ตอนต้นเป็นเรื่องคาถาอาคมเช่น คาถาเสกน้ำประหลังคาเรือนไฟไม่ไฟม้ คาถาหัวใจอิติปิโส คาถาหัวใจปัตถะมัง ทำตะกรุด ยันต์ภควัม เป็นต้น ตอนท้ายเป็นตำรายาขนานต่างๆ เช่น ยาแก้มดลูกไม่เข้าอู่ ยาพอกเสี้ยนหนามตำ ฯลฯ
หน้าต้นมีเรื่อง “ขุนช้างขุนแผน” “ยันต์” “ตำราเสกและหุงสีผึ้ง” หน้าปลายมีเรื่อง “ตำรานักษัตร” และวรรณกรรมไม่ทราบชื่อ
พระคาถาทศพิศบูชา คาถานี้ออกมาแต่พระเตมีย์ชาดก, ตำราห่วง
หน้าต้นเป็นเรื่องตำรายา ตอนท้ายเป็นบทสวดภาบาลี, หน้าปลายเป็นเรื่องโองการขับไล่ผี
หน้าต้นเป็นเรื่องคาถาอาคมต่างๆ, หน้าปลายเป็นหน้าเปล่ามีภาพลายเส้นเป็นรูปยักษ์ รูปผู้หญิง
เรื่องย่อยหลายเรื่อง เช่น คาถาร่ายให้คงกระพัน, หัวใจกระสัตรี, หัวใจบุรุษ, คาถากล่อมหัวใจ, คาถาคุมขวัญ, ยาถอนคุณ, ยาอุทัย
ในตอนต้นเขียนเกี่ยวกับเรื่องการทำเครื่องรางของขลังต่างๆ พร้อมคาถาอาคมที่ใช้ท่องเสกกำกับเครื่องรางของขลังนั้นๆ ซึ่งส่วนใหญ่แล้วเป็นคาถาภาษาบาลีที่มีความเกี่ยวข้องกับพุทธศาสนาเช่น พุทฺโธเมตตา ธมฺโมกรุณา สงฺโฆเอ็นดู นโมรักใคร่ เป็นต้น นอกจากที่ยังมีภาพยันต์ต่างๆ ที่นำไปเขียนบนผ้าหรือกระดาษเพื่อประกอบการทำเครื่องรางของขลังเช่น ตระกรุด ด้ายมงคลต่างๆ ส่วนใหญ่แล้วเป็นเครื่องรางที่ใช้ป้องกันภัยอันตรายทั้งมวลที่น่าสนใจคือ ยันต์มงกุฏพระเจ้า ที่ใช้ประกอบกับผ้าประเจียด ซึ่งยันต์นี้ได้ระบุว่าเป็นของ หลวงพ่อแก้ว วัดท่าพูด ต่อมาเป็นเรื่องการทำขวัญข้าว เนื้อหากล่าวถึงกำเนิดพระแม่โพสพ แต่ไม่จบเรื่อง สุดท้ายมีสูตรยาสมุนไพรอีก ๒ อย่างคือ ยาเครื่อง และยาดอง
ตำราเขียนยันต์พร้อมด้วยคาถาต่างๆ เช่น ยันต์เสกน้ำมันเมี่ยง เสกหมาก เสกขี้ผึ้งสีปาก ยันต์ปิดประตูกันขโมย ยันต์เลี้ยงลูกง่าย เป็นต้น
