“วัดหนัง” หรือ “วัดหนังราชวรวิหาร” ตามประวัติวัดนั้นสร้างเมื่อ พ.ศ.2260 หรือช่วงรัชสมัยพระเจ้าท้ายสระ สมัยก่อนแถววัดหนังอยู่เขตอำเภอบางขุนเทียน จังหวัดธนบุรี เมื่อรวมธนบุรีเข้ามาเป็นกรุงเทพฯ ฝั่งตะวันตก วัดหนังก็ย้ายเข้ามาอยู่ในเขตจอมทอง กรุงเทพมหานคร ยังปรากฏป้ายเก่าของวัดขณะที่ยังสังกัดจังหวัดธนบุรีอยู่ในพิพิธภัณฑ์ของวัด
วัดหนังเป็นวัดเก่าแก่ในย่านนี้ และมีวัดในแถบใกล้ๆ กันอีกหลายวัดจนมีเรื่องเล่าว่า วัดในแถบนี้มีวัดสามพี่น้องคือ วัดหนัง วัดนางนอน และวัดราชโอรสารามราชวรวิหาร และที่ใกล้กันนั้นก็มีวัดศาลาครึนด้วย วัดนางนองราชวรวิหารและวัดราชโอรสารามราชวรวิหารนั้นบูรณะในสมัยรัชกาลที่ 3 ซึ่งศิลปะที่ปรากฏอยู่ที่วัดนั้นส่วนใหญ่จะเป็นศิลปะแบบจีน ส่วนวัดหนังนี้พระราชมารดาของรัชกาลที่ 3 ทรงให้มีการบูรณะปฏิสังขรณ์วัดหนังขึ้นใหม่ แต่ให้มีความเป็นไทยผสมอยู่มากกว่าวัดนางนองและวัดราชโอรสารามฯ แต่ก็ยังมีศิลปะแบบจีนปนอยู่บ้าง
พิพิธภัณฑ์เพื่อการศึกษา วัดหนังราชวรวิหาร จัดตั้งขึ้นเพื่อให้ผู้เข้าชมได้ศึกษาเรียนรู้ วิถีชีวิต และประวัติความเป็นมาของพื้นที่ย่านเขตจอมทอง คิดริเริ่มและลงมือจัดทำช่วง พ.ศ.2545 สมัยพระธรรมศีลาจารย์เป็นเจ้าอาวาส โดยมีพระครูสมุห์ไพฑูรย์ สุภาฑโร (ปัจจุบันลาสิกขาบทแล้ว) และบรรดาลูกศิษย์ในย่านวัดหนังช่วยกันก่อตั้งและจัดหาวัตถุจัดแสดง
ภาพลายเส้นรูปคนและตำแหน่งของโรคพร้อมทั้งชื่อโรค
สมุดไทยขาวเกี่ยวกับโรคต่างๆ และตำรับสมุนไพรรักษาโรค เช่น ยาแก้ตานซาง ยานัตถุ์ ยาองค์จักรยารายณ์ชุมนุม ยาประทานพิษ ยาแท่งทอง ยาแก้ลมซาง ยามหาไชยวาท ยาหิงคาลำจวน ยาหิงคาวาตา ยาสว่างอารมณ์ หิงคู่น้อย หิงคู่ใหญ่ ยากวางสราพัดซาง ยาแก้สลบแก้สะอึก ยาประลัยจักร ยาผงประสานลิ้น ยาตรีผลาใหญ่ ยาเขียวสัพคุณ ยาแก้สันนิบาต ยาแก้ลมเกิดในหัวใจ ยามต้มตานโจรตายขโมย ยาแก้สตรีผอมแห้งโลหิตพิกลต่างๆ เป็นต้น
ตำรายากล่าวถึงโรคและตำรับยา เช่น ยาจุดกาฬ ยากวาดซาง ยาแสงพระอาทิตย์ ยามหานินใหญ่ ยาซางแดง ยาแก้ฝีตานซางขึ้นหัวเด็ก ยากวาดแก้ไอ ยาทิพย์สุขุม ยาเขียว ยาไข้จับ ยาแก้ลากสาด ยาขาวใหญ่ ยามหาระงับ ยาไอ ยาแก้ไข้ทั้งปวง ยาแก้ไข้อีเหลือง ยาแก้สะอึก ยาฝีดาษ น้ำมันแก้คัน เป็นต้น อีกทั้งระบุวันที่เขียนสมุดไทยว่า “ปีระกา กุกกุต่เบญสกเดือนสิบคืนเก้าค่ำวันอาทิตย์”
สมุดไทยดำฉบับนี้ กล่าวถึง คาถาต่างๆ เช่น คาถาเสกน้ำมัน คาถาเสกสีผึ้ง คาถาสะเดาะลูกในท้อง เป็นต้น หมายเหตุ หน้าปลายบางหน้าเขียนกลับหัว
