สมุดไทยขาวฉบับนี้บันทึกด้วยอักษรไทย ภาษาไทย และอักษรขอมไทย ภาษาบาลี สภาพเอกสารไม่ครบฉบับ แต่เนื้อหายังอ่านได้ ซึ่งกล่าวถึงตำรายาเกร็ด คือ ตำรายาที่ชาวบ้านเชื่อถือกัน บางที่อาจเรียกว่า ยากลางบ้าน เช่น ยามหานิล ยาเขียวหอม ยาแก้ลม ยาแก้ริดสีดวง ยาแก้ไข้สารีบาท ยาแก้กษัยกล่อน เป็นต้น
พระอภิธรรม คือ หลักธรรมและคำอธิบายที่เป็นหลักวิชาล้วนๆ ไม่เกี่ยวด้วยบุคคลหรือเหตุการณ์ แบ่งเป็น 7 คัมภีร์ (เรียกย่อหรือหัวใจว่า สัง วิ ธา ปุ กะ ยะ ปะ) คือ ธัมมสังคณี วิภังค์ ธาตุกถา ปุคคลบัญญัติ กถาวัตถุ ยมก ปัฏฐาน หรือ มหาปกรณ์ หมายเหตุ เอกสารโบราณฉบับนี้เนื้อหาขาดไปไม่ครบฉบับ
สมุดไทยขาวเขียนด้วยอักษรขอมไทยเป็นภาษาบาลี คาถาต่างๆ ดังนี้ พระอภิธรรม พระหัสนัย์ พระวินัย พระสูตร มหาโมคคัลานเถรโพชฌงค์ มหาจุนทะเถรโพชฌงค์ พระกิริยานันทสูตร พระมหาสมัย ในตอนท้ายได้ระบุชื่อคนทำคัมภีร์ว่าชื่อ “พูน” โดยบอกว่าจัดทำขึ้นเพื่อทดแทนพระคุณบิดา มารดา และพระคุณผัวที่ได้รักษาตัวเอง ดังนั้นจึงสันนิษฐานได้ว่า “พูน” เป็นสตรี และในอดีตสตรีจะไม่ได้รับการสอนให้เขียนหนังสือ ดังนั้น “พูน” น่าจะเป็นศรัทธาว่าจ้างให้คนเขียนคัมภีร์นี้ขึ้นมาเพื่อถวายเป็นพุทธบูชาทดแทนคุณบิดา มารดา และสามี
สมุดไทยขาว เนื้อหาเกี่ยวกับตำราพรหมชาติ ทำนายวันเกิด ยันต์เคราะห์ 9 ชั้น ยามยาตรา คำโองการแรกนา ทิศผีหัวหลวง ฯลฯ โดยมีตำรายาแทรกอยู่บ้างเล็กน้อย
แมวถือเป็นสัตว์เลี้ยงที่อยู่คู่กับคนไทยมาเป็นเวลานาน คนไทยคงให้ความสำคัญกับแมวไม่น้อย เห็นได้จากมีการเขียนตำราแมว หรือตำราดูลักษณะแมวมงคล ลองไปดูกันว่าสมัยก่อนแมวมงคลมีลักษณะเช่นไรและให้คุณแก่ผู้เป็นเจ้าของในด้านใดบ้างแมวถือเป็นสัตว์เลี้ยงที่อยู่คู่กับคนไทยมาเป็นเวลานาน คนไทยคงให้ความสำคัญกับแมวไม่น้อย เห็นได้จากมีการเขียนตำราแมว หรือตำราดูลักษณะแมวมงคล ลองไปดูกันว่าสมัยก่อนแมวมงคลมีลักษณะเช่นไรและให้คุณแก่ผู้เป็นเจ้าของในด้านใดบ้าง
สมุดไทยขาวไม่ครบฉบับ หน้าต้นและหน้าปลายบางส่วนหายไป บันทึกด้วยอักษรไทย ภาษาไทย ตัวอักษรอ่านได้ชัดเจน หน้าต้นเกี่ยวกับโหราศาสตร์ เช่น ตำราห่วง ตำราดูโฉลก การทำนายทายทัก ส่วนหน้าปลายเกี่ยวกับเวชศาสตร์ เป็นตำรายารักษาธาตุพิการ
สมุดไทยขาวเกี่ยวกับโรคต่างๆ และตำรับสมุนไพรรักษาโรค เช่น ยาแก้ตานซาง ยานัตถุ์ ยาองค์จักรยารายณ์ชุมนุม ยาประทานพิษ ยาแท่งทอง ยาแก้ลมซาง ยามหาไชยวาท ยาหิงคาลำจวน ยาหิงคาวาตา ยาสว่างอารมณ์ หิงคู่น้อย หิงคู่ใหญ่ ยากวางสราพัดซาง ยาแก้สลบแก้สะอึก ยาประลัยจักร ยาผงประสานลิ้น ยาตรีผลาใหญ่ ยาเขียวสัพคุณ ยาแก้สันนิบาต ยาแก้ลมเกิดในหัวใจ ยามต้มตานโจรตายขโมย ยาแก้สตรีผอมแห้งโลหิตพิกลต่างๆ เป็นต้น
หน้าต้นเป็นวรรณคดีไทย โดยมีชื่อตัวละคร อาทิ พระสุริวงศ์ นางศุภลักษณ์ นางอุษา เป็นต้น ส่วนหน้าปลายเป็นการบันทึกเรื่องทั่วไป เนื้อหาไม่ปะติดปะต่อนัก
สมุดไทยขาวหมวดเวชศาสตร์ เป็นภาพแผนเส้นจะตำแหน่งของโรค หน้าปลายมีบันทึกด้วยดินสอ ข้อความว่า “ตาลับเสียในปีเถาะเดือนแปดขึ้นเกาค่ำ เภลาสี่ทุ่มกะสิบนาที” และภาพร่างภาพทรงไทย สมุดไทยชำรุด ไม่ครบเล่ม และมีรอยแมลงกัดแทะ
