มานัตตารหภิกษุ ภิกษุผู้ควรแก่มานัต คือ ภิกษุที่อยู่ปริวาสครบกำหนดแล้ว มีสิทธิขอมานัตกะสงฆ์ และสงฆ์จะให้มานัตเพื่อประพฤติในลำดับต่อไป (อ้างอิง https://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=%C1%D2%B9%D1%B5) ทะเบียนของหอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติ คือ (23) สบ. 23.1.4/83 นายทองอ่อน สิทธิไกรพงษ์ได้มอบให้หอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติเก็บรักษา หมายเหตุ ใบลานหักที่ขอบลานเล็กน้อย
มานัตตารหภิกษุ (NPH001-083). (2566). สืบค้น 05 กุมภาพันธ์ 2568. จาก ฐานข้อมูลเอกสารโบราณภูมิภาคตะวันตกในประเทศไทย. http://manuscripts.sac.or.th/manuscript-info.php?id=1207
มานัตตารหภิกษุ (NPH001-083). [ออนไลน์]. เข้าถึงจาก : http://manuscripts.sac.or.th/manuscript-info.php?id=1207. (วันที่ค้นข้อมูล : 05 กุมภาพันธ์ 2568)
มานัตตารหภิกษุ (NPH001-083). สืบค้นเมื่อ 05 กุมภาพันธ์ 2568. http://manuscripts.sac.or.th/manuscript-info.php?id=1207
ศมส. ยินยอมให้ผู้ใช้คัดลอก แจกจ่าย จัดแสดง และเผยแพร่ข้อมูล โดยต้องอ้างอิง ศมส. ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของข้อมูล ห้ามนำไปใช้เพื่อการค้า และห้ามดัดแปลงใดๆ
