หน้าทับเขียนด้วยปากกาลูกลื่นสีแดงระบุ “โมคคัลลาหลงโลก” ลานแรกด้านซ้ายมือระบุ “โมคคราโหลงโลก” เขียนเลขไทยกำกับหน้าด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงินด้านซ้ายมือของลานหน้าหงาย “๑ - ๑๖”, เขียนภาษาไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงินกำกับชื่อบุคคลในเนื้อหา และเขียนแก้ไขด้วยปากกาเมจิกสีแดง ท้ายลานระบุ “มหาโมคฺคลฺลานชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันกล่าวสังวรรณนาเทศนายังมหาโมคคัลลานเถรเจ้าอันไปหลงโลกอันออกมาในฏีกาธรรมบทก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ๚ จบแล้วเจ้าศรัทธา ทุพี่ค่ำก็พร้อมกับโยมแลน้องสร้างไว้ค้ำชูพระศาสนาโคตมเจ้านี้ก็ขอหื้อมีสุข ๓ ประการมีนิพพานเป็นยอดชู่ผู้ชู่คนแลเจ้าเหย บ่ใคร่ดีหลาย ทุพี่ค่ำเหย มันผิดทัดใดนิมนต์ใส่หื้อจิ่มเทอะ ทุพี่เหยผ่อไปตามันช่างลายเสียแลนา ทุพี่เหย ๚๛”
โมคคัลลาหลงโลก (RBR003-104). (2564). สืบค้น 05 กุมภาพันธ์ 2568. จาก ฐานข้อมูลเอกสารโบราณภูมิภาคตะวันตกในประเทศไทย. http://manuscripts.sac.or.th/manuscript-info.php?id=492
โมคคัลลาหลงโลก (RBR003-104). [ออนไลน์]. เข้าถึงจาก : http://manuscripts.sac.or.th/manuscript-info.php?id=492. (วันที่ค้นข้อมูล : 05 กุมภาพันธ์ 2568)
โมคคัลลาหลงโลก (RBR003-104). สืบค้นเมื่อ 05 กุมภาพันธ์ 2568. http://manuscripts.sac.or.th/manuscript-info.php?id=492