มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๓๑ สุทน อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด มี ๗ ผูก” (ในมัดพบเพียง 3 ผูก) หน้าทับต้น ระบุ “หน้าหน้าหน้าทับเค้าเค้าหนังสือเจ้าสุทนแลนายเหย ข้าเขียนบ่ดีสักน้อย ลางตัวก็ใหญ่ ลางตัวก็น้อยแลนายเหย / หน้าทับเค้าหนังสือสุทน / เอวนฺจตปูนฺตาพฺราฺมมณํ หน้าทับเค้าหนังสือเจ้าสุทน”, เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “สุตน ผูก ๒” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “สืทน ผูกถ้วน ๒”, ท้ายลาน ระบุ “สุทนชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาจายังสุทนชาดก นิฏฺฐิตํ ก็เสด็จบอระบวลควรเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛ : สืทน ผูก ๒ ⸬ จบแล้ว ⸬ ตัวบ่ดีบ่งามแล้วเจ้าคุณเฮย อิสังนิบวชแต่น้อย มือบ่อวน(อ่อน?)บ่ได้บายนมสาวหัวตาเฮย” / “สุทนตามมโนราแล สุทนตามมโนราแล” หน้าทับปลาย ระบุ “หน้าทับเค้าหนังสือสุโทน” และจารอักษรไทย “สุทนตามนาง ๏ สุโทนตามนางมโนราแลฯ ผูก ๒” มีรอยแก้ไขด้วยดินสอดำ
สุทน ผูก 2 (RBR003-169). (2564). สืบค้น 28 เมษายน 2568. จาก ฐานข้อมูลเอกสารโบราณภูมิภาคตะวันตกในประเทศไทย. http://manuscripts.sac.or.th/manuscript-info.php?id=557
สุทน ผูก 2 (RBR003-169). [ออนไลน์]. เข้าถึงจาก : http://manuscripts.sac.or.th/manuscript-info.php?id=557. (วันที่ค้นข้อมูล : 28 เมษายน 2568)
สุทน ผูก 2 (RBR003-169). สืบค้นเมื่อ 28 เมษายน 2568. http://manuscripts.sac.or.th/manuscript-info.php?id=557