RBR_003_171-175 มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ 37 ปทุมกุมาร อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ มี 4 ผูก” RBR_003_171-174 เป็นชุดเดียวกัน หน้าทับต้น ระบุ “๏ หน้าทับเค้า ปทุมกุมาร ผูก ๒ แลนายเหย ฯฯ๛” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “ประทุมกุมาร ผูก ๒” ท้ายลานระบุ “ปทุมกุมาร ผูกถ้วน ๒ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛”
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๕๓ อรพิม อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “หน้าทับเค้า อรพิม ผูกปลาย มี ๓ ผูกกับกัน แลนายเหย / นายธองนางซับสร้างไว้” เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ออระพิมผูก ๓ มี ๓ ผูกด้วยกัน” ท้ายลาน ระบุ “จิตฺตกุมารชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันกล่าวจาห้องจิตตฺกุมารราชชาตกํ ปพฺพปริจฺเฉทํ (เขียน ปริเสจฺฉํ) ก็คมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแลแล ๛๛ เสด็จแล้วเดือน ๑๑ ขึ้น ๔ ค่ำ วันศุกร์แล” มีรอยแก้ไขด้วยดินสอดำและปากกาลูกลื่นสีเขียวและน้ำเงิน
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๕๓ อรพิม อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “ออระปิมผูกปายมีกลับกัน ๓ ผูก” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “อรพิม ผูก ๓ มี ๓ ผูก” ท้ายลาน ระบุ “จิตฺตกุมารราชชาตกํ นิฎฺฐิตํ อันกล่าวจาห้องจิตตฺกุมารราชชาตกํ ปพฺพปริจฺเฉทํ (เขียน ปริเสจฺฉํ) ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ๚ นายเหย บริบูรณ์เสด็จแล้ว เดือน ๑๑ แรม ๒ ค่ำ พร่ำว่าได้วันเสาร์ ปีมะแม รัสสภิกขุธรรมสอน แลเจ้าบ้านนาหนองแลนายเหย” หน้าทับปลาย ระบุ “หน้าทับเค้า อรพิม ผูกปลาย มี ๓ ผูกกับกันแล”
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๔ อ้อมล่อมมะต่อมคำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด ๕ ผูก” มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “อ้อมล้อมต่อมคำ มี ๒ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ออ้มลอ้มตอ่มคำผูกที่ ๑” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “อ้อมล้อมมะต่อมคำ ผูกต้น” ท้ายลาน “กล่าวยังสิรสาอ้อมล้อมต่อมคำ ผูกต้น ก็สมเร็จเสด็จแล้วเป็นห้องหนึ่งก่อนแล ฯ๛ ยังมีศรัทธารัสสภิกขุธรรมสอนเขมเขียนเมื่อบวชได้ ๖ พระวัสสา ปีระกา เดือน ๙ ||” หน้าทับปลาย เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “นายสงค์อยู่บ้านฮ้วย นายสงค์อยู่บ้านฮ้วย(ห้วย?ห้วยไผ่?)”
หน้าทับเค้า ระบุ “หน้าทับเค้าหมาหลูย ผูกต้น”, เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “หมาหลุย ผูก ๑” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “มี ๒ ผูกกับกัน” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาอันกล่าวสังวรรณนาแก้ไขยังสุนัขชาดก ผูกต้น ยังอันสลิดตีต่อกันไปมาภายหน้า ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแลนายเหย เขียนบ่ดีสักน้อย ปูยาดหัวคันนานั้นแล้ว รัสสภิกขุอินสร ปางเมื่ออยู่วัดหนองปลาหมอ ขอกุสลานาบุญอันนี้ไปรอดบิดามารดา พี่น้อง ครูบาอาจารย์ข้าจิ่ม กับตนตัวข้าจิ่มเทอะ ธุวํ ๆ แก่ข้าแด่เทอะ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุเม อนาคเตกาเล ฯ เขียนจบวันภะหัต แรม ๑ ค่ำ เดือน ๕ นายเหย ฯ”
