มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๖ ลายงู อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๐ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ลายงู ผูกที่ ๔” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “ลายงู ผูกถ้วน ๔ แล” ท้ายลาน ระบุ “อิติ ตุตฺตปกาเลน ด้วยประการดังกล่าวนี้แล นิยายลายงู ผูกถ้วน ๔ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแลเจ้าเ[หย]” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีดำ สีน้ำเงิน และดินสอดำ
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๖ ลายงู อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๐ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ลายงู ผูกที่ ๓” และเขียนอักษรไทยด้วยดินสอดำ “นายแซ่มเรียนที ๑ แล้ว” ลานถัดหน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยดินสอดำ “หนังสือรายงู ผูก ๓” และหน้าลานอีกด้านหนึ่ง เขียนอักษรไทยด้วยดินสอดำ “นายศุกมันเรียนที ๑ แล้ว อยู่บ้านดอนขาม หมู่ที่ ๕” ลานแรกด้านซ้ายมือ ระบุ “ลายงู ผูก ๓” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาอันสังวรรณนายังนิยายลายงู ผูกถ้วน ๓ ก็สมเร็จเสด็จผ่านแผ้วก็จุจอดแล้ว บัวระมวลควรกาลเท่านี้ก่อนแล บริบูรณ์เสด็จแล้ววัน ๒ รัสสกภิกขุธรรมสอน เขียนลายงู บ่เป็นดีดูสักหน้อยเจ้าเหย” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงินและดินสอดำ
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๖ ลายงู อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๐ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “นิยายลายงู” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “ลายงู ผูกถ้วน ๒” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาสังวรรณนานิยายลายงู ผูกถ้วน ๒ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้แล ๚ บริบูรณเสด็จแล้ววัน ๖ รัสสภิกขุธรรมสอน เขียนลายงู ๗ ผูก ยามเมื่อเดือนอ้าย” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง สีน้ำเงิน และดินสอดำ
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๖ ลายงู อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๐ ผูก” บันทึก หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ลายงู ผูกที่ ๑ มีกลับกัน ๖ ผูก” ลานแรก ด้านซ้ายมือลาน ระบุ “ลูกงู ผูกต้น ๗ ผูก” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาสังวรรณนากล่าวเทศนานิยายลายงู ผูกต้น ก็เสด็จบอระมวลกาลควรเท่่านี้ก่อนแล จบแล้ววัน ๒ แลเจ้าเหย รัสสภิกขุธรรม (เทียบจาก RBR_003_138 ควรเป็น รัสสภิกขุธรรมสอน) เอาเอง ปางเมื่ออยู่ระคังแลข้าหา ปฐกํ ยังใบลานมาสร้างยังหนังสือลายงูมีกับด้วย ๗ ผูก ข้าก็พร้อมกับด้วยพ่อแม่พี่น้องมีใจเจตนาสร้าง ข้าขอสุข ๓ ประการ มีนิพพานเป็นที่แล้ว นิจฺจํ นิจฺจํ ธุวํ ธุวํ แด่เทอะ ข้าขอตนตัวข้าสำเร็จดังคำมักคำปรารถนาแด่เทอะ” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงินและดินสอดำ
