วรรณกรรมเรื่องสังฮอมธาตุ กล่าวถึง ความเสื่อมของพระพุทธศาสนา โดยเริ่มจากเรื่อง การเสื่อมจากการไม่ปฏิบัติตามสิกขาบทของสามเณร การเสื่อมจากศาสนธรรมในระดับสามัญชน ทั่วไป และปัญจอันตรธาน คือการเสื่อมสูญของพระพุทธศาสนาไปตามลําดับ เริ่มตั้งแต่การเสื่อม สูญจากการบรรลุธรรม การเสื่อมสูญจากการปฏิบัติธรรม การเสื่อมสูญจากการไม่เล่าเรียนศึกษาหลักธรรม การเสื่อมสูญของเพศนักบวช และการอันตรธานหายไปของพระอัฐิธาตุของพระพุทธเจ้า เมื่อพระอัฐิธาตุของพระพุทธเจ้าเสื่อมสลายไป จึงถือว่าหมดสิ้นพุทธศาสนา รวมระยะเวลา 5,000 ปี
กล่าวถึง ความเสื่อมของพระพุทธศาสนา โดยเริ่มจากเรื่อง การเสื่อมจากการไม่ปฏิบัติตามสิกขาบทของสามเณร การเสื่อมจากศาสนธรรมในระดับสามัญชน ทั่วไป และปัญจอันตรธาน คือการเสื่อมสูญของพระพุทธศาสนาไปตามลําดับ เริ่มตั้งแต่การเสื่อม สูญจากการบรรลุธรรม การเสื่อมสูญจากการปฏิบัติธรรม การเสื่อมสูญจากการไม่เล่าเรียนศึกษาหลักธรรม การเสื่อมสูญของเพศนักบวช และการอันตรธานหายไปของพระอัฐิธาตุของพระพุทธเจ้า เมื่อพระอัฐิธาตุของพระพุทธเจ้าเสื่อมสลายไป จึงถือว่าหมดสิ้นพุทธศาสนา รวมระยะเวลา 5,000 ปี
วรรณกรรมชาดกล้านช้าง เรื่อง นรชีวะชาดก
ท้ายลาน ระบุ “กฐิน[นิ]ทานํ กริยาอันกล่าวยังห้องผลอานิสงส์อันบุคคลหญิงชายทั้งหลาย อันหื้อผ้ามหากฐินเป็นทานก็บังคมสมเร็จเสด็จบรมวลควรแก่การเท่านี้ก่อนแลนายเหย ขอหื้อผญาปัญญาสลอดเสลียว ทุกชาตินั้นเทอะ ทุพี่ฅายฮักสาวบ้านดอนทันแท้แล แล้วฮักสาวนาหนองอีกคน ๑ วันนี้ก็เป็นวันดีแล้ว ยังสาวหูมน้อยๆ คน มะจนจันเขางัวตะภายเฅงเกงเดงเด ๛ มะ อะ อุ อุ อะ มะ ทุกคนทั้งบิดดามารดา สุข ๓ ผะการ” หน้าปลาย ระบุ “๏ ๚ ยังมีโยมกิ่งกับโยมมี อยู่บ้านดอนชาด มีศรัทธาสร้างหนังสือ อานิสงส์กฐิน ไว้กับศาสนา ขอบุญอันนี้ ติดตามไปคู่ชาติจิ่มเทอะ ทุพี่ ฅลย พึ่งหัดเขียนใหม่ อย่าว่าเพิ่นเนอ อยากได้ได้บุญเต็มทีนายเหย” / ด้านหลัง เขียนอักษรไทยด้วย ปากกาลูกลื่นสีแดง “อานิสงส์ผ้าป่า”
