พระอภิธรรมเจ็ดคัมภีร์ ผูก 3 พระธาตุวิภังค์
วรรณกรรมชาดกเรื่อง สุพรหมโมกขะ ผูก 5
RBR_003_187-194 รวมกันอยู่ใน “เลขที่ 41 หงส์หิน ผูก 1–4 อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับลานดิบ, ล่องชาด ไม่มีไม้ประกับ 8 ผูก” RBR_187-189 เป็นชุดเดียวกัน หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาสีน้ำเงิน “หงษ์หิน ผูก ๓” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “ทุกขขัติยะ ผูกปลาย” ท้ายลาน ระบุ “ทุกฺขขตฺติยชาฏกํ นิฏฺฐิตํ สังวรรณนาเทศนาทุกขขัติยะชาตก ผูกถ้วน ๓ ก็แล้วบัวระมวลกาลควรเท่านี้ก่อนแล ※ บริบูรณ์เสด็จแล้ว ปีมะแม เดือนยี่ แรม ๙ ค่ำ วันอา๓ ยามบ่าย ๔ โมง มีอ้ายหนานเหือน(เรือน?) กับพี่นางธองอินพร้อมกับลูกชู่คน หาเอาใบลานมาหื้อภิกขุฅังฅะ จารปางเมื่อบวดได้ ๓ พรรษา เพราะว่าใคร่ได้บุญเต็มที ผู้สร้างผู้จารก็ขอหื้อได้บุญเท่ากัน ตัวบ่ดีสักน้อย พอเป็นถ้อยอยู่ยังใบลาน”
พระวินิจฉัยเรื่อง บรรพชาหรือการบวช
พระสูตรว่าด้วยเรื่อง นิพพาน
พระอภิธรรมเจ็ดคัมภีร์ ผูก 2 พระวิภังค์
