RBR_003_187-194 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 41 หงส์หิน ผูก 1-4 อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับลานดิบ, ล่องชาด ไม่มีไม้ประกับ 8 ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “หน้าทับเค้าหงส์หินผูกปลายฉบับมาแต่เชียงไชใหม่แลนายเหย” ท้ายลาน ระบุ “ทุกฺขขตฺติยชาตกํ นิฏฺฐิตํ สังวรรณนาเทศนาทุกขขัตติยชาตกผูกถ้วน ๓ ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแลฯะ เสด็จแล้วยามจักใกล้ฉันเพลแลนายเหย เสด็จแล้ววันพระหัส เสด็จแล้วปีชวดแลนา ๚ รัสสภิกขุกัปปิธอง บ้านปู่ฟ้าแล้วเพิ่นมาอยู่วัดหนองบัว เพิ่นเขียนนี่ผูกนี้ไว้ค้ำชูพระศาสนาข้าเกิดมาแสน(ฉัน?)ใด ขอหื้อข้ามีสติปัญญาเสลียวสลาด ข่้าแก้เปสนาเสี้ยงชู่ไม้ชู่ตัว ขอหื้อมีใจดีเหมือนดังเจ้ามโหสถมีใจองค์[อาจ]เหมือน ๑ เจ้าเตเมแล”