มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๔ อ้อมล่อมมะต่อมคำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด ๕ ผูก” มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “อ้อมล้อมต่อมคำ มี ๒ ผูก” หน้าทับต้น เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ออ้มล้อมผูกที่ ๑”, สีแดง “มี ๒ ผูกกับกัน”, ดินสอดำและดินสอสีฟ้าเขียนอักษรไทยซ้อนกัน “ออ่มลอ่มตอ่มคำ ผูกต้น ” และ “ดีจัดนะน้องนะ” หน้าทับต้น ระบุ “หน้าทับเค้าอ้อมล้อมต่อมคำ ผูกต้น” ท้ายลาน ระบุ “กล่าวยังสิรสาอ้อมล้อมต่อมคำ ผูกต้น ก็สมเร็จเสด็จแล้วเป็นห้องเท่านี้ก่อนแล ฯฯ๛ เสด็จแล้วยามเที่ยงแลนายเจ้าเหย วันศุกร์ เดิอนสิบสอง ขึ้น ๔ ค่ำ พร่ำว่าได้ ปีมะโรงนักษัตร ฉศก ทุพี่อินทา มีศรัทธาเอาใบลานมานิมนต์ รัสสภิกขุคำภีระเขียน ผู้ข้าขอสุข ๓ ประการ มีนิพพานเป็นยอดแด่เทอะฯฯ”
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๔๔ อ้อมล่อมมะต่อมคำ อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับทองทึบ-ล่องชาด ๕ ผูก” มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “อ้อมล้อมต่อมคำ มี ๒ ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “หน้าต้น หนังสืออ้อมล้อมมะต่อมคำ ผูกต้นแลนานายเหย” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีแดง “ออ้มลอมมะตอ่มคำ” ลานแรก ด้านซ้ายมือ ระบุ “หนังสืออ้อมล้อมมะต่อมคำ ผูกต้น” ท้ายลาน ระบุ “กล่าวยังสิรสาอ้อมล้อมต่อมคำ ผูกต้น ก็สมเร็จเสด็จแล้วเป็นห้องกองแล ๏ แลแลเสด็จแล้วเดือนสาม แรมสิบ ๑๐ ค่ำ วันอังคารแลเจ้าเหย || จบเพลแล้ว รัสสภิกขุจันทสอน ภิกขุขาวเขียนไว้ || กับศาสนาโคตมเจ้าถาบต่อเท่าเข้าสู่ นิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ นิจฺจํ ธุวํ ธุวํ แก่ข้าแด่เทอะ กะลังหัดเขียนใหม่ ตัวบ่ดีเพราะอยากใคร่ได้บุญเต็มที ที่เขียนบ่ดีเพราะว่าสาวมากรายหน้าวัดทั้งวันวัน ใจบ่ดี ค่ำมาแล้วมันซ้ำมาตักสระกลาง กลางท่ง ซ้ำมาสรงน้ำบ่ผ่อซ้ำหัน จำเป็นผ่อมันมัน เยี่ยมดูที่ผู้ใดดีดีนั้นแล้วแล้ว๛”
มัดรวมกัน มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “เรื่องสุรินตะจุมพู มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “|| หน้าทับเค้าสุรินทชุมพู ผูกต้น แลแล” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “๑” ท้ายลาน ระบุ “สุรินฺทชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันกล่าวห้องสุรินทชุมพู ผูกต้น ก็บังคมสมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล๛”
มัดรวมกัน มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “เรื่องสุรินตะจุมพู มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “๚ หน้าทับเค้า สุรินทจุมพู ผูก ๒ แลแลฯฯ” ท้ายลาน ระบุ “สุรินฺทชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันสังวรรณนาเทศนายังสุรินทจุมพู ผูกถ้วน ๒ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแลแล ฯ เดือนแปด ขึ้นค่ำฯ” มีรอยแก้ไขด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน
