สมุดไทยขาวฉบับนี้เขียนด้วยอักษรขอมไทย ภาษาบาลี และภาษาไทย อักษรไทย ภาษาไทย เนื้อหาเกี่ยวกับไสยศาสตร์ การตั้งตรีนิสิงเห การเขียนยันต์ การกำกับคาถา เป็นต้น
เอกสารโบราณเป็นคัมภีร์ใบลานขนาดสั้น ชื่อเรื่อง ตำราสัพะคูน กล่าวถึง ตำรับยาและการรักษาโรคต่าง ๆ เช่น “วัน ๑ บดขิง วัน ๒ บดแห้วหมู วัน ๓ บดพิลังกาสา ถ้ามิได้เอาลูกตุมกาเครือ วัน ๔ บดขมิ้นอ้อย วัน ๕ บดพริก วัน ๖ บดดีปลี วัน ๗ บดใบสะเดา เมือ่จะประสมกันจึงเอามูตรวัวดำคุการด้วยกันบดจงละเอียด ปั้นเป็นแม่งตากในร่ม ถ้าแห้งแล้วจึงชูมด้วยพระคาถานี้เสกด้วย สักกัตวา ๔๕ คาบ เสกด้วย สัพพาสี ๔๕ คาบ แลพลีจงดีคำนับแล้วใช้เถิด ถ้าเจ็บตา ฝนด้วยน้ำแรมคืนใส่หายแล ฯ”
สมุดไทยขาวบันทึกด้วยอักษรไทย ภาษาไทย และอักษรขอมไทย ภาษาบาลี แทรกเล็กน้อย
ในส่วนหน้าต้น กล่าวถึงเรื่องโหราศาสตร์เป็นบทประพันธุ์ร้อยกรอง เช่น
“ วันอาทิดใหนายทับนุงแดง เสีอแสงโลหิดวัดถา
วันจันนุงข้าวผองตองตำมรา วันอังคางนุงมวงชวงฉาย
วันพุทนุงชุมพูดูดี ตามหาพิไชยรุศวัดดี
เสีอสวมกายโภกเสียรตามสี เสีอสีดุจะนุงรุงเรีอง
วันพระหัดนุงสีแสดสลับ ประดับกายแกดกอนอาภอนเหลีอง
วันศุกให้นายทับประดับเครีอง วันเสานุงดำอำไพ้ย
มาขีสีตามอัถฏวอน นุงสีเมกเหลีองอลังการ
ชอบพิไชณรงรานชานสมอน ทินณกอรมกบังบนนํพา”
หน้าปลาย เรียบเรียงเป็นบทประพันธ์ร้อยแก้ว กล่าวถึงคาถาต่าง ๆ เช่น คาถาเสกขี้ผึ้ง คาถาต่อกระดูก เป็นต้น
สมุดไทยขาว สภาพไม่สมบูรณ์นัก มีร่องรอยแมลงกัดแทะ แต่เนื้อหาบางส่วนยังอ่านได้ เนื้อหาอยู่ในหมวดไสยศาสตร์ มีภาพยันต์และคาถาต่างๆ เช่น ยันต์พระวินัย คาถาเสกยันต์ ยันต์ถอนรูป ยันต์พระเจ้า 5 พระองค์ ยันต์ลงผ้าประเจียด ยันต์พระกาฬ ปั้นเทียน และโองการมหาเถรตำแย เป็นต้น
ใบลานขนาดสั้น จารด้วยตัวอักษรขอมไทย ภาษาบาลี และอักษรไทย ภาษาไทย สภาพเอกสารชำรุดเล็กน้อย อักษรบางส่วนหายไป แต่โดยรวมแล้วเนื้อหายังพออ่านได้แล้ว เนื้อหากล่าวถึง ธาตุของทั้ง 4 ที่บังเกิดให้เป็นรูปกาย โรคของเด็กที่เกิดเดือนและธาตุต่าง ๆ
กัณฑ์ทานกัณฑ์ เป็น กัณฑ์ที่พระเวสสันดรทรงแจกมหาสัตสดกทาน คือ การแจกทานครั้งยิ่งใหญ่ ก่อนที่พระเวสสันดรพร้อมด้วยพระนางมัทรี ชาลีและกัณหาออกจากพระนคร จึงทูลขอพระราชทานโอกาสบำเพ็ญมหาสัตสดกทาน คือ การให้ทานครั้งยิ่งใหญ่ อันได้แก่ ช้าง ม้า โคนม นารี ทาสี ทาสา สรรพวัตถาภรณ์ต่างๆ รวมทั้งสุราบานอย่างละ 700
---------------
เวสสันดรชาดก. จาก https://www.watbuddha.org/th/maha-vessantara-jataka/
การระลึกถึงความตายอันจะต้องมีมาถึงตนเป็นธรรมดา พิจารณาให้ใจสงบจากอกุศลธรรม เกิดความไม่ประมาท และไม่หวาดกลัว คิดเร่งขวนขวายบำเพ็ญกิจ และทำความดี
พระศรีอาริยเมตไตรยได้เสวยราชสมบัติ ในเมืองอินทปัตต์ ทรงพระนามว่าบรมสังขจักร มีแก้ว 7 ประการ พระเจ้าสังขจักรมีพระทัยปรารถนาว่า ผู้ใดมาบอกข่าวพระพุทธเจ้า พระองค์จะสละราชสมบัติพระราชทานให้แก่ผู้นั้น กุลบุตรเข็ญใจไปบรรพชาเป็นสามเณรอยู่ในพระพุทธศาสนา แจ้งข่าวแก่เรื่องพระพุทธเจ้าจึงได้ครองเมืองอินทปัตต์สืบต่อจากพระเจ้าสังขจักร ส่วนพระองค์รีบรุดไปพบพระพุทธเจ้าด้วยพระบาทเปล่า เพียงวันเดียวพระบาทก็แตกตกโลหิต จากเดินเปลี่ยนค่อยๆ ใช้พระชงค์ค่อยเคลื่อไป พระองค์ไม่ย่อท้อต่อทุกขเวทนาด้วยความเพียรทำให้พระเจ้าสังขจักรได้พบพระพุทธเจ้าและได้ฟังธรรม แต่ฟังได้เพียงบทเดียวพระเจ้าสังขจักรก็ซาบซึ้งในรสพระธรรม และได้ถวายพระเศียรของพระองค์เป็นเครื่องพลีกรรม
