มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๔ อ้อมล่อมมะต่อมคำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด ๕ ผูก” มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “อ้อมล้อมต่อมคำ มี ๒ ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “หน้าต้น หนังสืออ้อมล้อมมะต่อมคำ ผูกต้นแลนานายเหย” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “ออ้มลอมมะตอ่มคำ” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “หนังสืออ้อมล้อมมะต่อมคำ ผูกต้น” ท้ายลาน ระบุ “กล่าวยังสิรสาอ้อมล้อมต่อมคำ ผูกต้น ก็สมเร็จเสด็จแล้วเป็นห้องกองแล ๏ แลแลเสด็จแล้วเดือนสาม แรมสิบ ๑๐ ค่ำ วันอังคารแลเจ้าเหย || จบเพลแล้ว รัสสภิกขุจันทสอน ภิกขุขาวเขียนไว้ || กับศาสนาโคตมเจ้าถาบต่อเท่าเข้าสู่ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ นิจฺจํ ธุวํ ธุวํ แก่ข้าแด่เทอะ กะลังหัดเขียนใหม่ ตัวบ่ดีเพราะอยากใคร่ได้บุญเต็มที ที่เขียนบ่ดีเพราะว่าสาวมากรายหน้าวัดทั้งวันวัน ใจบ่ดี ค่ำมาแล้วมันซ้ำมาตักสระกลาง กลางท่ง ซ้ำมาสรงน้ำบ่ผ่อซ้ำหัน จำเป็นผ่อมันมัน เยี่ยมดูที่ผู้ใดดีดีนั้นแล้วแล้ว๛”