มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๕๗ สุวรรณเหนคำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๔ ผูก” หน้าทับเค้า เขียนอักษรไทยด้วยปากกาสีน้ำเงิน “สุวณฺณเหนฅำ”, หน้าทับเค้า ระบุ “สัทธานายชูกับเอื้อยต่วสร้างหนังสือนี้  หน้าทับเค้าสุวรรณเหนฅำ”, จารอักษรไทย “นายูนางต่วนบ้านหินกองสร้างไว้จ๊ะ” และจารอักษรขอมไทย “๑๕ ลานทานแล้ว” หน้าทับเค้าใบที่ ๒ ระบุ “๚ ศรัทธาหนานจูนางต่วน นางธีม หนานแดง พ่อฅุณอินสร้างหน้าสือไปถึงพ่อเนตรแม่นางลุงซื่น ป้าภุม พ่อแดง ปู่ถี น้อยเพียะ ถึงครูบาอาจารย์ อิมํ นาม รูปํ ผญานาบุญมีพระยาอินทร์เป็นยอดแผ่ไปรอดไปเห็นอวิจี แม่นางธรณีผู้เป็นแก่แผ่ไปรอดสรรพสัตว์ทั้งหลาย สพฺเพ สตฺตา (อ)เวรา โหนฺตุ” ท้ายลาน ระบุ “สุวณฺณชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันเทศนายังสุวรรณชาดกยกแต่เค้าเถิงปลาย ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ ฯ ฯ ฯ ฯ ฯ ฯ ฯ๛ เขียนบ่ดีบ่งามสักน้อยข้อยเขียนตามง่าวตามโง่ข้อยเขียน”