวัยวะต่างๆ, ตำราวันตัดเสื้อผ้า, ตำราดูวันม้วย, ตำราสัตว์ขึ้นเรือน, ตำราโยกม้า โคลงโยคม้า, ยันต์มณีโชติใช้พันช่อง, ยันต์ใส่ท้างนาสัตว์บ่เบียน, ยันต์ใส่นางามข้าวงาม, ยันต์ใส่เยียข้าวกินบ่รู้เสี้ยง, ยันต์ใส่ไร่ฝ้ายลูกดก, ยันต์ใส่นาปูบ่กัดข้าว, ยันต์เยียข้าวโจรบ่ลัก, ยันต์ใส่ใบตาลเหน็บฝาเรือนดี, ยันต์ไฟแสนเตา, ยันต์ดาบแสนด้าม, ยันต์หน้าไม้แสนเกียง, ยันต์ฟันแทงบ่เข้า, ยันต์กาเผือกข่ามหน้าไม้, ยันต์เข้าสงครามดีแท้ ฯลฯ
