หน้าต้น ระบุ “หน้าทับเค้า นันทราช แลนายเหย” เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “นนฺทราส” ท้ายลาน ระบุ “สุนนฺทราชสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ กริยาอันกล่าวยัง สุนนฺทราชสุตฺตํ ก็สมเร็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ๛ สุนันทราช ผูกเดียว”
ลานแรก หัวลาน ระบุ “เต่าคำ” เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาน้ำเงิน “เต่าคำ ผูกเดียว” ท้ายลาน ระบุ “สุวณฺณชาตกํ นิฏฺฐิตํ กล่าวเถิง[เจ้าสุวรรณเต่าคำ] ก็แล้วด้วยประการเท่านี้ก่อนแล เสด็จแล้วยามเมื่อฉันข้าวเพลแล นายที่ไว้เหยสุวรรณเต่าคำ ๛ ทั้งงามหาบ่ได้สักหยาด พอดูแท้ เหมือนปูยาดคันนาแลนายเหย ภิกขุยานะเขียนแล ทุพี่หลวงกิงทา เป็นศรัทธาแล ตกที่ใดขอสาธุเจ้าตนใดได้เล่าได้เรียนใส่หื้อข้าจิ่มเนอ ขอเจ้าที่ไว้ขออย่าไปด่าหีแม่ข้าแด่เทอะ ออกอีนายมาปลูกนาแขกใกล้หัวใจ กากีก็พลั้งก็บ่พลาดไปนา เพราะว่าใคร่ได้บุญแลนายเหย ทั้งงามห่อข้าวหา ๓ วัน ขำก็บ่ได้แลนายเหย”
หน้าต้น จารอักษรไทย ระบุ “เต่าน้อยอองคำเทศดี” / เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “เต่าน้อยอองคำ” ลานแรก หัวลาน ระบุ “หน้าต้น เต่าน้อยอองคำ ผูกเดียว” “สุวณฺณกุมารสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ กริยาอันกล่าวสุวรรณกุมารสูตรชาดก ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล รัสสภิกขุอินธอง เขียนบ่ดีสักน้อยแลนายเหย จบเดือน ๓ แรม ๑๕ ค่ำ พร่ำว่าได้วันอาทิตย์”
หน้าต้น ใช้ใบเศษ ระบุ “มหาสัต[ถา]เจ้าก็เทศนาธรรมด้วยอากรเป็นดั่งพระพุทธเจ้าเทศนานั้นก็กล่าวว่า” เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “หมูเถือนผูกเดียว” ลานแรก หัวลาน ระบุ “หนังสือหมูเถื่อน ผูกเดียว”
หน้าต้น ระบุ “ หน้าทับเค้า กาเผือก โทนแล มีอยู่ผูกเดียว มีอยู่ ๑๗ ใบหน้า ท้ายลาน ระบุ “กริยาอันกล่าวแก้ไขยัง เสตปญฺจอิสิรคนปุตฺตา อันสังวรรรณยังมูลสักขีประทีสตีนกา จาด้วยอันกดหมายชื่อแห่งสัพพัญญูพระพุทธเจ้า ก็บริบูรณ์บรมวลควรเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛”
หน้าต้น ระบุ “๏ สุวณฺณมุสิกา สุวรรณโทน ข้อยเขียนบ่ดีอย่าไปด่าข้อย เขียนตามโง่” / เขียนอักษรไทย ปากกาลูกลื่นสีแดง “หนูคำผูกเดียว”
