ตอนต้นเป็นเรื่องคาถาอาคมเช่น คาถาเสกน้ำประหลังคาเรือนไฟไม่ไฟม้ คาถาหัวใจอิติปิโส คาถาหัวใจปัตถะมัง ทำตะกรุด ยันต์ภควัม เป็นต้น ตอนท้ายเป็นตำรายาขนานต่างๆ เช่น ยาแก้มดลูกไม่เข้าอู่ ยาพอกเสี้ยนหนามตำ ฯลฯ
คัมภีร์พระวินัยหรือศีลของสงฆ์ 227 ข้อโดยประมวลพุทธบัญญัติอันทรงตั้งขึ้นเป็นพุทธอาณา มีพุทธานุญาต ให้สวดในที่ประชุมสงฆ์ ทุกกึ่งเดือน เรียกกันว่า สงฆ์ทำอุโบสถ บทปาติโมกข์เหล่านี้ปรากฏอยู่ในพระวินัยปิฎก หมวดสุตตวิภังค์
ตำราการตั้งศาลพระภูมิ การบัดพลีพระภูมิเจ้าที่ ตำนานท้าวกรุงพาลี นอกจากนี้มียันต์ลงใบตาลกันเพรี้ยมากินข้าว เป็นต้น
ตอนต้นเป็นเรื่องการกำเนิดโรคซาง และตำรายาสมุนไพรแก้โรคซาง ด้านท้ายเป็นเรื่องยันต์ต่างๆ เช่น ยันต์ผูกแขนเด็ก ยันต์ลงตะกรุดโทน เป็นต้น
สมุดไทยระบุว่า “สร้าง พ.ศ. 2468 พ่อคราม แม่แป้น”