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๖ ลายงู อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๐ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ลายงู ผูกที่ ๕” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระลุ “ลายงู ผูกถ้วน ๕” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาอันกล่าวยังสังวรรณนาจาเถิงนิยายลายงู ผูกถ้วน ๕ ก็สมเร็จเสด็จบอระมวลควรกาลเท่านี้ก่อนแล บริบูรณ์เสด็จแล้ววัน ๓ แลนายเหย” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๖ ลายงู อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๐ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ลายงู ผูกที่ ผูกที่ ๖” ท้ายลาน ระบุ “กล่าวแก้ไขยังธรรมเทศนาอันกดเข้ามาในนิกายก็แล้ว กิริยาอันสังวรรณนายังนิยายลายงูชาดกอันพระพุทธเจ้ายกแต่เค้ามาจุจอดรอดเถิงปลายนิยายอันผะเสริฐหื้อบังเกิดกรุณาจิตปสาทะศรัทธาก็เที่ยงว่าจักสมฤทธีดังคำมักคำปรารถนาแห่งสูท่านทั้งหลายบ่อย่าชะแล กล่าวยังนิยายลายงู ผูกถ้วน ๖ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแลนายเหย” หน้าทับปลาย ระบุ “นายตุเรียนจบทีหนึ่ง อยู่บ้านดอ[น]ชาด”, “นายปุ่นมันเรียนที ๑ แล้วเมื่อมันอยู่วัดนาหนองนี้แน” มีรอยจารแก้ไขเพิ่มเติม
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๖ ลายงู อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๐ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีีน้ำเงิน “ลายงู ผูก ๒” และระบุ “๏ หน้าทับเค้าลายงู ผูก ๒ แล มีอยู่ ๗ ผูกกับกันแลฯฯ รัสสภิกขุซมพร้[อม]กับด้วยโยมอยู่โยมมาก สร้างไว้ในพระศาสนาแลท่านเหย” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาสังวรรณนานิยายลายงู ผู้ถ้วน ๒ ก็สมเด็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ๛ บริบูรณ์เสด็จแล้วนาฬกาตี ๑๑ ทุ่มคำพอดีแล ทุพี่เหยข้าฟั่งเต็มทีอย่าไปด่าข้าเนอ ข้าเขียนบ่ดีสักน้อยเหมือนปูยาดคันนา เพราะว่าฟั่งแปลงศาลาเต็มที ทุพี่เหย ๚ รัสสภิกขุซม สร้างเอาเอง ปางเมื่อบวชเป็นภิกขุอยู่วัดดอนแจง เพราะว่าอยากได้บุญเต็มที ขอหื้อผู้ข้าได้เถิงสุข ๓ ประการ ได้เถิงนิพพานเป็นที่แล้วแด่เทอะ ข้าขอกุศลอันนี้ไปรอดญาติโยมพี่น้องครูบาอาจารย์ข้าแด่แลฯฯ๛” หน้าทับปลาย ระบุ “๏ หน้าทับเค้าลายงู ผูก ๓ แลนายเหย มีอยู่ ๗ ผูกกับกันแล รัสสภิกขุซมพร้อมกับด้วยโยมอยู่โยมมาก สร้างไว้ในพระศาสนาแล” มีรอยแก้ไขด้วยดินสอดำ
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๖ ลายงู อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ ๑๐ ผูก” หน้าทับเค้า เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ลายงู ผูก ๔” ลานแรกด้านซ้ายมือ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ลายงู ผูก ๔” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาสังวรรณนาจาเถิงพระยาเจ้าเมืองลายงูเข้ามาบูชามหาสัตว์เจ้าด้วยข้าวของอันมากนัก แล้วพระยาตนนั้นดังกล่าวมานี้แล อิติวุตฺตปกาเลน ด้วยประการดังกล่าวมานี้แล นิยายลายงู ผูกถ้วน ๔ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ๛ รัสสภิกขุซมสร้างเอาเองปางเมื่อบวชเป็นภิกขุอยู่วัดดองแจง อยากใคร่ได้บุญเต็มที ข้าขอสุข ๓ ประการ หื้อผู้ข้าได้เถิงนิพพานเป็นที่แล้วแด่เทอะ ขอกุศลนาบุญอันไปรอดญาติพี่น้องชู่ผู้ชู่คนแด่เทอะ” หน้าทับปลาย จารอักษรขอมไทย ระบุ “ฉันไม่เคยเลย ที่เขียนจะสร้างไว้ในพุทธศาสนา”
กัณฑ์ที่ 10 คือกัณฑ์สักกบรรพ ว่าด้วยท้าวสักกะหรือพระอินทร์ แปลงกายมาเป็นพราหมณ์มาทูลขอนางมัทรี ซึ่งพระเวสสันดรก็ยกให้ (ข้อมูลจาก https://th.wikipedia.org/wiki/มหาเวสสันดรชาดก)
