มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๔ อ้อมล่อมมะต่อมคำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด ๕ ผูก” มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “อ้อมล้อมต่อมคำ มี ๒ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ออ้มลอมผูกต้น ผูกที่๑”/ ลานถัดหน้าทับ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นดำ “วัดคูบัว ๒ ผูก” / ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “ผูกต้น” ท้ายลาน ระบุ “กล่าวยัง สิรสาอ้อมล้อมต่อมคำ ผูกต้น ก็สมเร็จเสด็จแล้วเป็นห้องเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛ เสด็จแล้วยามค่ำน้อย ๑ แลนายเหย ขออย่าไปติอย่าทายเทอะเนอ ที่ิผิดก็ผิด ก็ผิ[ด]คำเดียว บ่ใคร่ดีหลายแล ทุอาวเหย ข้านี้ คันว่าดับลมหายใจเข้าออกบ่ได้แล้วขอหื้อไปสู่ที่ดีจิ่มเทอะ กับทั้งผู้สร้างผู้เขียนทั้ง ๒ นี้จิ่มเทอะ ๚ ข้านี้เกิดมาชาติใดแสนใด ขอมีสุข ๓ ประการกับทั้งผู้สร้างผู้เขียนนี้จิ่มเทอะ ๚ รัสสภิกขุอินทสุวรรณอยู่บ้านมะโกแลนายเหย ๚ ผู้มีศรัทธาที่เอาลานมาหื้อเขียนนั้นชื่อว่า สีหน่อแก้วบ้านใหม่แลนายเหย ฯฯ๛” หน้าทับปลาย ระบุ “หน้าทับเค้าอ้อมล้อมต่อมคำ ผูกต้น แลนายเหย ฯฯ๛ เขียนยามเมื่อทุอาวหล้าเป็นสมภารนั้นแล ๚ รัสสภิกขุฅำ อยู่บ้านมะโกแล ๚ รัสสภิกขุสีหน่อแก้ว บ้านใหม่แล เป็นคนสร้างแลนายเหย ฯฯ๛”