ลักษณวงศ์ เป็นโอรสของท้าวพรหมทัต วันหนึ่งเมื่อประพาสป่าพบนางยักษ์ตนนึงใช้เล่ห์กลจนลุ่มหลง สั่งประหารลูกเมียตนเอง ฝ่ายมเหสีและพระโอรสรอดจากประหารเพราะเพชรฆาตสงสาร พากันหนึเข้าป่า แต่พลัดพรากจากกัน ลักษณวงศ์ได้ฤาษีชุบเลี้ยงและถ่ายทอดวิชาให้จนเติบใหญ่ก็ขอลาไปตามหามารดาจนพบ ฝ่ายนางทิพเกสรผู้เรียนวิชาสำนักเดียวกันกับลักษณวงศ์ ก็เศร้าโศกเสียใจเพราะฤาษีที่เลี้ยงดูนางเสียชีวิต อยากจะตายตาม แต่ได้นางกินรีช่วยชีวิตไว้ ลักษณวงศ์หลังจากที่พบมารดาและช่วยบิดาจากการทำเสน่ห์ของนางยักษ์แล้วก็ทนคิดถึงนางทิพเกสรไม่ไหว หวังจะรับนางมาเป็นมเหสี จึงออกตามหา หลังจากที่ลักษณวงศ์ตามหาจนพบนางทิพเกสร ก็อยู่กินจนนางท้อง แต่ก็พลัดพรากกันอีกครั้ง เมื่อนางออกตามหาก็ทราบว่าลักษณวงศ์มีชายาอีกคนชื่อ นางยี่สุน สร้างความเสียใจให้นางทิพเกสรมาก นางจึงปลอมตัวเป็นพราหมณ์เกสร เข้าวังไปรับใช้ลักษณวงศ์ สุดท้ายก็ถูกสั่งประหารชีวิต (อ้างอิง https://www.sac.or.th/databases/thailitdir/detail.php?meta_id=218)
ที่มาของชื่อ มโหสถ กล่าวคือ เมื่อแรกเกิดได้ถือแท่งยาออกมา ผู้เป็นบิดาจึงได้นำแท่งยาไปฝนกับหินบดยาแล้วนำมาทาที่หน้าผาก ปรากฏว่าอาการปวดหัวก็หายเป็นปลิดทิ้ง จึงตั้งชื่อบุตรชายว่า มโหสถ ( อ้างอิงจาก https://th.wikipedia.org/wiki/มโหสถชาดก ) เอกสารโบราณไม่ครบฉบับ ชำรุดขาดบางส่วน เนื้อหายังพออ่านได้ แต่ไม่ปะติดปะต่อ
สมุดไทยขาวฉบับนี้ กล่าวถึงอาการของโรคและตำรับยาในการรักษาโรคนั้นๆ อาทิ โรคฝีเลือดทวารทั้ง 7 ยาแก้สาริบาท ยาหอมเหลืองแก้ไข้จับแก้ลมจุกเสียด ยาแก้ตัวเหลือง ยาแก้ลิ้นกระด้างคางแข็ง เป็นต้น
สมุดไทยขาว เนื้อหากล่าวถึงตำราห่วง และตำราดูธาตุชายหญิง
สมุดไทยขาวเป็นเรื่องเกี่ยวกับพระอภิธรรม 7 คัมภีร์ เป็นธรรมที่พระพุทธเจ้าแสดงโปรดพุทธมารดา เมื่อจบพระอภิธรรมเทศนาเทวดาและพรหม ได้บรรลุธรรมและสันตุสิตเทพบุตร (พุทธมารดา) ได้สำเร็จ เป็นพระโสดาบันบุคคล สมุดไทยขาวปรากฎข้อความดังนี้ หน้าต้น “นังสืโยมพระทรั่มโยทรางไวยไนยพรสาศหนา ฃอไหยภเจาทัรร พรสีอารเทิฎนีบภาณ่ปัทจะโยโหตุ” หน้าปลาย “สิ้นสมุดแต่เท่านี้แล พระธรรม 7 คัมภีร์แล จบเดือนแปดขึ้นค่ำหนึ่ง”
สมุดไทยขาว หน้าปกเขียนว่า “ตมราเมืองตักคสีนลาแล” และหน้าสุดท้ายเขียนว่า “สินสมุดแต่เทานีแล ตำรับนีมีสาระพัดทุกประกานแล” และมีการเติมวรรณยุกต์ด้วยหมึกสีแดง เนื้อเรื่องกล่าวถึง ตำรับยาในการรักษาโรคต่างๆ อาทิ ยาเขียวมหากาฬ นาประสะจัน ยาสมมิตใหญ่ ยาร้อยเขาวัง ยาฝนแสนห่า ยาคงคาเดือด นานัตถุ์แก้ไข้ ยาพรหมจินดา ยาต้มแก้ลมสันดาน ยาแก้กระหายน้ำ ยาดองแก้ริดสีดวง
สมุดไทยขาวกล่าวถึงโองการมหาเถร 8 ทิศ และมีแทรกตำรายามี 4 หน้า
สมุดไทยขาวกล่าวถึงโรคและตำรับยาในการรักษาโรค อาทิ ยาบำรุงธาตุ ยาบำรุงเลือด ยาแก้สันนิบาต ยาทาองคสูตร ยาพอกองคสูตร ยามุตกิต ยาแก้ไข้ออกดำออกแดง ยาสังวาลย์พระอินทร์ ยามหาเมฆใหญ่ ยาแก้ไข้ลากสาด ยาแปรออกดำออกแดง ยาแก้ฟกบวม ยาแก้ฟองสมุทร ยามหาเมฆ ยามหานิล ยาแก้ประโดง ยาแก้ปากเปื่อย ยาแก้สลบ ยาแก้คัน ยาแก้คางแข็ง ยานัตถุ์ ยาสารีบาต ยาลมอัคมูขี ยาบรรลัยจักรใหญ่ ยาตานขโมย เป็นต้น
สมุดไทยขาว กล่าวถึงอาการของโรคและตำรับยาในการรักษาโรค อาทิ ยาแก้ลมซาง อาการซางทั้ง 7 วัน ยาแก้ซางตัวร้อน ยาเหลืองใหญ่ ยาเหลืองน้อย ยาตานขโมย ยาตรีผลาใหญ่ ยาทองเนื้องาม ยาแก้ลงท้อง ยารุซาง ยามหานิลใหญ่ ยาทองแนบเนื้อ ยาแดง ยามหาจักร ยาเหลือง ยาดำ ยาแดง ยาเขียว ยาหม้อใหญ่แก้คุณไสย ยาพอกแก้คุณผีคุณคน ยามหานิลน้อย ยาอุปทม เป็นต้น
