สมุดไทยบันทึกตำรายา และยันต์ ต่าง ๆ เช่น ตำราลักษณะผู้หญิงมาน, ยันต์หน้าไม้แสนเกียง, ยันต์ข่ามละเมาะ, ยันต์ใส่เรือท่านรัก, ยันต์เข้าสงครามชนะศึก, ยันต์ใส่แจ่งเรือนหาภัยบ่ได้, ยันต์หัวใจพระยาเข้าสงคราม, ยันต์ฟันแทงบ่เข้า, ยันต์บุตีบ่ตาย, ยาเจ็บคอ, ยากุมตาขาว, ยาเขียว, ยาเจ็บหัว, ยาตาแจ้ง, ยามะเร็งคุด, ยาลมเกี่ยวเลือด, ยานิ่วเลือด, ยามะโหก, ยาห้ามไข้ ฯลฯ
สมุดไทยบันทึกตำราโหราศษสตร์ ทำนาย พยากรณ์ต่าง ๆ และยันต์ เช่น ตำราทำนายนักษัตรปีเกิด, ตำราดูฤกษ์ยาม, ตำรายามอัฐกาลชั้นฉาย, ตำราวันจมวันฟู, ยันต์กันผีเข้า
หน้าทับเค้า เขียนอักษรไทยด้วยปากลูกลื่นสีน้ำเงิน “มหาวิบาก บ่อมีเปรตพระ”,เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “ไม่มีเปตพระ” เขียนอักษรธรรมด้วยปากกาน้ำเงิน “มหาวิบาก” และเขียนอักษรธรรมล้านนาด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน “นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สัมมาสัมพุดธัดส _________” หน้าทับเค้า ระบุ “หน้าทับเค้ามหาวิบากแล๛ ครั้นผู้ใดได้ดูแล้ว ครั้นตกอยู่ที่ไหนเก็บไว้จิ่มเนอ” ท้ายลาน ระบุ “กล่าวห้องมหาวิบาก ตามอันย่อแคบ ก็สมมติด้วยเวลาเท่านี้ก่อนแล” และ“หน้าทับปลายมหาวิบาก หนังสือวัดหนองบัวแล บ่งามเจ็บแอว มีอยู่สิบสองใบหน้าเท่านั้นแลท่านเหย มหาวิบากฉบับนี้ม่วนเต็มที ต้องพิจารณาดูหื้อถี่จิ่งจักรู้ที่ปองปูนอันเป็นบุญแลเป็นบาป” เขียนอักษรไทยด้วยดินสอ “หนังสือผูกนี้นายเรียมมันอ่านแจนจํบ(เจนจบ, จนจบ?)” “๑๖”
