หน้าต้น เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “อานิสงส์” และสีแดง “เวสันตะระ” หน้ารองหน้าต้น 1 ระบุ “หน้าทับต้นอ[า]นิสงส์มห[า]เวสสันตระแล นาตํนอะนิสํงม่หาเวษสันต่ระแลทารเอย ฯ ” (ตัวเอียง จารอักษรไทย) / เขียนอักษรไทย ด้วยดินสอ “ นาตน” หน้ารองหน้าต้น 2 ระบุ “ไมงามเลยทารเอย ไมดีเลยทารเอย ” (ตัวเอียง จารอักษรไทย) ท้ายลาน ระบุ “สํวณฺณนาอานิสงฺสมหาเวสฺสนฺตรกณฺเฑสกฺเข แต่กริยาอันกล่าว อ[า]นิสงฺสผล อันได้บูชา มหาเวสฺสนฺตรชาตก ก็บรมวลควรแก่กาลเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛” หน้าปลาย ระบุ “ส่วนกุศลบุญอันข้าได้เขียน ขอหื้อนำเอาตนตัวข้าไปเกิดในดวงแก้วที่ข้ามานั้นเทอะ ๛ / หน้าทับอานิสงส์มหาเวสสันตรแล ๛”
หน้าต้น ระบุ “๏ หนังสืออ[า]นิสงส์เสียผีคัดออกจากขอมแล ฯ๛” ลานแรก หัวลาน ระบุ “หนังสืออ[า]นิสงส์” ท้ายลาน ระบุ “นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ ıı ขอให้เป็นอุปนิสัยติดตามตัวแห่งข้าพเจ้าไปในอนาคตภาคหน้าโน้นเทอญ ธุวํ ธุวํ ะ หนังสืออ[า]นิสงส์เสียผีคัดออกจากขอมเป็นตัวลาว อ่านเป็นไทย ผิดที่ไหนใส่ให้เท่าด้วยหัดเขียนใหม่ตัวบ่ดี” หน้าปลาย ระบุ “หนังสืออ[า]นิสงส์เสียผี ıı ขอให้เป็นอุปนิสัยประจัยไปในอนาคตกาลภาคหน้าโน้นเทอญ ขอให้สุข ๓ ประการ”
หน้าต้น ระบุ “๚ หน้าทับเค้า อานิสงส์สรรพทานต่างๆ มีผูกเดียวแลนายเหย ฯฯ” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “อานิสงส์สัพพทาน” ท้ายลาน ระบุ “สพฺพทานํ นิฏฺฐิตํ กริยาอันกล่าวยังผลอานิสงส์อันได้หื้อทานยังสรรพวััตถุทั้งหลายเป็นทานนั้น ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛ จารแล้ววันที่ ๑๘ เดือนยี่ กงกันกับวันเสาร์ พ.ศ. ๒๔๗๘ ๚ มี ๔๕ ลานแล รัสสภิกขุไหว เป็นผู้จารหื้อโยมสุกข พร้อมไปด้วยลูกเต้า เพื่อว่าจักทานไปหาโยมเพศ (เพชร?) ผู้อันตายไปสู่ปรโลกภายหน้า ขอส่วนกุศลนาบุญอันนี้ จุ่งจักไปรอดไปเถิงโยมเพศ (เพชร?) คันว่าได้ไปสู่ทุคติแล้ว ขอหื้อได้พ้นจากทุกข์ ได้เถิงสุข ๓ ประการนั้นแด่เทอะ ด้วยอำนาจผลทานอันนี้ ขอหื้อได้เป็นนิสัยประจัยไปในภายภาคหน้านั้นเทอญ ฯฯ๛”
หน้าต้น เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “สัพพะสอน สัพพะสอน” ลานแรก หัวลาน ระบุ “สัะพะสอน” ท้ายลาน ระบุ “กริยาอันกล่าวห้องสรรพสอน มีผูกเดียว ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛ จบแล้วท่านเหย ยังมีศรัทธาชายจัน กับนางธอง (ทอง?) ก็พร้อมกับด้วยลูกเต้าชู่ผู้ชู่คน หาได้ยังใบลานมาหื้อภิกขุซึง เขียนก็ก็พร้อมกับด้วยญาติพี่น้องชู่ผู้ชู่คน ขอเดชกุศลอันได้สร้างธรรมสรรพสอน กับนิพพานสูตร กับพระธรรมจอง กับอนุโลกศาสนา อันนี้หื้อเป็นอุปนิสัยแก่พระนิพพานแก่ข้าพระเจ้าด้วยเถิด”