ลานแรกด้านซ้าย ระบุ “หน้าต้น หมาหลุย ผูกปลาย มี ๒” ท้ายลาน ระบุ “สตฺถา อันว่า สัพพัญญูพระพุทธเจ้าแห่งเรา ก็เทศนาแก้ไขยังอติตธรรมเทศนาอันนี้มาหื้อแจ้งแก่จตุบริษัท ๔ จำพวกแล้ว ก็ควรจำไว้ในมโนทวารวิถีจิตหื้อมั่นแท้ อย่าได้ประมาทแก้วทั้ง ๓ ประการ แม้นชื่อดังฤๅก็ดี ก็จักได้เถิงสุข ๓ ประการ มีนิพพานเจ้าเป็นที่แล้วบ่อย่าชะแล || สุนขาชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันจักสังวรรณนาแก้ไขยังสุนัขขาชาดกอันยกมาแต่เค้าตราบต่อเท่ามารอดเถิงปลาย ย่อมเป็นนิยายหลายประการต่างหากปูนวอน ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วบอระมวลควรแก่กาลเท่านี้ก่อนแล เสด็จแล้วตาวันใสน้ำแลงแล เดือนอ้าย ขึ้น ๕ ค่ำ พร่ำว่าได้วัน ๒ เพราะว่าอยากกินมาอันทันประเดี๋ยวนี้แลนา รัสสภิกขุเริง สร้างหนังสือมาหหลุย ผูกปลาย มีกับกัน ๒ ผูกแลเจ้าเหย” มีรอยแก้ไขด้วยดินสอ
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๕๕ มะลิซ้อน อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด ๕ ผูก” มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “มะลิซ้อน มี ๔ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “มะลิซ้อน ผูกที่ ๒ มีกับกัน ๒ ผูก” หน้าลานแรก เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “มะลิซ้อน ผูกปลาย” ท้ายลาน ระบุ “นนฺทเอกราชกุมารํ นิฏฺฐิตํ กล่าวยังธรรมเทศนานันทกุมาร ผูกปลาย นิฏฺฐิตํ ก็แล้วเท่านี้ก่อนแล ๛ จบแล้วนายเหย เขียนบ่ดีสักหน้อย เหมือนปูน้อยยาดคันนาแล ยังมีศรัทธาผู้ข้า ชื่อว่าพุทธบาร ปางเมื่อบวชอยู่วัดนาหนอง ได้วัสสา ๑ ก็พร้อมกับด้วยโยมแลพี่น้องชู่ผู้ชู่คนแด่เทอะ ขอหื้อเป็นนิสัยปัจจัยแด่เทอะ” ลานสุดท้าย จารอักษรธรรม “หันสักเทื่อ” และเขียนอักษรธรรมด้วยเมจิกสีน้ำเงินจางๆ “XXXXXหนังสือมะลิซ้อน” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๔ อ้อมล่อมมะต่อมคำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด ๕ ผูก” มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “อ้อมล้อมต่อมคำ มี ๒ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ออ้มลอมมะตอมคำ ผูกปลาย ” และเขียนอักษรธรรมล้านนาด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “อ้อมล้อมต่อมคำผูกปลายแล” ลานแรกถูกตัดขอบด้านซ้ายมือ กินอักษรไปเล็กน้อย “หน้าทับเค้าอ้อมล้อมต่อมคำ ผูกปลายนายเหย” ท้ายลาน ระบุ “สุวณฺณราชชาตกํ กล่าวห้องสุวรรณชาตกํ ก็สมเร็จบอระมวลควรแก่กาลเท่านี้ก่อนแล ๚๛ เสด็จแล้วแล ๚ รัสสภิขุสีหน่อแก้ว บ้านใหม่ สร้างไว้ค้ำชูพระศาสนาหน้าแล ๚ รัสสภิกขุอินทสุ[ว]รรณ อยู่บ้านมะโก แลนายเหย อย่าไปติทายเทอะ เนอบ่สู้ซะนานหลายแล ทุอาวอ้ายฅำเป็นผู้เขียน ทุอาวอ้ายแก้วเป็นผู้สร้าง”
มัดรวมกัน มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “เรื่องสุริน มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “สุริน ผูกที่ ๑” ลานแรกด้านซ้ายมือ ระบุ “สุรินท ผูกต้นแล” ท้ายลาน ระบุ “สุรินทชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันกล่าวยังห้องสุรินทชุมพู ผูกต้น ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ๛ ศรัทธาโยมดวง โยมฅุ้ม สร้างแล ขอสุข ๓ ประการเป็นยอดชู่คนๆ ผู้ข้าเขียนกับผู้สร้าง ขอหื้อได้เหมือนกันแด่เทอะ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ”