มัดรวมกัน มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “เรื่องสุรินตะจุมพู มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “๚หน้าทับเค้า สุรินทชุมพู ผูก ๓ แลแลฯฯ” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “๓” ท้ายลาน ระบุ “สุรินฺทชาตกํ กิริยาอันสังวรรณนาวิเศษเทศนาห้องเหตุ สุรินทชาดก ผูกถ้วน ๓ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแลฯ๛”
มัดรวมกัน มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “เรื่องสุรินตะจุมพู มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “๚ หน้าทับเค้าสุรินทชุมพู ผูกถ้วน ๔ แลนายเหยฯ” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “๔” ท้ายลาน ระบุ “สุรินฺทชาตกํ นิฏฺฐิตํ สังวรรณนาสุรินทชาตก ผูกถ้วน ๔ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแแล ๛ จบเดือนเก้า ขึ้น ๑๒ ค่ำ วันอาทิตย์ ยามใกล้เพลแลนายเหย ศรัทธาคุณธมะ (เขียน ฅุรธม) แลขอหื้อเถิงพระนิพฺพาน ปจฺจโย โหตุ เม ภนฺเต”
มัดรวมกัน มีไม้บัญชักทำด้วยไม้ไผ่ เขียนอักษรไทยด้วยปากกาเมจิกสีน้ำเงิน ระบุ “เรื่องสุรินตะจุมพู มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “๚ หน้าทับเค้าสุรินทชุมพู ผูกถ้วน ๕ แลนายเหยฯ” และเขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “๕” ท้ายลาน ระบุ “สุรินฺทชาตกํ นิฏฺฐิตํ กิริยาอันสังวรรณนาอันวิเศษเทศนาห้องเหตุสุรินทชุมพู ผูกถ้วน ๕ ก็สมเร็จเสด็จแล้วเท่านี้ก่อนแล ฯ๛ วัน ๔ ขึ้น ๑๓ ค่ำ เดือน ๕ เท่านี้แล” หน้าทับปลาย ระบุ “เมื่อจักเทศนาหื้อตั้งเครื่องต่างๆ คือว่า ช่อหื้อพอร้อยผืนแล ทุงก็ร้อย ข้าวก็ร้อยก้อน ฯ เทียนก็ร้อยเล่ม ฯ ประทีบก็ร้อยดวง ดอกไม้ก็ร้อยดอก ฯ หื้อบอระมวลแล้ว จิ่งเทศนาธรรมหื้อแม่นอย่างในคัมภีร์แล้วก็จักสมฤทธีดังเทศนามาแล” และ “สุรินทชุมพูปราบทีปจุ่งกระทำบุญไปไจว้ๆ อย่าได้ขาด ฯ มูลศรัทธาเลยออกเจ้า ฟังแต่เค้าเถิงปลายเทอะ”
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๕๓ อรพิม อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด มี ๕ ผูก” หน้าต้น ระบุ “หน้าทับเค้าอรพิมผูกต้น แลนายเหย ข้าเขียนบ่ดีสักน้อยตัวบ่เสมอกันสักหน้อย เลิอกตัวก็เท่าช้าง เลิอกตัวเท่าแมวแลนายเหย ธุวํ ธุวํ แก่ / นายธองนางซับสร้างไว้” เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ออระพิมผูก ๑” ท้ายลาน ระบุ “สังวรรณนา นิฏฺฐิตา กิริยาอันกล่าวห้องพระยาจิกขราช บอระนาด(ควรเป็น มรณาติ?) ตายไปเพราะตัณหา นิฏฺฐิตา ก็แล้วเท่านี้ก่อนแล ๛ รัสสภิกขุภิกขุบุญอยู่บ้านใหม่เขียนบ่งามสักน้อย”
มัดรวมกันอยู่ใน “เลขที่ ๕๓ อรพิม อักษรธรรมล้านนา ภาษาบาลี-ไทยล้านนา ฉบับล่องชาด มี ๕ ผูก” หน้าทับต้น ระบุ “หน้าทับเค้า อรพิมผูกถ้วน ๒ มี ๓ ผูกกับกัน / นายธองนางซับสร้างไว้” เขียนอักษรไทยด้วยปากกาลูกลื่นสีน้ำเงิน “ออระพิมผูก ๒” ท้ายลาน ระบุ “กิริยาอันกล่าวหน้องนางอรพิมมาเปลี่ยนตัวเป็นผู้ชาย มาใส่ยานางสิมพลีแล้ว แลหนีไปบวชเป็นภิกขุสร้างศาลา นิฏฺฐิตา ก็แล้ว || เท่านี้ก่อนแล ะ ะ ะ เสด็จแล้ววันภะหัสแล เดือน ๑๐ ขึ้น ๑๑ ค่ำ แลนายเหย” มีรอยแก้ไขด้วยดินสอดำและปากกาลูกลื่นสีเขียวและน้ำเงิน
