พระอภิธรรมมัตถสังคหะ มาจากคำว่า อภิธมฺม แปลว่า ธรรมอันประเสริฐยิ่ง อตฺถ แปลว่า เนื้อความ สํ แปลว่า โดยย่อ คห แปลว่า รวบรวม เมื่อประมวลความหมายแห่งคำเหล่านี้เข้าด้วยกันแล้วก็มีความหมายว่า พระอภิธัมมัตถสังคหะ หมายถึง จิต เจตสิก รูป นิพพาน และบัญญัติ ที่พระองค์ทรงแสดงไว้ในพระอภิธรรมปิฎก 7 คัมภีร์นั้นได้ รวบรวมมาแสดงโดยย่อในปกรณ์นี้ (ข้อมูลจาก https://www.thepathofpurity.com/ระอภ-ธรรม/พระอภ-ธ-มม-ตถส-งคหะ/ปร-จเฉทท-๑/)
บันทึกด้วยอักษรไทยความว่า “พ่อบูน แม่อยู่ สร้างให้พ่อกลั่น แม่ขำ แม่แจ่ม นะปัจโยโหตุ”
บันทึกด้วยอักษรไทยความว่า “พ่อบูน แม่อยู่ สร้างให้พ่อกลั่น แม่ขำ แม่แจ่ม นะปัจโยโหตุ”
บันทึกด้วยอักษรไทยความว่า “พ่อบูน แม่อยู่ สร้างให้พ่อกลั่น แม่ขำ แม่แจ่ม นะปัจโยโหตุ”
บันทึกด้วยอักษรไทยความว่า “พ่อบูน แม่อยู่ สร้างให้พ่อกลั่น แม่ขำ แม่แจ่ม นะปัจโยโหตุ”
บันทึกด้วยอักษรไทยความว่า “พ่อบูน แม่อยู่ สร้างให้พ่อกลั่น แม่ขำ แม่แจ่ม นะปัจโยโหตุ”
บันทึกด้วยอักษรไทยความว่า “พ่อบูน แม่อยู่ สร้างให้พ่อกลั่น แม่ขำ แม่แจ่ม นะปัจโยโหตุ”
บันทึกด้วยอักษรไทยความว่า “พ่อบูน แม่อยู่ สร้างให้พ่อกลั่น แม่ขำ แม่แจ่ม นะปัจโยโหตุ”
คัมภีร์ที่รวมวินัยของสงฆ์ ๒๒๗ ข้อ คัมภีร์ที่ประมวลพุทธบัญญัติอันทรงตั้งขึ้นเป็นพุทธอาณา มีพุทธานุญาต ให้สวดในที่ประชุมสงฆ์ ทุกกึ่งเดือน เรียกกันว่า สงฆ์ทำอุโบสถ บทปาติโมกข์เหล่านี้ปรากฏอยู่ในพระวินัยปิฎก หมวดสุตตวิภังค์ ในเอกสารโบราณมีบันทึกเป็นภาษาไทยความว่า “พระปาฏิโมกข์ทานเล่มนี้ของพ่อเป้าแม่แหวนส้างไว้ในพระศาสนาของข้าพเจ้าทั้งสอง ขอสำเร็จมโนรถความปรารถนาของข้าพเจ้าเทอญ สร้างเมื่อศก ๑๓๐ ปีกุน ตรีศก พุทธศักราช ๒๔๕๔”
