เดิมน่าจะเป็นตำราเส้นเอ็น แต่ส่วนหน้าต้นขาดหายไปเหลือเพียง 1 หน้า มีข้อความระบุว่า “หนังสือตำรราเส้นเอ่นเล่มนี้ ข้าพเจ้าผู้เขียนอักษรนามผู้ เจ้าของชื่อเถระแบ้น นิพพานปัจจโยโหตุ” จากนั้นเป็นลายเส้นร่างรูปบ้าน และตำรายาที่เขียนด้วยดินสอ
ตำรากล่าวถึงยาสำหรับรักษาโรคต่างๆ เช่น ยาปทุมเกสร ยาแท่งทอง ยาเหลือง ยาเหลือกวาดแก้พิษซาง ยาแก้ตานขโมย ยาเบญโกฐ ยาละอองพระบาท ยาแท่งทองสำหรับลมกุมภัณฑ์ ลมซางทั้งปวง ยามหาไชอาด ยาหิ่งคู่ ยาปลุกเลือด ยาพลวก ยาแก้ฝีในท้อง แก้เลือดลมกร่อน แก้ลมเดินไม่สะดวก เป็นต้น
หน้าต้นเป็นตำรากษัย เขียนด้วยหมึกแดง กล่าวถึงกำเนิดกษัยทั้ง 18 ประการ และตำรับยาในการรักษาโรค หน้าปลายเป็นแผนเส้น เขียนด้วยหมึกดำและดินสอ
ตำราพรหมชาติ ประกอบด้วยเนื้อหาต่าง ๆ ดังนี้ ตำราห่วง ตำราเทพจร ตำราดูข้างแรม ตำราดูวันดีวันร้าย ตำราดูวันจม ตำราดูราหูจร ตำราการขุดหลุมตั้งการมงคล ตำราดูวันปลูกเรือน ตำราดูหลักต้นไม้ ตำราเรียงหมอน ตำราดูปีเกิดวันเกิด ตำราแรกนา ฯลฯ จากนั้นมีตำราแทรกเล็กน้อยด้วยหมึกน้ำเงินและเขียนบนเส้น เป็นคนละลายมือ คาดว่าถูกเขียนเพิ่มทีหลัง
หน้าต้นกล่าวถึงตำรายากล่อน และตำรารักษาฝี ส่วนหน้าปลายกล่าวถึงกฎหมายชื่อลักษณะต่อการประมาณ 10 หน้าสมุดไทย จากนั้นเป็นตำรายา
สมุดไทยขาวฉบับนี้กล่าวถึง ตำรับยาในการรักษาโรคต่างๆ เช่น น้ำมันสะเดาะลูก ยาไฟฟ้ามารทะลุน ยาเนาวแสง ยาแก้ลมจับหัวใจ ยาแก้งูขบ น้ำมันซาง ยาแก้ซาง ยามหาประสารใหญ่ ยาแก้บวม เป็นต้น
ตำราแผนไข้ เป็นตำราสำหรับแพทย์ใช้ศึกษาโรคและวางยาในการรักษาโรค เช่น กาฬไฟฟ้า กาฬพระจักร กาฬพุทธยัก ยาแก้ราก กาฬกระโดง เป็นต้น
เอกสารโบราณไม่ครบฉบับ เขียนด้วยเส้นหมึกดำและเส้นดินสอ และมีหลายลายมือ และบางหน้าเขียนกลับหัว
เอกสารโบราณกล่าวถึง ตำราดูดวงชายหญิง ตำราดูทิศ ดูฤกษ์ยามในการทำการมงคลล ตำราดูเสาและตำราปลูกเรือน จากนั้นกล่าวถึงตำรายารักษาโรคต่างๆ เช่น ยาเลือดระดูเสีย ยานิ่ว ยาแก้ขัดหนัก ยาแปรไข้ ยานัตถุ์ ยาจับไข้หัวลม ยาแก้ระดูไม่สะดวก ยาแก้ระดูธาตุ ยาดอง ยาแก้ลม เป็นต้น เอกสารโบราณชำรุด ไม่ครบฉบับ
