RBR_003_187-194 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 41 หงส์หิน ผูก 1-4 อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับลานดิบ, ล่องชาด ไม่มีไม้ประกับ 8 ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรธรรมล้านนาด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “ทุกขขัตติยกุมารผูกต้น ทุกขขัตติยกุมาร” เขียนอักษรธรรมด้วยปากกาลูกลื่นสีดำ “โหงหีน ผูกต้น” เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “ทุกกะขัตติยะกุมมารผูกต้น ทุกกะขัตติยะกุมมารผูกต้น” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “หงหินผูก๑” ท้ายลาน ระบุ “ทุกฺขตฺติยกุมฺมารกณฺฑํ ปฐมํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันกล่าว ทุกขขตฺติยกุมาร ผูกต้น ก็แล้วเท่านี้ก่อนแลแลแล ฯฯ๛ เสด็จแล้วเดือน ๑๐ ขึ้น ๔ วันเสาร์ ข้าขอกุศลนาบุญไปรอดเถิงปิตตามารดาข้าครูบาอาจารย์ ข้าจิ่มทอน พี่อ้ายข้าจิ่ม น้องข้าจิ่มคู่คน หน้าทับเค้าหนังสือหงส์หินมีกับกัน ๓ ผูก นี้ผูกต้นแลแล้ว กุศลนาบุญตนตัวข้าขอหื้อได้หมื่นโกฏิพันโกฏิ ๖ หมื่นโกฏิ ข้าสิกข์ไปข้าขอได้เร็วๆ บ่หื้อยากใจข้าเนอ ข้าขอหื้อได้งามๆ ข้าอยา[ก]กินงามสักอิ่ม ๒ ๓ อิ่มค่าข้าว ฯฯ๛” ทูรอดอยู่บ้านดอนพีนเขียนตัวบ่ดีสักหน้อยแล / “แรม ๒ ค่ำ วันศุกร์ เดือน ๙ ปีกุน ปีกุน เดือน ๙ แรม ๒ ค่ำ พร่ำว่าวันศุกร์ แลนายเหย ปีชวด ปีฉลู ปีขาล ปีเถาะ ปีมะโรง ปีมะเส็ง ปีมะเมีย ปีมะแม วอก ระกา จอ กุน มีอยู่ ๑๒ กับกันนายเหย”(ตัวเอียงหมายถึง จารกลับหัว) หน้าทับปลาย เขียนอักษรธรรมด้วยดินสอดำ “ผูกต้น”