มหาเวสสันดร เป็นพระชาติสุดท้ายก่อนที่จะเสวยพระชาติเป็นพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน กล่าวถึงการบำเพ็ญทานบารมี สมุดไทยมีลักษณะชำรุด ไม่ครบเล่ม
ยอพระกลิ่น หรือมณีพิชัย เป็นกลอนบทละครนอก เนื้อเรื่องคือ พระอินทร์พานางเกษณีที่เป็นมนุษย์ไปอยู่ด้วยที่เมืองสวรรค์ และได้ให้กำเนิดธิดาชื่อ ยอพระกลิ่น และได้นำไปใส่ไว้ที่ปล้องไม้ไผ่ในเมืองมนุษย์ จนยอพระกลิ่นเติบโตขึ้นก็ได้พบกับมณีพิชัยจึงได้แต่งานกัน แต่พระมารดามารดาไม่โปรดยอพระกลิ่น จึงหาวิธีต่างๆ นานา มาแกล้ง ครั้งหนึ่งเคยใส่ร้ายยอพระกลิ่นว่าเป็น ภูติผีปีศาจ มากินแมว สุดท้ายพระอินทร์ผู้เป็นพ่อจึงลงมาช่วยคลี่คลายปัญหา จนในที่สุดยอพระกลิ่นและมณีพิชัยจึงได้ครองรักกันอย่างมีความสุข
บทกลอนคำสอนสำหรับสามเณรในการปฏิบัติตน และการปรนนิบัติพระผู้ใหญ่
หน้าต้นสมุดไทยเขียนว่าเป็น "ตำราดูสารพัดทุกอันแล" ภายในเล่มเป็นเรื่องการทำวันธงไชย ตำราห่วง สภาพสมุดชำรุดมาก ฉีกขาดหลายแห่ง
กล่าวถึงตำรับยาสมุนไพรต่างๆ เช่น ยาแก้จับไข้เหนือ ยาแก้ครรภรักษา ยาแก้สารพัดไข้ ยาเขียวฟ้าครอบ ยาสว่างอารมณ์ เป็นต้น
มหาวิภังค์ หรือ ภิกขุวิภังค์ ว่าด้วยสิกขาบทในปาฏิโมกข์ (ศีล 227 ข้อ) ฝ่ายภิกษุสงฆ์ ซึ่งเแปลยกศํพท์ภาษาบาลีเป็นภาษาพม่า ศักราช จ.ศ. 1225 (พ.ศ. 2406) เดือน 12 แรม 14 ค่ำ วันอาทิตย์ สภาพของเอกสาร มีไม้ประกับ, ฉบับปิดทองล่องชาด มีลวดลายบนไม้ประกับอันเดียว ที่มาเอกสาร ดร.อนาโตล เป็ลติเยร์มอบให้ รหัสเอกสารเดิม อักษรพม่า 36 บันทึกอื่น ๆ เอกสารไม่เคยใช้งานตั้งแต่ทำเสร็จ ลานติดกัน ต้องแกะลานออกจากกัน
