ข้อความเขียนเป็นภาษาไทยว่า “สูบพนมส่ดูพูททะลัตราชหลองแล้ว ๒๔๔๑ พระวะสา ยังอีก ๒๕๕๘ พัระสาเสดกอนแตกาน แหงวันไพสากะมูนนีมา เดือนยังจะมาอีก ๗ เดือน” เนื้อเรื่องเริ่มต้นด้วยบทไหว้ครู จากนั้นกล่าวถึงตำรายารักษาโรคต่างๆ เช่น มุตคาด องคสูต ชำรั่ว อุปทม นิ่ว ยาริดสีดวง เป็นต้น
สมุดไทยดำฉบับนี้กล่าวถึงตำรายาต่างๆ เช่น ยาทาแผล ยาไข้จับ ยาบำรุงเลือด ยาทาเส้น ยาแก้ตานขโมย เป็นต้น
ตำรายาฉบับนี้ประกอบไปด้วยภาพแผนคน และจุดชี้บอกตำแหน่งรักษาอาการต่างๆ นอกจากนี้ตำรับสมุนไพรในการรักษาโรคต่าง ๆ เช่น ยาแก้หืด ยานวด ยามหาเมฆ ยาประสูติลูก ยาแก้รกมิออก ยาปลุกเลือด เป็นต้น
ตำรายากล่าวถึง ยาเขียวน้อย ยาเขียวใหญ่ ยาเหลืองใหญ่ ยาเหลืองน้อย ยาตรีผลา ยาแก้ตานซางตายขโมย ยามหาสจันน้อย ยาชโลมสารพัด ยาเบญจขัน เป็นต้น
ภาพคนที่ชี้ตำแหน่งในการรักษาโรคต่าง ๆ เช่น แก้ปวดหัว แก้ลมทั้งหลาย แก้ปัตคาต แก้ลมแก้ราก เป็นต้น
ตำรายากล่าวถึงโรคและตำรับยา เช่น ยาจุดกาฬ ยากวาดซาง ยาแสงพระอาทิตย์ ยามหานินใหญ่ ยาซางแดง ยาแก้ฝีตานซางขึ้นหัวเด็ก ยากวาดแก้ไอ ยาทิพย์สุขุม ยาเขียว ยาไข้จับ ยาแก้ลากสาด ยาขาวใหญ่ ยามหาระงับ ยาไอ ยาแก้ไข้ทั้งปวง ยาแก้ไข้อีเหลือง ยาแก้สะอึก ยาฝีดาษ น้ำมันแก้คัน เป็นต้น อีกทั้งระบุวันที่เขียนสมุดไทยว่า “ปีระกา กุกกุต่เบญสกเดือนสิบคืนเก้าค่ำวันอาทิตย์”