หน้าต้น เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ธรรมดาสอนโลก” ลานแรก หัวลาน เขียนอักษรธรรมล้านนา ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ธรรมดาสอนโลก” และอักษรไทย “ธรรมดาสอนโลก” ท้ายลาน ระบุ “กล่าวห้องธรรมดาสอนโลกอันตามอันย่ออันแคบ ก็แล้วเท่า[นี้]ก่อนแล กล่าวห้องธรรมดาสอนโลก ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ๛ จบแล้วท่านเอย ปริปุณณา เสด็จแล้ว ฯ ฯ ฯ ” (ตัวเอียง จารด้วยอักษรขอมไทย)
หน้าต้น ระบุ “ หน้าทับเค้า หนังสือยอดไตรปิฏกะ ผูกเดียวแล :๛ หนังสือพ่อเฒ่าจอม บ้านใหม่กับแม่เฒ่าอูปแล” ท้ายลาน ระบุ “กล่าวห้องยอดไตรปิฏกทั้ง ๓ ก็แล้วเท่านี้ก่อนแล ะ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ หนังสือยอดไตรปิฏกะ ผูกเดียวแล ท่านเหย ๚ เขียนสี่มือ กับกันแลท่านเหย เร่งเต็มที่ เขียนวันหนึ่งกับแถมบึดหนึ่งแลท่านเหย :๛ หนังสือพ่อเฒ่าจอมสร้าง พร้อมกันกับแม่เฒ่าอูปแลท่านเหย ๚ หางไก่ตอนปักก้นแช่ : บ่สู้งามแล : พอใช้แลท่านเหย ฯฯ”
หน้าต้น ระบุ “๚ หน้าต้น อนุโลกศาสนา แล ฯฯ” “เหลี่ยม” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “อนุโลกะเตสนา” ท้ายลาน ระบุ “๚ อนุโลกสาสนํ นิฏฺฐิตํ ๚ กริยาอันกล่าวห้อง อนุโลกศาสนา ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛”
หน้าต้น ระบุ “๏ หน้าทับเค้า อานุโลกแล๛ıı” / เขียนอักษรไทย ด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “อานุโล” หน้ารอง หน้าต้น ระบุ “ปู่ห้อง บาธัด หนังสือ ท่านสัน นายธินเขียน” / ด้านหลัง ระบุ “หนังสือท่านสัน วัดแจ้” ท้ายลาน ระบุ “อนุโลกสาสนํ นิฏฺฐิตํ กริยาอันกล่าวห้อง อนุโลกสาสนา ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ๛ıı เสด็จแล้วยามใส่นาแลงแล เดือน ๑๐ แรม ๗ ค่ำ พร่ำว่าได้วันเสาร์แล อรหนฺตามคฺคญาณํ นิพฺพานํ ปจฺจโย โหตุ เมตฺ[เ]ตยฺย สนฺติเก อนาคเต นิจฺจํ นิจฺจํ ธุวํ ธุวํ แก่ข้าแด่เทอะ หลิจิงธวัน ıı๛ ขอส่วนบุญอันข้าได้สร้างธรรมผูกนี้ ขอหื้อไปหับทับประตุอบายภูมิทั้ง ๔ แด่เทอะ ขอไปรอดพ่อแม่ญาติพี่น้องวงศาครูบาอาจารย์ตัวข้าจิ่มเทอะ รัสสภิกขุภอย สร้างไว้ค้ำชูศาสนาพระโคตมเจ้าตราบต่อเท่าอายุแล ıı๛ ตกที่ใด้ช่วยใส่หื้อจิ่มแล ๛ นายเหย”
