ตำรายาของพี่อ้ายเซียงลี กล่าวถึงตำรับยา อาทิ ยาออกปานแดง ดำ ด่าง ยาชุม ฯลฯ ต่าง ๆ โดยมีการระบุเจ้าของเอกสารโบราณว่าเป็นของ นายเซียงลี บ้านแสนตอ อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร ทะเบียนของหอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติ คือ (23) สบ. 23.1.4/32 นายทองอ่อน สิทธิไกรพงษ์ได้มอบให้หอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติเก็บรักษา หมายเหตุ มีใบลาน 2 ขนาด คาดว่ามาจากคนละผูก
ตำรายาฉบับนี้กล่าวถึงโรคและตำรับยาสำหรับรักษาโรค อาทิ ยางูตอด ยาซะดวง ยาคันทะมาลา ยามะเร็งกระดูก ยาคางเข้ากับ ยาแก้ปานดำปานแดง ยาเทรียดไฟ ยาลวงแก้ว ยาลมนอก ยาแก้พิษ ยาเหือดจม ยาฝน ยาทา ยาตุม ยาลงคาง ยาเป่า ยาเส้นเอ็นทั้งมวล ยาแก้ลมทั้งมวล ยาลงท้อง ยาฝีหัวอ่อน ยาฝนทาฝี ยาไข้ตีนกำมือกำ เป็นต้น ตำรับยารักษาโรคที่ปรกฏในหนังสือ ตัวอย่างเช่น ยาลวงแก้ว เอารากบัวหลวง รากพร้าว รากตาล รากหญ้าคา รากหญ้าปากควาย หญ้าแห้วหมู เอาข้าวเจ้า อ้อยดำ ถั่วซะแดด มาตำดอมกันแช่ปั้นเอาสะแพงน้ำนมแฟง ๑ ประสมกับน้ำยาผงคาน้ำใส่เดินตัดกินดีแล หน้าสุดท้ายมีข้อความเขียนว่า “ไผยืมไปอย่าอำเอาเทินบีดีแล” ทะเบียนของหอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติ คือ (23) สบ. 23.1.4/31 นายทองอ่อน สิทธิไกรพงษ์ได้มอบให้หอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติเก็บรักษา หมายเหตุ ใบลาน 2 อักษร และขนาดใบลานต่างกัน คาดว่ามาจากคนละผูก
ตำรายาแก้พิษต่างๆ เช่น แก้เลือด แก้พิษงู แมลงต่าง ๆ ทะเบียนของหอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติ คือ (23) สบ. 23.1.4/30 นายทองอ่อน สิทธิไกรพงษ์ได้มอบให้หอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติเก็บรักษา
ตำรายาฉบับนี้กล่าวถึง ยาป่วง หมากไม้ ยาแก้เจ็บท้อง ยาทะมะลา เป็นต้นโรคป่วง คือ โรคระบาดมีอาการให้ท้องร่วงและอาเจียน ส่วนโรคไข้หมากไม้ อาการของโรคจะหายใจออกมามีลมร้อน นอนซม เหม็นข้าว กินข้าวไม่ได้รส เป็นต้น “สาเหตุของการเกิดโรคไข้หมากไม้ เกิดจากการรับพิษในทุ่งนาที่มีการหมักหมมของใบไม้ ต้นไม้ พืชต่างๆ ตามโคลนตม” ทะเบียนของหอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติ คือ (23) สบ. 23.1.4/ นายทองอ่อน สิทธิไกรพงษ์ได้มอบให้หอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติเก็บรักษา อ้างอิง สมชาย ชินวานิชย์เจริญ. (2555, 19 ธันวาคม). ลือ “ไข้หมากไม้” รักษาด้วยน้ำเกลือใน รพ.ทำตาย ต้องใช้หมอพื้นบ้านเท่านั้น. [ฉบับอิเล็กทรอนิกส์]. MGR Online. ค้นจาก https://mgronline.com/qol/detail/9550000153416
ตำรายากล่าวถึงสมุนไพรสำหรับรักษาโรค เช่น ยานัตถุ์ ยาแก้ปวดหัว ยาแก้ไอ ยาลงเลือด ยาลงเลือดทางทวาร ยาลงเลือดทางปาก ยาแก้ปวดบิด ยาลมอกร้อน ยาลมคัดอก ยาบำรุงเลือดสำหรับหญิงหลังคลอดลูก เป็นต้น สูตรยารักษาโรค อาทิ “ผิว่า ไอ ให้เอาหญ้าควยงูมาใส่เพื่อสน้อยแช่น้ำกินหายแล ภาค ๑ ให้เอาหัวถั่วพู รากตำลึง แช่กินดีแล ภาค ๑ เอาแส้ม้าฮ่อ แช่กินดีแล ผิว่า รากเลือด ก็ออกดังนั้นเอาหญ้าหางหมาต้มกินดีแล ผิว่า ลงทวาร ให้เอารากกล้วยตีบ ๑ อ้อยดำ ๑ หอมแกว ๑ หัวหญ้าแห้วหมู ๑ เอาท่อกันเคี่ยวกันดีแล“ หน้ารองสุดท้ายระบุชื่อเจ้าของใบลานเป็น อักษรไทย ภาษาไทย ว่า “พ่อทองนาค อุ่นใจ” ทะเบียนของหอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติ คือ (23) สบ. 23.1.4/28 นายทองอ่อน สิทธิไกรพงษ์ได้มอบให้หอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติเก็บรักษา
ตำรายารักษาโรค อาทิ ยาอายุวัฒนะ ยาเลือดขึ้น ยาเมาหัว เป็นต้น ใบลานหน้าสุดท้าย ระบุชื่อเจ้าของเอกสารโบราณด้วยหมึกสีน้ำเงิน อักษรไทย ภาษาไทย ว่า “นายทองสา สุดตา” ทะเบียนของหอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติ คือ (23) สบ. 23.1.4/25 นายทองอ่อน สิทธิไกรพงษ์ได้มอบให้หอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติเก็บรักษา
ยาออกเหลือง ยาพยาธิ ยาคันทะมาลา ยาฟก ฯลฯ ทะเบียนของหอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติ คือ (23) สบ. 23.1.4/27 นายทองอ่อน สิทธิไกรพงษ์ได้มอบให้หอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติเก็บรักษา หมายเหตุ ใบลานมีกระดาษติดเขียนเลขเรียงหน้าแต่ไม่เรียงตามเลขอังกา จึงจัดใหม่ให้เรียงตามเลขอังกา
ตำรายาต่าง ๆ ยาชุม ไข้ออกแดง ยาแก้คัดอก ฯลฯ ทะเบียนของหอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติ คือ (23) สบ. 23.1.4/26 นายทองอ่อน สิทธิไกรพงษ์ได้มอบให้หอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติเก็บรักษา
ตำรายารักษาโรค อาทิ ยาหมากสุก ยาตุ่มทั้งมวล ยาไข้เจ็บ เนื้อคิง ฯลฯ ใบลานหน้าสุดท้าย มีการเขียนชื่อบุคคลด้วยหมึกสีแดง อักษรไทย ภาษาไทย ว่า “อ่านจบของลุงไทย” ทะเบียนของหอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติ คือ (23) สบ. 23.1.4/24 นายทองอ่อน สิทธิไกรพงษ์ได้มอบให้หอจดหมายเหตุสาธารณสุขแห่งชาติเก็บรักษา
