บทความ

พบผลลัพธ์ทั้งหมด 92 รายการ (12 หน้า)

ความเชื่อในตำรายา

ความเชื่อที่ปรากฏในเอกสารโบราณตำรายา เป็นความเชื่อที่อยู่กับคนไทยในสมัยโบราณมาช้านาน มีทั้งความเชื่อโดยทั่วไปที่คนในท้องถิ่นต่างมีร่วมกัน และความเชื่อเฉพาะในศาสตร์การแพทย์แผนไทย ความเชื่อทั่วไปที่มีร่วมกันได้แก่ ความเชื่อในสิ่งเหนือธรรมชาติ ความเชื่อในพระพุทธศาสนา ส่วนความเชื่อเฉพาะในศาสตร์การแพทย์แผนไทยนั้น ได้แก่ ความเชื่อเรื่องสาเหตุของการเกิดโรค ความเชื่อเรื่องของพิธีกรรมและคาถาอาคม

หมูเถื่อน: ตุณฑิลชาดก ฉบับไทยวน ราชบุรี

"เมื่อธรรมคือ น้ำ บาปคือ เหงื่อไคล ศีลคือ กลิ่นหอมที่ไม่มีวันจางหาย"<br /><br />
หมูเถื่อน หรือตุณฑิลชาดก เป็นชาดกลำดับที่ 3 ในนิบาตชาดก ว่าด้วย ธรรม คือ น้ำ และบาป คือ เหงื่อไคล การได้อาบน้ำชำระเหงื่อไคลออกจากร่างกาย เท่ากับการเข้าถึงธรรมเพื่อชำระล้างบาปออกจากจิตใจ

สมุนไพรรักษากายา มนต์คาถารักษาจิตใจ

ในอดีตคนไทยมีระบบการแพทย์แผนไทยในการักษาโรค โดยใช้สมุนไพรเป็นตัวยาสำคัญในการรักษาโรค ขณะเดียวกันหากมีโรคระบาด ผู้คนเจ็บป่วยล้มตายมากมาย หรือโรคที่ยากแก่การรักษา สิ่งเหล่านี้ทำให้คนไข้มีจิตใจที่ห่อเหี่ยว ท้อแท้ สิ้นหวังกับการรักษา สิ่งที่พอจะช่วยบรรเท่าเยียวยาจิตใจให้แข็งแกร่งต่อสู้กับโรคภัยได้ ก็คือ "มนต์คาถา" ที่ใช้ควบคู่ไปกับสมุนไพรนั่นเอง

ว่าด้วยเรื่องแรกนาหว่านไถ

ในอดีตการทำนาปลูกข้าวถือเป็นอาชีพที่เลี้ยงปากเลี้ยงท้องคนไทยมาอย่างยาวนาน เพราะข้าวคืออาหารหลักที่หล่อเลี้ยงชีวิตของคนไทย คนไทยให้ความสำคัญกับเกี่ยวกับการทำนาและต้นข้าวอย่างมาก สังเกตได้จากพิธีกรรมต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง

พระธรรมศาสตร์

ว่าด้วยเรื่องบทลงโทษ การปรับสินไหม ในคดีต่างๆ ตามแต่ละมาตรา เช่น การทะเลาะวิวาท การบุกรุกพื้นที่ การลักทรัพย์ การด่าทอด้วยคำหยาบคาย การกู้หนี้ยืมสิน

สุภาษิตสอนสตรี

“สุภาษิตสอนสตรี” นี้เดิมเรียกกันว่า “สุภาษิตสอนหญิง” หรือ “สุภาษิตไทย” แต่งด้วยคำประพันธ์ชนิดกลอนแปดสุภาพ เนื้อหาของสุภาษิตสอนสตรีเป็นหลักประพฤติในการปฎิบัติตนของสตรีตามค่านิยมของสังคมไทยดั้งเดิม เป็นคำสอนที่ใช้ได้กับสตรีทุกชนชั้น มีทั้งข้อห้าม ข้อควรปฏิบัติ ทั้งในเรื่องการวางตัว กิริยามารยาท การพูดจา การแต่งกาย การเลือกคู่ครอง การดูแลบ้านเรือน เป็นต้น และต่อจากนั้นยังกล่าวถึงลักษณะไม่พึงประสงค์ของผู้หญิงแบบต่างๆ เช่น ละทิ้งพ่อแม่ ชอบแต่งตัว ติดการพนัน สูบฝิ่นกินเหล้า เป็นต้น

ตำราคาถาและตำรายา วัดสำโรง

หน้าต้นกล่าวถึง คาถาปถมํ คือ การอุบัติของพระเจ้าทั้ง 5 พระองค์ การบำเพ็ญบารมีจนถึงสูญนิพพาน คาถาต่างๆ ทั้งคาถาเมตตามหานิยม คาถาอยู่ยงคงกระพัน คาถาต่อกระดูก เป็นต้น หน้าปลายเป็นตำรายา กล่าวถึง คัมภีร์โรคนิทาน เป็นชื่อของคัมภีร์ที่ว่าด้วยเหตุและสมุฏฐานของโรค โรคที่เกิดจากธาตุทั้งสี่พิการ (ปฐวีธาตุ อาโปธาตุ เตโชธาตุ อาโปธาตุ) และสูตรยารักษาโรคนั้นๆ เช่น อาโปพิการ ร่างกายขาวซีด ง่วงซึม รักษาด้วย เจตมูลเพลิงแดง 1 ลูกผักชี 1 เปลือกมูกมัน 1 ก็ทำเป็นผงละเอียดละลายน้ำร้อนกินแก้โรค เป็นต้น

อานิสงส์ดอกเผึ้ง (อานิสงส์ดอกเทียน)

อานิสงส์สร้างดอกเผิ้งหรืออานิสงส์ดอกเทียน กล่าวถึงบุญกุศลที่ได้จากการสร้างปราสาทที่ทำจากเทียนแล้วปั้นแต่งเป็นรูปดอกไม้ตกแต่งปราสาทผึ้ง (ดอกไม้ที่ทำจากเทียน เรียก ดอกผึ้ง ดอกเผิ้ง หรือดอกเทียน) เพื่อความสวยงามปราณีต ซึ่งการสร้างปราสาทผึ้งนิยมกระทำในช่วงออกพรรษา เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้แก่บรรพบุรุษผู้ที่ล่วงลับ ตามความเชื่อที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนานของชาวอีสาน