มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๕๓ อรพิม อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “อรพิม”, เขียนอักษรธรรมล้านนาด้วยปากกาสีดำ “อรพิมมีในสมัยก่อนพ้นมาแล้วแล” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “อระพิมผูกต้นที่ ๑” ท้ายลาน ระบุ “สํวณฺณนา นิฏฺฐิตา กิริยาอันกล่าวห้องพระยาจิกขราชมรณาติตายไปเพราะตัณหา นิฏฺฐิตา ก็แล้วเท่านี้ก่อนแล : กิริยาอันกล่าวห้องอรพิม ผูกต้น ก็แล้วเท่านี้ก่อนแล ☼ ๏ เสด็จแล้ววัน ๓ ยามค่ำ ※ คุณเภิกเขียนไว้ บ่เคยสักคำเทื่อนา เขียนบ่ดีสักน้อย เหมือนปูหน้อยปูน้อยยาดคันนา ตัว ๑ เท่าช้าง ตัว ๑ เท่าแมว :
พญาบารมี หรือปัญญาบารมี
วรรณกรรมชาดกนอกนิบาต เตปทุมชาดก
วรรณกรรมชาดกนอกนิบาต เรื่อง เตปทุมชาดก
พระสูตร ว่าด้วยนิพพาน
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๓๑ สุทน อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด มี ๗ ผูก” (ในมัดพบเพียง 3 ผูก) หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “สุทน” และสีแดง “สุตน ผูก ๑” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “สุดโทน ผูกต้น”, ท้ายลาน ระบุ “ยสุทฺธชาตกํ นิฏฺฐิตํ กล่าวห้องสุดโทน ผูกต้น ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛ ๚ ยังมีนางแก้วมีศรัทธาเอาใบลานมาหื้อกูหนานธรรมเขียน พร้อมใจกับลูกเขยชื่อว่า หนานติ (เขียน ตฺถิ) ภริยาชื่อว่า นางอน(อ้น?) พร้อมใจกับเอาใบลานมาหื้อกูหนานธรรม ขอ[สุข] ๓ ผะการ หื้อได้เถิงนิพพาน กูหนานธรรมเป็นผู้เขียน ขอหื้อมีผญาปัญญาแด่เทอะ กูหนานธรรมขอสุข ๓ ผะการ หื้อได้เถิงนิพพานแด่เทอะ ฯฯ๛” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน
